Στο χωριό τα Χριστούγεννα είναι διαρκείας
Ένα ποίημα της Αναστασίας Γκίτση για τα Χριστούγεννα
Λέξεις: Αναστασία Γκίτση
σε ασβεστωμένες νύχτες χνάρια πτηνών που αλαλάζουν σοφίες ενός άλλου κόσμου
στις φυλλωσιές των δέντρων φύτεψε ο παππούς μου το παρελθόν και δυο σταγόνες λάδι ξορκίζοντας τ’ απόξερο στο μέλλον
κι εγώ είχα μάθει να κρεμώ στον καλόγερο του χολ τη θλίψη
ευγενική από παιδί να δεχτώ μ’ άδεια τα χέρια ό,τι ο νοικοκύρης χρόνος μου προσφέρει
στο χωριό τα Χριστούγεννα είναι διαρκείας ο παππούς ξυπνάει τη γιαγιά από την αιώνια αναζήτηση της συγχώρεσης η θεία χτενίζει τα μακριά της μαλλιά με τη χτένα που της αγόρασα πέρσι από το Λίβανο
κι εγώ μαθαίνω ακόμη να κρεμώ στο δέντρο της άγιας νύχτας μπαλίτσες χρωματιστές τα ονόματα απόντων.
-Schwanfeld 2019
*Η Αναστασία Γκίτση είναι ποιήτρια και καθηγήτρια θεολογίας
