Συστάσεις και αντιδράσεις

Λέξεις: Θωμάς Καραγκιοζόπουλος

Κάποιες φορές ο πολιτισμός της παραλίας της Θεσσαλονίκης με τις μουσικές, τις παρέες, τον ήλιο και την απλότητα χάνεται μέσα στα αστικά του ΟΑΣΘ. Αν κάνεις το λάθος και πεις στον οδηγό κάτι πολύ απλό όπως να μην μιλάει στο τηλέφωνο όταν οδηγεί θα βρεις τον μπελά σου.

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι οδηγοί έχουν δεχθεί συστάσεις από επιβάτες είτε να οδηγούν πιο ήρεμα είτε να μην ανοίγουν πόρτες όταν το λεωφορείο είναι ήδη ασφυκτικά γεμάτο και η απάντηση που ακολουθεί είναι “να κοιτάς τη δουλειά σου”, κάτι αντίστοιχο του “ξέρεις ποιος είμαι εγώ”;

Σε μια ήσυχη πρωινή βόλτα με το λεωφορείο ένας ευσυνείδητος επιβάτης, πριν κατέβει στη στάση του με ευγενικό τρόπο είδε τον οδηγό να μιλάει στο τηλέφωνο κατά τη διάρκεια της διαδρομής και του είπε να μην μιλάει ενώ οδηγεί ή να βάλει ακουστικά, απλώς και μόνο για την ασφαλή μετακίνηση των πολιτών.

Αμέσως, ο οδηγός αρπάχτηκε, σταμάτησε το λεωφορείο και άρχισε να ζητάει τον λόγο από τον επιβάτη, δικαιολογώντας τον εαυτό του ότι μιλάει με την υπηρεσία. Και στον αντίλογο του επιβάτη ότι μπορεί να επικοινωνήσει με τον ασύρματο του λεωφορείου δίνει την απάντηση ότι δεν θα του πει και τι θα κάνει.

Αφού έφτασαν στο σημείο να πιαστούν στα χέρια, λίγοι ήρεμοι συμπολίτες επενέβησαν και ζήτησαν να ξεκινήσει πάλι η διαδρομή. Τότε και αφού ο οδηγός χαιρέτησε με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο τον επιβάτη που κατέβηκε συνέχισε αμέριμνος την εργασία του με το τηλέφωνο στο αυτί. Σαν να λέμε ότι δεν ίδρωσε το αυτί του.

Αμέσως άρχισαν οι ψίθυροι μεταξύ των επιβατών, άλλοι να λεν ότι καλά είπε ο επιβάτης επειδή δεν επιτρέπεται να μιλάει ο οδηγός. Άλλοι έκαναν τον δικηγόρου του… κακού, με σιγουριά κρίνοντας ότι ο οδηγός έχει μάλλον δίκιο και κάτι θα ξέρει. Για το πιο απλό ζήτημα χωρίστηκαν σε στρατόπεδα υπεράσπισης ή καταδίκης της πραγματικότητας, αναλόγως της ξεχωριστής αντίληψης της αλήθειας για τον καθένα.

Ευτυχώς, όμως για τους ανθρώπους που δεν ζούμε με αυταπάτες, αναπόδραστα η λογική ξεκαθαρίζει τα πράγματα από νωρίς. Το να φέρεσαι με τον πιο χυδαίο τρόπο σε κάποιον που σε πληρώνει, αν μη τι άλλο, για τις υπηρεσίες σου και να βγάζεις έναν χαρακτήρα που λίγο πολύ παραπέμπει σε οπαδικές συμπεριφορές δεν τιμά κανέναν, ούτε έχει κάποιο αποτέλεσμα. Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν με υπομονή τη δουλειά τους και αθόρυβα κάνουν σημαντικό έργο, όχι μόνο στις συγκοινωνίες αλλά παντού.

Αλλά όταν δουλεύεις στις συγκοινωνίες και μάλιστα της Θεσσαλονίκης, που έχουν κατηγορηθεί για τόσα θέματα και προσπαθούν να αφήσουν το αμαρτωλό παρελθόν πίσω, δεν καταφέρνεις κάτι άλλο από το να παίρνεις πίσω την εμπιστοσύνη που προσπαθούν να σου δείξουν οι πολίτες ακόμη και με όλες τις δυσκολίες.

Όλοι έχουμε δυσκολίες στην καθημερινότητα μας και για κανέναν δεν είναι εύκολο, αλλά αν όλοι αρχίσουν να βγάζουν την κακία και την απογοήτευση που μπορεί να φέρουν στην δημόσια ζωή με συμπεριφορές που έχουν αποβάλει κάθε έννοια πολιτισμού, τότε μπορώ μόνο να προβληματίζομαι σοβαρά για την κοινωνία που διαμορφώνουμε.