Ο Σταυρός είναι για εμάς
Ο Γολγοθάς του Ελληνικού λαού, ο πόνος της μάνας και η Ανάσταση που προσδοκούμε
«Ξένος ήμουν και δεν με δεχτήκατε, πείνασα, και δεν μου δώσατε να φάω ,δίψασα και δεν μου δώσατε να πιω. Γυμνός, και δεν με ντύσατε , ασθενής και σε φυλακή, και δεν με επισκεφθήκατε»
Κατά Ματθαίον.
Η σύγχρονη Σταύρωση, 2021 χρόνια μετά, αφορά τα δεινά των εργαζομένων και των λαών όλου του κόσμου. Το ίδιο και ο σύγχρονος Eπιτάφιος αφορά τον αιώνιο πόνο της μάνας για το χαμό του παιδιού της.
Είτε πρόκειται για τη μητέρα του Χριστού…
Είτε για τη μητέρα πρόσφυγα από τη Συρία που έχασε το παιδί της εξαιτίας του πολέμου..
Είτε για την μητέρα από την Παλαιστίνη που έχασε το παιδί της εξαιτίας του ιμπεριαλισμού του Ισραήλ…
Είτε πρόκειται για τη μητέρα από τις χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής που έχασε το παιδί της από την πείνα λόγω της καταλήστευσης των πόρων της χώρας της από τα μονοπώλια…
Είτε πρόκειται για τη μάνα του εργάτη Τάσου Τούση που δολοφονήθηκε από την κυβέρνηση γιατί πάλευε ενάντια στην εκμετάλλευση στην απεργία του Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη…
Είτε πρόκειται για τη μάνα του Νίκου Μπελογιάννη που έχασε το γιο της από τα βόλια του μετεμφυλιακού κράτους και των Αμερικανών συμμάχων…
Είτε πρόκειται για τη μάνα του Παύλου Φύσσα, που κλαίει το γιο της γιατί τον έχασε εξαιτίας του φασισμού…
Είτε αφορά τη μητέρα του Ζακ Κωστόπουλου που έχασε το παιδί της από την άγρια ρατσιστική και ομοφοβική βαρβαρότητα…
Ο πόνος είναι ίδιος….Ας σκεφτούμε όλες αυτές τις μάνες σήμερα και από αύριο ας κάνουμε κάτι για να απαλύνουμε τον πόνο τους…Ας σταματήσουμε την αιτία που τον γεννά…
Ο Γολγοθάς του Ελληνικού λαού, των λαών όλου του κόσμου μπορεί να είναι το παρόν τους όμως το μέλλον τους μπορεί να είναι η Ανάσταση…που είναι σίγουρο ότι θα έρθει!
