Τα αιώνια ερωτήματα για το ρόλο της αστυνομίας

Κατά τη διάρκεια της χθεσινής νύχτας σημειώθηκαν επεισόδια στην οδό Εγνατία, στο ύψος της Πολυτεχνικής Σχολής.

Τα επεισόδια έχουν σχεδόν εθιμοτυπικό χαρακτήρα, δεν έχουν το χαρακτήρα κινήματος φυσικά, δεν είναι αγωνιστικό να καις καρέκλες, πίνακες και θρανία, ούτε καν να λαμπαδιάζεις τα καλαθάκια απορριμμάτων της σχολής, σε ένα ήδη αποδεκατισμένο πανεπιστήμιο. Καφρίλα είναι.

Το ζήτημα δεν είναι εκεί, αυτό είναι το αυτονόητο.

Το ζήτημα είναι σε μια χρονιά που έχει επιλέξει η Κυβέρνηση να κλείσει το ΑΠΘ για τρεις μέρες διακόπτοντας κάθε λειτουργία του, που έχει εγκατασταθεί πανεπιστημιακή αστυνομία εντός του εδώ και μήνες όλο το 24ωρο, που παράλληλα έχει κουβαληθεί όλη η δύναμη της αστυνομίας της πόλης και όχι μόνο πέριξ του ιδρύματος, για ποιον λόγο επιτρέπεις σε μια ομάδα μπαχαλάκηδων να κατευθυνθεί προς το εκεί στο τέλος μιας ειρηνικής πορείας 15 χιλιάδων ανθρώπων, γιατί στο καλύτερα φυλασσόμενο σημείο της πόλης επιτρέπεις να συμβεί το μπάχαλο;

Προφανώς γιατί βολεύει το αφήγημα ότι οι πορείες σαν και αυτή του Πολυτεχνείου είναι συνυφασμένες με το χάος και την καταστροφή, με τον κίνδυνο της δημόσιας τάξης.

Για να έχουν σήμερα το πρωί τα κανάλια να αποδομούν το νόημα της χθεσινής πορείας και τα πρόθυμα τρολ να ζητούν ακόμα πιο αυστηρή αστυνόμευση.

Ναι είναι φως φανάρι πώς ότι μπορείς να προλάβεις και δεν αφήνεις να εξελιχθεί όπως εξελίχθηκε χθες η κατάσταση για κάποιον λόγο το κάνεις και ο λόγος είναι προφανής.

To βίντεο με τον αστυνομικό που πετά εντός του Πολυτεχνείου καπνογόνο ενώ οι συνάδελφοι του φωνάζουν μην το κάνεις είναι κομμάτι αυτού του παιχνιδιού.