Σκέψεις για τις πόλεις
Όταν πηγαίναμε εκδρομές χωρίς να φοράμε ζώνη και μην ξέροντας εάν θα φτάσουμε στον προορισμό μας και πλέον κυκλοφορούν αυτοκίνητα χωρίς οδηγό στους δρόμους
Λέξεις: Κοσμάς Αναγνωστόπουλος
Κολωνάκι (Κατσικάδικα). Οδός Βουκουρεστίου. 1920. Μόλις έναν αιώνα πριν.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι οι πόλεις στις οποίες ζούμε σήμερα στην Ελλάδα (οι οποίες αναπτύχθηκαν πάνω από τις αρχαίες πόλεις και όχι ως γραμμική εξέλιξη αυτών), είναι αρκετά “νέες” ως δομή και λειτουργία, αλλά ταυτόχρονα αναπτύχθηκαν σε μια περίοδο που η τεχνολογία ανατρέπει διαρκώς όσα ξέραμε τα προηγούμενα χρόνια σχετικά με τις δυνατότητες που έχουμε για να αντιμετωπίσουμε τις διάφορες σύγχρονες προκλήσεις.
Επίσης και οι προκλήσεις διαρκώς αλλάζουν ή αναλύονται με διαφορετικά κριτήρια και προτεραιότητες απ’ ότι στο παρελθόν (βλ. Ολυμπιάδα, μετανάστες-πρόσφυγες, οικονομική κρίση, covid, κλιματική κρίση, airbnb, artificial intelligence).
Τις διαπιστώσεις αυτές τις κάνω μόνο από μια 30ετία σπουδών και εργασίας, κατά την οποία πήγαμε από τον υπολογιστή στον οποίο γράφαμε λέξεις σε περιβάλλον MS-DOS και σχεδιάζαμε με πενάκι στο χαρτί, σε ένα περιβάλλον που μπορείς να βάζεις keywords στο κινητό σου και να σου παρουσιάζει πιθανές μακέτες μελλοντικών αναπλάσεων στους δρόμους που βρίσκονται γύρω σου.
Που πηγαίναμε τότε εκδρομές με παλιά αυτοκίνητα (σακαράκες) χωρίς να φοράμε ζώνη και μην ξέροντας εάν θα φτάσουμε στον προορισμό μας και πλέον κυκλοφορούν αυτοκίνητα χωρίς οδηγό στους δρόμους του Σαν Φρανσίσκο, αλλά και των Τρικάλων!
Η μεγαλύτερη ίσως πρόκληση είναι ότι ως σύγχρονοι πολίτες πρέπει να μάθουμε να είμαστε επιεικείς σχετικά με αυτά που είναι δύσκολο ακόμα να αλλάξουν, αλλά περισσότερο διεκδικητικοί για αυτά που έπρεπε να είχαν αλλάξει χθες.
Δυστυχώς, όμως, δεν υπάρχει αυτός που θα μπορούσε να μας τα εξηγήσει όλα αυτά, ούτε καν να ανοίξει σωστά τη συζήτηση.