Πόσο ψέμα φάγαμε στη Βενιζέλου;

Μπορεί μια επίσκεψη σε έναν σταθμό μετρό να σου δημιουργήσει έντονα συναισθήματα θυμού, αγανάκτησης, να διαπιστώσεις την εξαπάτηση, το μέγεθος της απάτης με την οποία ταΐστηκε μια ολόκληρη πόλη για να εξυπηρετηθεί ένα σχέδιο που μεγάλωσε απλά το κόστος ενός δημόσιου έργου και απαξίωσε ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, τεμαχίζοντας το, αποσπώντας το και επανατοποθετώντας μέρος του με τη μορφή σκηνογραφικού παρακολουθήματος;

Κατέβηκα πριν λίγες μέρες στο σταθμό μετρό Σέρδικα, το όνομα της αρχαίας Σόφιας, στο κέντρο της πόλης. Ο σταθμός άνοιξε πριν 4 χρόνια και αποτελεί την αδιάψευστη απόδειξη πώς τα πράγματα μπορεί να γίνονται αλλιώς, όταν έχεις τη διάθεση να το κάνεις.

Στο πάνω τμήμα του σταθμού, κάτω από γυάλινους θόλους που λούζουν με φως τις αρχαιότητες απλώνεται ένα σημαντικό κομμάτι του τοπικού Decumanus Maximous, του ρωμαϊκού δρόμου που ένωνε την Ανατολή της Βουλγαρίας με τη Ρώμη.

Ανάλογο δρόμο διέθετε η Θεσσαλονίκη και στη διασταύρωση Βενιζέλου με Εγνατία βρέθηκαν τα ανάλογα απομεινάρια του.

Τι έκαναν οι Βούλγαροι λοιπόν: Αποφάσισαν να διασώσουν όπως ακριβώς βρέθηκαν τα σημαντικότατα αρχαιολογικά ευρήματα, που αποτελούν την απόδειξη της ιστορικής συνέχειας και του πολιτισμού της Ρωμαϊκής εποχής της πόλης.

Με μια εξαιρετική, αυτούσια, χωρίς παρεμβολές και κυρίως χωρίς τη διάθεση κατακερματισμού, που στερεί από το μνημείο την αυθεντικότητα και τη δυνατότητα του να διεκδικήσει μια θέση ανάμεσα στα μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς της Ουνέσκο, παρουσίαση των σημαντικότατων ευρημάτων, περπατάς στο σταθμό και νιώθεις αληθινό δέος. Η αρχαία Σερδίκη βρίσκεται μπροστά σου ολοζώντανη, αυθεντική και χωρίς επεμβάσεις.

Σε μια εντυπωσιακή ζώνη έκτασης 8.000 τετραγωνικών μέτρων, που βρίσκεται που αναστηλώθηκε και αποκαταστάθηκε με ευρωπαϊκή συγχρηματοδότηση στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος “Περιφερειακή ανάπτυξη” βλέπεις το πάνθεον του παρελθόντος της πόλης. Περπατάς γύρω, πάνω και μέσα στο σταθμό και καταλαβαίνεις τι ακριβώς χάσαμε στη Θεσσαλονίκη.

Πεζοδρομήσεις, πλατείες, ενοποιήσεις χώρων, μνημεία οθωμανικά, βυζαντινά, ρωμαϊκά και ύστερα συνυπάρχουν σε ένα μαγικό περίπατο. Αλλά που ξέρουν οι Βούλγαροι; Αυτοί σε σχέση με μας είναι πίσω…

Προφανώς για την κυρία Μενδώνη το αποτέλεσμα των Βούλγαρων είναι αδιάφορο, εκείνη έφτιαξε μακέτες και βίντεο στη Βενιζέλου.

Και αναρωτιέσαι μετά πως τολμάνε να ισχυρίζονται ακόμα πώς έχουμε τον ωραιότερο σταθμό του κόσμου, πώς έχουν το θράσος αυτοί που αντί να επιλέξουν να δημιουργήσουν αντί για σταθμό στη Βενιζέλου ένα μουσείο που θα συγκέντρωνε το ενδιαφέρον όλης της υφηλίου, όπως συμβαίνει στη Σόφια επέλεξαν να τεμαχίσουν το μνημείο και να παρουσιάζουν ένα γιαλαντζί τοπίο με βιντεάκια και γυψοσανίδες;

Παλέψαμε για χρόνια να εμποδίσουμε ένα έγκλημα που είχαν αποφασίσει να κάνουν. Δεν τα καταφέραμε να τους σταματήσουμε. Τώρα κομπάζουν ότι έφτιαξαν τον ωραιότερο σταθμό. Δεν τον έφτιαξαν αυτοί όμως. Τον έφτιαξαν οι Βούλγαροι.

Αιδώς Αργείοι.

ΥΓ. Για την Ιστορία όλα μας τα ρεπορτάζ για τα αρχαία της Βενιζέλου βρίσκονται εδώ