Στη γειτονιά μου, στη Βαλαωρίτου
της Ευθυμίας Κορκόβηλου Εικόνες: Θανάσης Σταθόπουλος Η γειτονιά μου είναι ακριβώς κάτω από τη Βαλαωρίτου και τα στενά της. Ζω σε ένα ρετιρέ του 8ου ορόφου μιας οικοδομής που αποτελείται από δικηγορικά γραφεία, οπότε καθημερινά έχουμε τρελή κίνηση και τα βράδια-σαββατοκύριακα είμαστε εντελώς μόνοι. Όταν φυσάει, νομίζω πως ζω σε αετοφωλιά και ο αέρας θα […]
της Ευθυμίας Κορκόβηλου
Εικόνες: Θανάσης Σταθόπουλος
Η γειτονιά μου είναι ακριβώς κάτω από τη Βαλαωρίτου και τα στενά της. Ζω σε ένα ρετιρέ του 8ου ορόφου μιας οικοδομής που αποτελείται από δικηγορικά γραφεία, οπότε καθημερινά έχουμε τρελή κίνηση και τα βράδια-σαββατοκύριακα είμαστε εντελώς μόνοι. Όταν φυσάει, νομίζω πως ζω σε αετοφωλιά και ο αέρας θα μας πάρει τη σκεπή, ενώ τα καλοκαίρια, τις μέρες του καύσωνα επιβιώνουμε με το κλιματιστικό αναμμένο όλο το εικοσιτετράωρο. Τα βράδια, μετά τις 12, μας νανουρίζει η εκκωφαντική μουσική από τα μπαράκια, που με το ξημέρωμα δίνει τη θέση της σε βιαστικούς δικηγόρους, νοικοκυρές που έρχονται να ψωνίσουν από τα γύρω εμπορικά και τη συνεχή κίνηση των αυτοκινήτων που διασχίζουν τη Βασιλέως Ηρακλείου και -σχεδόν κάθε μέρα- κορνάρουν, βρίζονται και τσακώνονται στη μέση του δρόμου σταματώντας την κυκλοφορία.
Τα γύρω στενά είναι γεμάτα με θεατρικές παραστάσεις, εναλλακτικές δραστηριότητες, νέους καλλιτέχνες που προσπαθούν να πρωτοπορήσουν, να δώσουν μια νέα πνοή στην πόλη.
Η κόρη μου αυτό το σπίτι, στο δεύτερο χρόνο που ζούμε εδώ, εξακολουθεί να το αποκαλεί «γραφείο», παρόλο που στην προσπάθεια μου να συνδέσω αρμονικά δικηγορία και μητρότητα ή μάλλον γι΄αυτό ακριβώς το λόγο, το «γραφείο» μετατράπηκε σε σπίτι και ο εργασιακός μου χώρος μεταφέρθηκε σε άλλο όροφο της ίδιας οικοδομής.
Λατρεύω τη γειτονιά μου και το γραφείο-σπίτι μου, γιατί ενώ δουλεύω μπορώ να ακούσω την κόρη μου στον επάνω όροφο να μαλώνει με τη γιαγιά της, γιατί είναι φωτεινό και ηλιόλουστο, γιατί η παραλία απέχει μόνο 3 λεπτά και γιατί τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής μου, όλα τα σημαντικά γεγονότα της συντελέστηκαν εδώ. Η γνωριμία μου με τον άντρα της ζωής μου, η σύλληψη της κόρης μου, οι τελευταίες ώρες πριν τον ερχομό της, και οι πρώτοι μήνες της ζωής της…
Δεν το συζητώ για την επαγγελματική μου ζωή, καλές και κακές στιγμές, όλα εδώ. Γιατί η γειτονιά μου δεν είναι απλά μια γειτονιά, όπως τόσες άλλες στη Θεσσαλονίκη ή οπουδήποτε αλλού. Η δική μου γειτονιά είναι κουλτούρα, τρόπος και στάση ζωής. Είναι η μικρή μου οικογένεια και το γραφείο- σπίτι μου. Είναι η δική μου ζωή όπως ακριβώς τη θέλω εγώ…
Διαβάστε ακόμα: Η Parallaxi σχεδιάζει: Βαλαωρίτου-Πλατεία Χρηματιστηρίου
Βαλαωρίτου: Μια γειτονιά δίχως νόμο δίχως τάξη
