Συμπλέγματα κατωτερότητας

Πρόκειται για εκδηλώσεις του αρρωστημένου εγώ, που εξανίσταται και ταράζεται μόλις θεωρήσει ότι εθίγη έστω και κατ’ ελάχιστο.

Και μη φανταστούμε πως οι αναρίθμητοι πάσχοντες από τα εν λόγω συμπλέγματα είναι οπωσδήποτε άτομα περιθωριακά και χωρίς καμία κοινωνική αναγνώριση. Συνηθέστατα συμπλεγματική συμπεριφορά παρουσιάζουν και άτομα που εμφανίζουν προς τα έξω ένα πρόσωπο δικαιωμένου και έχοντος γνώμη επί παντός του επιστητού.

Σύμπλεγμα κατωτερότητας αναμφισβήτητα σου προκύπτει όταν, βασιζόμενος στα ψεύδη περί της μεγαλοσύνης σου που εκ γενετής σε ταΐζουν, δεν μπορείς να παραδεχτείς ότι ο γείτονάς σου, ο διπλανός ή ο οποιοσδήποτε άλλος, τον οποίο ενδομύχως ή και ολοφάνερα και εξίσου αυθαίρετα περιφρονείς ως κατώτερο είδος, έχει κατορθώσει αυτά που εσύ αποδεδειγμένα δεν μπορείς, έχει επιτύχει να σε προσπεράσει προ πολλού στη στροφή, σ’ έχει φλομώσει με τη σκόνη του και μπορεί πλέον να είναι με σένα μεγαλόθυμος ή απολύτως αδιάφορος, αφ’ υψηλού να σε αγνοεί ή ακόμη και να σε ειρωνεύεται, καθώς εσύ αραχτός στις κατά φαντασίαν δάφνες σου αναμένεις από το σύμπαν να σου αποδώσει αυτά που υποτίθεται πως σου οφείλει.

Σύμπλεγμα κατωτερότητας σου δημιουργείται όταν, μπροστά στον καθρέφτη, σου αποκαλύπτεται ότι το πλαστό πρόσωπο του εκ γενετής ανώτερου και περιβεβλημένου με το μεγαλείο της φυλής ή του δήθεν επιτυχημένου που πλασάρεις όλη τη μέρα έχει σαθρή ιδίαν κατασκευή, που την ολοκλήρωσες με αλλεπάλληλες οσφιοκαμψίες, συνειδητά μυθεύματα, μεθοδική χρησιμοθηρία, κάλπικες λίρες, δουλοπρεπείς κολακείες όπου δει, αδίσταχτες λογοκλοπές και αντιγραφές του πνευματικού μόχθου άλλων, μικρές ή μεγάλες λαμογιές, τσαπατσουλιές κάθε είδους, ανίερες συμμαχίες, στημένα σκηνικά μιας χωρίς αντίκρισμα κοινωνικότητας, ετεροφωτισμούς δια της προσεγγίσεως σε ότι λάμπει (καμιά φορά κι όλα αυτά μαζί) και στο είδωλό σου αντικρίζεις το τίποτα που είσαι – και που είμαστε όλοι – να αναδεικνύεται ανελέητο.

Σύμπλεγμα κατωτερότητας είναι να θεωρείς πως η όποια επιτυχία ή εξέλιξη οποιουδήποτε άλλου σου στερεί το οξυγόνο και το ζωτικό χώρο, γεγονός που σου γεννά ανθρωποφαγικές τάσεις και ορμάς να τον κατασπαράξεις γελοιοποιούμενος, αρνούμενος να παραδεχτείς ότι μπορεί να διαθέτει κάποια αρετές ή προσόντα, τα οποία προσβάλλουν άμεσα την απολύτως έωλη πεποίθησή σου ότι εσύ και μόνο εσύ, ως άτομο, ως κοινωνία και ως έθνος, πρέπει να αναγνωριστείς ως ο πρώτος, ο καλύτερος, ο πολλαπλά ταλαντούχος, ο δικαιούχος δόξας και τιμής, καθολικής αποδοχής και παγκόσμιας ει δυνατόν αναγνώρισης.

Σύμπλεγμα κατωτερότητας υποκρύπτεται όταν δεν μπορείς να παραδεχτείς την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, όταν διαστρεβλώνεις την ιστορία για να βολέψεις τις ψευδαισθήσεις σου, όταν επικαλείσαι προσωπικές ή συλλογικές φαντασιώσεις, πλασματικά αποκυήματα, μεγαλοϊδεατισμούς και μυθεύματα, αυταπάτες και φαντασιοκοπήματα για να βολέψεις τις καθολικές ανεπάρκειες και τις εγγενείς αδυναμίες, τις δικές σου και της φυλής σου και να εξωραΐσεις το κάθε είδους σκουπιδαριό που σε περιβάλλει και του οποίου είσαι μέρος και ας επιμένεις εθελοτυφλώντας να παριστάνεις πως δεν το βλέπεις.

Σύμπλεγμα κατωτερότητας και μόνο αυτό δημιουργεί τους κάθε είδους απεχθείς, γελοίους έως και επικίνδυνους Ελληνάρες, – μερικοί από τους οποίους εξελίσσονται στα σύγχρονα τέρατα -, με εκφράσεις επιθετικότητας προς κάθε τι διαφορετικό και ψευδαισθήσεις μεγαλείου βασισμένες στην απόλυτη και θλιβερή άγνοια.