Σταύρος Καλαφάτης: Απαντάμε με ρεαλιστικές λύσεις

Του Σταύρου Καλαφάτη Υποψήφιου βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης Περπατάω συχνά τόσο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην πλατεία Αριστοτέλους, την πλατεία Αρχαίας Αγοράς, στα πεζοδρόμια της Μητροπόλεως και της Τσιμισκή, όσο και στις άλλες γειτονιές της πόλης: Ξηροκρήνη, Τούμπα, Καλαμαριά, Εύοσμο, Πολίχνη, Αμπελόκηπους…  Περπατάω –όχι τώρα, πριν τις εκλογές- αλλά τακτικά, ειδικά Σάββατα και Κυριακές. Κι αυτό […]

Parallaxi
σταύρος-καλαφάτης-απαντάμε-με-ρεαλισ-35162
Parallaxi
kalafatis-copy.jpg

Του Σταύρου Καλαφάτη Υποψήφιου βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης

Περπατάω συχνά τόσο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην πλατεία Αριστοτέλους, την πλατεία Αρχαίας Αγοράς, στα πεζοδρόμια της Μητροπόλεως και της Τσιμισκή, όσο και στις άλλες γειτονιές της πόλης: Ξηροκρήνη, Τούμπα, Καλαμαριά, Εύοσμο, Πολίχνη, Αμπελόκηπους…  Περπατάω –όχι τώρα, πριν τις εκλογές- αλλά τακτικά, ειδικά Σάββατα και Κυριακές. Κι αυτό που μου δίνει ελπίδα είναι πως, στη Θεσσαλονίκη, ακόμη κοιταζόμαστε στα μάτια. Και μιλάμε. Ακόμα και οι άγνωστοι μεταξύ μας. Μιλάμε στους δημόσιους χώρους, έστω με τα μάτια. Και πληγωμένοι από όσα περάσαμε –πρέπει να το ομολογήσουμε αυτό- τα τελευταία χρόνια, οι Έλληνες δείξαμε μια μοναδική αξιοπρέπεια. Κανείς δεν αγνοεί, πως μπορεί η χώρα να μην έπεσε στα βράχια, αλλά αυτό είχε τίμημα στην καθημερινότητα του κάθε πολίτη. Υπέφεραν και υποφέρουν οι Θεσσαλονικείς, οι Έλληνες. Η καθημερινότητά τους άλλαξε με βίαιο και πολλές φορές άδικο τρόπο. Έκαναν θυσίες και, τώρα, είναι η ώρα των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να κάνουν κι αυτοί ένα βήμα πίσω. Διανύσαμε 41 χιλιόμετρα, ενός πραγματικού μαραθωνίου. Είναι κρίμα να μην τερματίσουμε τώρα!

Ναι, η ανεργία είναι το νούμερο ένα πρόβλημα. Μάστιγα, πραγματική… Όμως η ελπίδα, δεν έρχεται με προεκλογικές υποσχέσεις. Έρχεται με πρόγραμμα. Έχουν ήδη κλείσει επενδύσεις 20-21 δισ. ευρώ και αναμένονται κι άλλες, που θα φέρουν νέες θέσεις εργασίας σε μια ισχυρή οικονομία. Αυτό είναι λύση. Δεν είναι προεκλογική υπόσχεση. Δε θα χαρίσουμε σε κανέναν την κοινωνική ευαισθησία.

Σε κανέναν δεν αναγνωρίζω το δικαίωμα να ισχυρίζεται πως έχει μαγικές λύσεις, ενώ εμείς, οι άλλοι, είμαστε οι μαζοχιστές που ενώ μπορούσαμε, δεν θέλαμε να μοιράσουμε χρήμα και να μας χειροκροτούν όλοι, αλλά το φυλάγαμε στα κρατικά σεντούκια επειδή μας αρέσει να μας βρίζουν… Σε κανέναν δεν επιτρέπουμε να παροχολογεί ακατάσχετα, παριστάνοντας τον κοινωνικά ευαίσθητο, κάνοντας εμπόριο ψεύτικής ελπίδας. Του απαντάμε με αληθινή, χειροπιαστή ελπίδα.

Απαντάμε με ρεαλιστικές λύσεις. Όπως δώσαμε λύση, μετά από πολλά χρόνια προσπαθειών, μετά από σειρά νόμων που κρίνονταν αντισυνταγματικοί, στο θέμα των αυθαιρέτων του απλού πολίτη. Η κοινωνική ευαισθησία φαίνεται με έργα που βελτιώνουν την καθημερινότητα του πολίτη. Και θα φανεί με την διασφάλιση της ανάπτυξης που θα φέρει δουλειές και θα νικήσει την ανεργία με σταθερά βήματα. Γιατί οι δουλειές δεν πέφτουν από τον ουρανό… Τις δημιουργούν οι επενδύσεις και το υγιές επιχειρείν. Δεν δημιουργούνται δουλειές, ούτε με νταούλια  και ζουρνάδες, ούτε τυπώνοντας ευρώ – τι να λέμε τώρα – ούτε με διαφημίσεις ουράνιων τόξων…

Η Θεσσαλονίκη, πάντως, έχει κι άλλα προβλήματα. Είναι γνωστό το πρόβλημα με το μετρό, ένα έργο υποδομής που θα έπρεπε να αποτελεί εθνικό έργο –και να μην το βλέπουμε με στενή τοπική οπτική. Όταν πρότεινα να γίνει ειδική συνεδρίαση στη Βουλή για το μετρό και συμφώνησε ο αρμόδιος υπουργός, ζήτησα να κληθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι. Ακριβώς επειδή πρέπει όλοι μαζί να επιδιώξουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Κάποτε ονειρευόμασταν να δούμε εργοτάξια στην πόλη. Καταλήξαμε να τα βλέπουμε ως πρόβλημα, υποβαθμίζοντας τη σημασία ενός έργου απολύτως αναγκαίου, που πρέπει να ολοκληρωθεί με κάθε τρόπο.

Πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, για να είμαστε αποτελεσματικοί στις διεκδικήσεις της πόλης. Δεν επιτρέπεται να χάνει χρόνο  η Θεσσαλονίκη σε διαγκωνισμούς για τα «πρωτεία» ανάδειξης ενός θέματος, αντί της κοινής προσπάθειας για θετική κατάληξη. Οι Θεσσαλονικείς περιμένουν από εμάς –που φιλοδοξούμε να τους εκπροσωπούμε και να μας εμπιστεύονται- ομαδική δουλειά. Δεν τους νοιάζει να δουν ποιος θα φανεί καλύτερος από τον άλλον. Τους νοιάζει το αποτέλεσμα…

Και το αποτέλεσμα, προϋποθέτει μέθοδο, σχέδιο που να παντρεύει το ρεαλισμό με την ελπίδα… Όχι ριψοκίνδυνα πονταρίσματα σε μια τσόχα, με τράπουλα που μοιράζουν άλλοι… Όταν κρίνεται το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας, το «όλα ή τίποτα» δεν μπορεί να έχει θέση στη σκέψη μας. Διότι το «όλα» θα το πάρει εκείνος που τα υπόσχεται και θα μας χρεώσει την ευθύνη για το «τίποτα» που θα μας μείνει….

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα