Πώς θα έπρεπε να ψηφίσουμε για την πόλη

Λέξεις: Άκης Λαζάρου

Θα ξεκινήσω ευχαριστώντας τον κύριο Τούλα για την ιδιαίτερα τιμητική πρόσκλησή του να διατυπώσω την άποψή μου για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές.

Ομολογώ ότι πριν απαντήσω θετικά, για δευτερόλεπτα αμφιταλαντεύτηκα, αλλά θεώρησα ότι ως δημότης Θεσσαλονίκης, ο οποίος εδώ και έξι χρόνια ασχολείται καθημερινά με θέματα που αφορούν στη βελτίωση της καθημερινότητας στην πόλη μου, μπορώ να εκφράσω την άποψή μου για τις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2023.

Επισημαίνω ότι στο παρόν κείμενο εκφράζονται μόνον οι προσωπικές απόψεις μου και δεν μεταφέρεται η γνώμη οιασδήποτε ομάδας πολιτών.

Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να τονίσω ότι η αποχή από δημοτικές εκλογές αποτελεί ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα για τις τοπικές κοινωνίες

Για τον λόγο αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό είναι να μην υπάρξει αποχή στις εκλογές αυτές, ή έστω να περιοριστεί στο ελάχιστο, και να ψηφίσουμε όποια παράταξη η καθεμιά κι ο καθένας επιθυμεί .

Θα είναι ατυχές η Θεσσαλονίκη να διοικηθεί, για ακόμα μία φορά, από μια παράταξη που θα εκλεγεί συγκυριακά, μ΄ ένα ποσοστό που θα είναι στην ουσία πλασματικό.

Και κατά δεύτερον πιστεύω ότι θα είναι μεγάλο σφάλμα αν η ψήφος μας για τον νέο Δήμαρχο επηρεαστεί από τα πολιτικά πιστεύω του κάθε δημότη, ή αν βασιστεί σε κομματικές επιταγές .

Η τακτική που ακολουθούν, μέχρι και σήμερα, τα κόμματα ανήκει σε άλλες εποχές.

Η αυτοδιοίκηση έχει τους δικούς της κανόνες και το διακύβευμα είναι εντελώς διαφορετικό.

Οι δημότες δεν καλούνται να επιλέξουν κυβέρνηση, αλλά τοπικούς άρχοντες και τα κριτήρια επιλογής δεν είναι, ή δεν πρέπει να είναι, αποκλειστικά και μόνο κομματικά.

Το ζητούμενο είναι να υπάρχει στήριξη του κάθε υποψήφιου Δημάρχου κυρίως από τους δημότες της πόλης του.

Η στήριξη της όποιας κυβέρνησης δεν αποτελεί εχέγγυο για την καταλληλότητα ενός Δημάρχου.

Διαφεύγει της λογικής μου να εκλεγεί ένας δήμαρχος που είναι αδιάφορος, ανίκανος ή ανίδεος, προκειμένου ο εκλογικός χάρτης της Ελλάδος ν’ αποκτήσει μπλε, ροζ ή πράσινο ή όποιο άλλο χρώμα.

Μου διαφεύγει ακόμα περισσότερο η λογική της επιλογής ενός δημάρχου που έχει αποτύχει, γιατί απλά και μόνο έχει αγαστές σχέσεις με την όποια κυβέρνηση.

Το υγιές είναι, η όποια κυβέρνηση να στέκεται αρωγός στην αντιμετώπιση θεμάτων μιας πόλης, ανεξάρτητα από την πολιτική ή κομματική ταυτότητα του κάθε Δημάρχου.

Ο δημαρχιακός θώκος δεν πρέπει να αποτελεί προϊόν συναλλαγής..

Για παράδειγμα, όταν έρχεται η στιγμή για την επιλογή ενός γιατρού, προκειμένου να αντιμετωπισθεί ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, η επιλογή γίνεται αφού έχουν σταθμιστεί καλά οι γνώσεις ,η εμπειρία κι η κατάρτισή του.

Σ΄ αυτή την σοβαρή απόφαση, το σημαντικότερο κριτήριο είναι η επιτυχημένη καριέρα του κι όχι η όποια συγγενική ή φιλική σχέση, ούτε βέβαια η έντονη παρουσία του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η έκθεση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι απόλυτα θεμιτή και ακολουθεί τα κελεύσματα των καιρών μας, όμως πίσω από μία υπερέκθεση, είναι πολύ πιθανόν να γίνεται προσπάθεια να καλυφθεί η απουσία ουσιαστικού έργου.

Στην εκλογή της δημοτικής αρχής αποκλειστική και μόνη σημασία έχει μεν η προσωπικότητα του επικεφαλής, αλλά εξ ίσου σημαντική είναι και η προσωπικότητα των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων της κάθε παράταξης, από τους οποίους ο Δήμαρχος, όπως είναι φυσικό, θα κληθεί να επιλέξει τους συνεργάτες του .

Στην εξέταση της καταλληλότητας των μελλοντικών δημοτικών συμβούλων, τα βασικά κριτήρια είναι το πραγματικό ενδιαφέρον τους για την πόλη, η γνώση των προβλημάτων της κι αν στην μέχρι σήμερα πολιτική ή επαγγελματική πορεία τους υπήρξαν έντιμοι, ειλικρινείς και εργατικοί.

Στο ψηφοδέλτιο της κάθε παράταξης περιλαμβάνονται υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι δύο κατηγοριών, αυτοί που μπορούν να χαρακτηριστούν αξιόλογοι κι άλλοι που η ακαταλληλότητα τους είναι περισσότερο από προφανής .

Η αναλογία διαφέρει σε κάθε ψηφοδέλτιο.

Στο ψηφοδέλτιο της παράταξης που η ζυγαριά θα κλίνει προς την πλευρά των αξιόλογων προσώπων, αυτή η παράταξη και πρέπει να προτιμάται.

Ουδεμία σημασία έχει αν μεταξύ αυτών τύχει να υπάρχουν, συγγενείς , φίλοι ή γνωστοί.

Στην περίπτωση που μια παράταξη διεκδικεί μια δεύτερη πενταετία, αυτό που προέχει είναι να κριθεί για το ουσιαστικό έργο που έχει να επιδείξει στην προηγούμενη θητεία της.

Είθισται, λίγο πριν τις εκλογικές αναμετρήσεις, η απερχόμενη δημοτική αρχή να κάνει αγώνα δρόμου για την επίλυση προβλημάτων που χρόνιζαν, εξαγγέλλοντας παράλληλα και σωρεία μελλοντικών έργων , προκειμένου να εντυπωσιαστούν οι δημότες ώστε να εξασφαλιστεί η ψήφος τους.

Στην περίπτωση αυτή, η καλή μνήμη είναι εκείνη που βοηθά στο να αξιολογηθεί σωστά αν πρέπει ή όχι να δοθεί αυτή η δεύτερη ευκαιρία.

Τα έργα βιτρίνας της τελευταίας στιγμής κι οι υποσχέσεις για το απώτερο μέλλον είναι οι Σειρήνες που παγιδεύουν ανυποψίαστους δημότες.

Δεύτερη ευκαιρία αξίζει να δίδεται μόνο σε μια δημοτική αρχή, η οποία έχει πραγματοποιήσει τα όσα είχε υποσχεθεί, στο μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό, και ζητά την επανεκλογή της για να ολοκληρώσει το πετυχημένο έργο της .

Δεύτερη ευκαιρία δίδεται σ’ εκείνη την δημοτική αρχή , στην οποία όσοι μετείχαν υπήρξαν άμεσοι κι αποτελεσματικοί, χωρίς αλαζονική ή αγενή συμπεριφορά.

Η δεύτερη ευκαιρία δεν προσφέρεται σε μια δημοτική αρχή για να μπορέσει να επανορθώσει τα τραγικά λάθη της προηγούμενης θητείας της.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να επαναλάβω ότι δεν πρέπει να απέχουμε από τις εκλογές αυτές και καθήκον μας είναι να ψηφίσουμε όποια παράταξη η καθεμιά κι ο καθένας επιθυμεί, ανεξάρτητα από τα πολιτικά πιστεύω μας, τις κομματικές επιταγές, τις συγγενικές ή φιλικές σχέσεις.

Η Θεσσαλονίκη αξίζει να διοικηθεί από ανθρώπους που την ξέρουν καλά και την αγαπούν, έχουν αποδείξει, με έργα κι όχι με λόγια, ότι θέλουν να προσφέρουν, νοιάζονται για την καθημερινότητα των δημοτών και δεν επιθυμούν την εκλογή τους απλά και μόνο για την απόκτηση τίτλων και αξιωμάτων , που θα τους βοηθήσουν στην επαγγελματική ή κοινωνική ανέλιξή τους, καθώς και στη ματαιόδοξη αυτοπροβολή τους.

*Ο Άκης Λαζάρου είναι πρόεδρος του Σωματείου «Φίλοι του Ιστορικού Κέντρου της Θεσσαλονίκης»