Sunday Stories: Ονειρεύτηκα το χιόνι

Σε όλα τα παραµύθια που µου λένε πριν κοιµηθώ άµα είναι χειµώνας έχει χιόνι. Η γιαγιά µου λέει ότι στις πόλεις χιόνιζε παλιά και τα παιδιά έφτιαχναν χιονάνθρωπους στο δρόµο. Μια φορά που ταξιδέψαµε σε ένα βουνό το χειµώνα είδα τόσο χιόνι που δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Περπατούσαµε και είχε µια τροµακτική ησυχία. Το µόνο που ακουγόταν ήταν τα βήµατα µας και µερικά κλαδιά που σπάζανε από το βάρος του. Σε όλα τα παραµύθια που υπάρχουν παιδιά που χάνονται στο χιονισµένο δάσος, υπάρχει παντού λευκό και στο βάθος ένα σπιτάκι που καίει ένα φως. Το χιόνι καµιά φορά µπορεί να σε αγριεύει, τις πιο πολλές φορές όµως είναι διασκέδαση. Λυπάµαι που δεν βλέπουµε πια χιόνι να πέφτει. Σκέφτοµαι πως οι παλιότεροι άνθρωποι ήταν πιο τυχεροί από µας. Μπορούσαν να ξέρουν τις σηµαίνει χειµώνας. Να βλέπουν τα µαλλιά τους να ασπρίζουν περπατώντας και τις γάτες να τρέχουν να κρυφτούν σε ζεστά µέρη. Τα παπούτσια τους να βουλιάζουν, τα παιδιά να γελάνε. Στον υπολογιστή του µπαµπά χιονίζει. Βάλαµε ένα πρόγραµµα που χιονίζει που και που, και µε ξεγελάνε έτσι κάθε φορά που ρωτάω πότε θα χιονίσει στην πόλη. Στην πόλη χιονίζει μόνο στα όνειρα;

* Φωτογραφία: Γιώργος Τούλας