Ψύχραιμα

Του Γιώργου Τούλα

Είναι τρεις τη νύχτα. Μόλις επέστρεψα από ένα γαμήλιο γλέντι εκτός πόλης. Τη στιγμή της κορύφωσης του έσκασε η είδηση για το δημοψήφισμα. Πάνω στην παραζάλη του ποτού και της χαράς στην αρχή όλοι το πήραν για αστείο. Σιγά σιγά η αίθουσα άρχισε να αδειάζει. Τα νέα διαδόθηκαν με αστραπιαία ταχύτητα τριγύρω, χαιρέτησαν όλοι βιαστικά τους νεόνυμφους και άρχισαν να απομακρύνονται. Στο δρόμο της επιστροφής αρχίσαμε να κοιτάζουμε τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ουρές έξω από τράπεζες. Γυρίζοντας σπίτι άρχισαν να διαβάζω όσα γράφονται στα social media. Τον λεκτικό εμφύλιο εκατέρωθεν. Τις απειλές. Τον τρόμο που αρχίζει να σκορπίζεται πάνω από τη χώρα. Στη Στουρνάρα, εντελώς συμπτωματικά άρχισαν να σιγοκαίνε μολότοφ.

Στη νεότερη Ιστορία μας δεν μας χαρακτήρισε ποτέ η ψυχραιμία. Η διαρκής αίσθηση πανικού κάθε φορά που μια απειλή, μια φήμη ξεσπούσε, η επίκληση του τέλους του κόσμου, οι ουρές στα βενζινάδικα, στα ATM, στα σούπερ μάρκετ, η διασπορά του πανικού δεν βοήθησε ποτέ κανέναν.

Έχουμε παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια χώρες να διαχειρίζονται τις δυσκολίες τους χωρίς πανικό. Χωρίς ποδοπατήματα. Χωρίς εμφύλιους. Με νηφαλιότητα και ψυχραιμία. Τις ζηλεύω αυτές τις χώρες. Ότι και να πιστεύετε για την επόμενη Κυριακή, ότι και αν σας οδηγήσει το ένστικτο σας να ψηφίσετε, όποιος και αν πιστεύετε ότι θα πρέπει να οδηγήσει τη χώρα από δω και μπρος λέω πως πρέπει να προτάξουμε τη λογική. Όταν μια χώρα χωρίζεται στα δύο βίαια το τέλος της δεν αργεί να έρθει. Η Ιστορία το έχει αποδείξει. Ας σταματήσουμε την ανθρωποφαγία του fb, ας εγκαταλείψουμε τα λεκτικά χαρακώματα. Στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Υπάρχει ωριμότητα, λογική και αυτοσυγκράτηση. Αν σήμερα φορτώσεις το πορτ μπάγκαζ με κονσέρβες το πολύ πολύ να τις πετάξεις μόλις τα πράγματα ηρεμήσουν.

Ο πανικός είναι ο χειρότερος σύμβουλος όταν τα πράγματα ζορίζουν. Ότι περάσουμε θα το περάσουμε όλοι μαζί. Το μαζί είναι δυνατότερο από το χώρια.