Συνέβη χθες βράδυ στην Ανάσταση που δεν ζήσαμε

Φθάνοντας στην εκκλησία το μποτιλιάρισμα ήταν τύπου άστεως. Κάποιοι που δεν ανέχονταν να παρκάρουν μακριά και να περπατήσουν ανέβαιναν τα πεζοδρόμια και καβαλούσαν τα χωράφια. Οι πιο μάγκες εξ αυτών ανέβαιναν με το τζιπ μέχρι την πόρτα του ναού, αδιαφορώντας για το πλήθος που προσπαθούσε να τον προσεγγίσει. Ενίοτε κόρναραν κιόλας.

Το ηχητικό σύστημα του ναού ήταν χαλασμένο και έτσι στον αυλόγυρο ακουγόταν μια βραχνή βοή και κυρίως οι ψίθυροι των παρεβρισκομένων άρχισε να γίνεται βοή όσων ξεκίνησαν να μιλούν μεγαλόφωνα. Αντάλλασαν τα κουτσομπολιά της μέρας. Ένας τεράστιος προβολέας στην οροφή του ναού σε τύφλωνε κάνοντας σε να νοιώθεις ότι συμμετέχεις σε ανάκριση.

Όταν έφτασε η ώρα για το Χριστός Ανέστη δυστυχώς αυτό δεν ακούστηκε, διότι κάποιος άρχισε να χτυπά δαιμονισμένα ένα σύστημα ήχων καμπάνας που έμοιαζε με την επέλαση της ελαφράς ταξιαρχίας και σκέπασε τα πάντα μέχρι κάτω στη θάλασσα. Χιλιόμετρα μακριά ακούγονταν κάτι εξωφρενικές μεταλικές συμφωνίες που μόνο καμπάνα δεν ήταν.

Όλοι αντιλήφθηκαν ότι αυτό θα ήταν φέτος το Πάσχα τους. Αρκετοί αντί να ευχηθούν στους διπλανούς, τους συγγενείς και τους φίλους τους, ξεκίνησαν να κάνουν live μετάδοση στα social media όσων συνέβαιναν. Κινητά υψωμένα στον αέρα με αναμένο το κόκκινο λαμπάκι του βίντεο μετέδιδε. Αρκετές κροτίδες έσκαγαν στον αέρα.

Στα πρώτα πέντε λεπτά ο αυλόγυρος άρχισε να αδειάζει με το ρυθμό της αποβάθρας της Σμύρνης το 22. Λες και έτρεχαν όλοι να σωθούν. Δώδεκα και δέκα το μποτιλιάρισμα και οι κόρνες ήταν πάλι το κύριο χαρακτηριστικό της περιοχής. Η εκκλησία ήταν άδεια πια, από το εσωτερικό της ακούγονταν αχνά ύμνοι. Η Ανάσταση είχε τελειώσει. Δυστυχώς. (Συνέβη χθες βράδυ στη Νικήτη. Φαντάζομαι και σε πολλές άλλες εκκλησίες της χώρας)