Πρωτοχρονιά του 2009 στα Εξάρχεια
Εκείνος ο μακρινός Δεκέμβρης...
Το βράδυ της αλλαγής του χρόνου ξαφνιάστηκα που μόνο εγώ είχα την ανάγκη να αλλάξω τον χρόνο εκεί…
Πήρα ένα μπουκάλι κρασί κι ένα ποτήρι κολονάτο με ένα τιρμπουσόν και βγήκα μονάχος, μέτρησα αντίστροφα το τέλος του παλιού άνοιξα το κρασί, έχυσα το μισό σα ξόδι, το υπόλοιπο το ήπια εκεί καπνίζοντας στη σιωπή, κάποια στιγμή πέρασε ένα πρεζόνι, του βαλα στο ποτήρι ότι απέμεινε και άναψα τσιγάρο…
Φεύγοντας, άκουγα τις πιο γλυκές τις πιο σπάνιες ευχές από το άγνωστό μου παιδί να με συνοδεύουν, είχε κρύο μα ένοιωθα μια ζεστασιά ανηφορίζοντας τη Ναυαρίνου με πήραν τα σκάγια από τα λαμπιόνια και τους ειδικούς φρουρούς.
Μια στιγμή κράτησε το όνειρο, οι βολεμένοι γείτονες φρόντισαν να με επαναφέρουν στην πραγματικότητά τους…
