Στο τέλος του χρόνου
Το τέλος του χρόνου, του φετινού χρόνου, μας βρίσκει όλους, ή έστω τους πιο πολλούς αποκαμωμένους. Με μπαταρίες άδειες. Οι προσμονές του μέλλοντος, μοιάζουν με σχεδίες σωτηρίας. Όλοι ελπίζουμε πια σε έναν ανέφελο ουρανό, ξάστερο και πιο φωτεινό.
Δέκα χρόνια πριν οι άνθρωποι στο τέλος του χρόνου ήταν εξαιρετικά πιεσμένοι. Έτρεχαν πανικόβλητοι τις παραμονές των γιορτών στην αγορά, φορτώνονταν πακέτα και φόρτωναν τις κάρτες τους σαν να μην υπάρχει αύριο. Τα ρεβεγιόν μας έβρισκαν αποκαμωμένους και καταναλωτικά overdosed. Εκεί μετριόταν η ευτυχία.
Σήμερα όλα μοιάζουν τόσο διαφορετικά. Τα δώρα είναι μετρημένα, όσα πρέπει. Οι μέρες κουβαλάνε άλλο βάρος, η γιορτή μοιάζει μια πραγματική ανάσα.
Δεν ξέρω τι κάνει το ισοζύγιο μιας χρονιάς θετικό ή αρνητικό πια. Η δοκιμασία της τελευταίας επταετίας, τα αλλεπάλληλα σοκ και οι απώλειες των βεβαιοτήτων μας άλλαξαν σαν ανθρώπους. Μοιραία. Άλλαξαν τους δείκτες ευτυχίας. Τον τρόπο που όλοι εμείς μετράμε πια όσο στο ημερολόγιο οι σελίδες λιγοστεύουν, τα συν και τα πλην.
Κοιτάζοντας μόνο γύρω του ο καθένας, στο δικό του μικρόκοσμο το τι αφήνει η χρονιά πίσω έχει να θυμάται σίγουρα πιο πολλά ζόρια από χαρές. Πιο μεγάλα ουφ από τρανταχτά γέλια. Κακές ειδήσεις και ευχές να ναι οι τελευταίες που άκουσε.
Απώλειες. Ανθρώπων, ισορροπιών, κατακτήσεων. Κάθε στιγμή γαλήνης, συνεύρεσης, κάθε μέρα που κυλά κανονικά, χωρίς ένταση και θλίψη, είναι μια ωραία μέρα. Κάθε είδηση στην τηλεόραση που δεν είναι απειλητική είναι καλοδεχούμενη.
Το τέλος του χρόνου, του φετινού χρόνου, μας βρίσκει όλους, ή έστω τους πιο πολλούς αποκαμωμένους. Με μπαταρίες άδειες. Οι προσμονές του μέλλοντος, μοιάζουν με σχεδίες σωτηρίας. Όλοι ελπίζουμε πια σε έναν ανέφελο ουρανό, ξάστερο και πιο φωτεινό.
Τι ήταν το 2017 για σένα; Με τα φώτα της γιορτής να φωτίζουν τα πρόσωπα μας ας ευχηθούμε σε μια καλύτερη χρονιά, με όλους μας παρόντες στο παιχνίδι της ζωής. Καλά Χριστούγεννα αναγνώστη μου.
