Ποιος θα ταξιδεύει στο τέλος;
Όταν χρειάζεσαι δυο μισθούς για ένα ταξίδι μιας εβδομάδας τότε θα το σκεφτείς δυο και τρεις φορές να ταξιδέψεις
Εικόνα: pexels
Ο εκδημοκρατισμός του ταξιδιού τις τελευταίες δεκαετίες με τις πτήσεις χαμηλού κόστους και τα χιλιάδες ενοικιαζόμενα δωμάτια που έδωσαν την ευκαιρία σε εκατομμύρια ανθρώπους να γνωρίσουν τόπους μοιάζει σιγά σιγά να τελειώνει.
Η νέα εφιαλτική συνθήκη έκρηξης τιμών σε τουριστικούς προορισμούς δημιουργεί μια απειλητική πραγματικότητα επιστροφής σε εποχές που το ταξίδι αφορούσε συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων που είχαν την οικονομική δυνατότητα να απολαύσουν τους περίβλεπτους προορισμούς. Τις εποχές που περιγράφονται στο Πέρασμα στην Ινδία, στα βιβλία των beatniks που περιφέρονταν στο Μαρόκο, των αριστοκρατών της Κυανής Ακτής.
Ξεκινώντας από τις αεροπορικές εταιρείες που πλέον χρεώνουν ακόμα και την επιλογή καρέκλας και κάθε κιλό αποσκευών πέρα από τα ελάχιστα και φτάνοντας στις αδιανόητες τιμές καταλυμάτων στους δημοφιλείς προορισμούς και φυσικά το φαγητό, το ποτό και τις εισόδους ακόμα και σε φυσικά πάρκα σε εξωπραγματικές τιμές, την αφαίρεση της δυνατότητας του επισκέπτη να απολαμβάνει τους πολιτιστικούς θησαυρούς ενός τόπου με κάρτες πολλαπλών επισκέψεων σε μνημεία, αντιλαμβάνεται εύκολα κάποιος ότι το ταξίδι αλλάζει παραλήπτη και δεν αφορά πλέον τους πάντες.
Παρατηρώ αυτές τις ημέρες στην Αργεντινή την αδιανόητη εκτόξευση των τιμών μέσα σε ένα και μόνο χρόνο που κάνει την ημέρα πραγματικό πονοκέφαλο. Το ίδιο μού περιγράφουν αυτή τη στιγμή να συμβαίνει στο Μεξικό, την Καππαδοκία, εννοείται και την Πάρο ή έναν χειμερινό προορισμό στην Ελλάδα.
Η νέα παγκόσμια τάση ανατίμησης του τουριστικού προϊόντος, εξαιτίας και της μεγάλης ζήτησης που έφεραν οι αναδυόμενες αγορές ταξιδιωτών της Ασίας, δημιουργεί μια συνθήκη αποκλεισμού από την απόλαυση του ταξιδιού.
Όταν χρειάζεσαι δυο μισθούς για ένα ταξίδι μιας εβδομάδας τότε θα το σκεφτείς δυο και τρεις φορές να ταξιδέψεις.
Αν στην αυξημένη ζήτηση που εκτινάχθηκε μετά τη στέρηση μετακινήσεων της πανδημίας προσθέσεις τις διαρκείς αυξήσεις στα καύσιμα, τις αυξήσεις στα ξενοδοχεία που αγγίζουν τα όρια της παράνοιας, η Βόρεια Αμερική σημείωσε άνοδο 6.8% στις τιμές των ξενοδοχείων, ενώ η Νότια Αμερική σημείωσε αύξηση 25.4%, τα ποσοστά στην Ευρώπη αυξήθηκαν επίσης κατά 5.3%, την έλλειψη προσωπικού στις αεροπορικές, τη διάθεση των δημοφιλών πόλεων να μετατρέψουν τα κέντρα τους σε υπνωτήρια ταξιδιωτών εξορίζοντας τους κατοίκους τους έχεις μια εικόνα του πού πάει ο κόσμος. Ή μάλλον του πού δεν θα πάει…