Τα λαμόγια δεν χάνονται, κυρίως προεκλογικά

Πλησιάζοντας στις εκλογές αντιλαμβάνομαι ότι οι αγαπημένες συνήθειες επανέρχονται και η πρόσκαιρη αγανάκτηση για τις πρακτικές που οδήγησαν τη χώρα σε τούτο το χάλι καταλαγιάζει σιγά σιγά…

Εφημερίδες νέες λέει ετοιμάζονται να βγουν και ίσως και άλλες που έκλεισαν να επανακυκλοφορήσουν για να ‘’καλύψουν’’ την προεκλογική περίοδο. Λαμπρά. Θα έχει άλλωστε μεγάλο ενδιαφέρον η προεκλογική περίοδος ώστε να χρειάζεται και νέες εκδόσεις για να την καλύψουν, καθώς οι δεκάδες που κυκλοφορούν στα περίπτερα πουλώντας μηδαμινά φύλλα και χωρίς κάνεις να γνωρίζει πως καλύπτουν τα έξοδα τους τόσα χρόνια, δεν επαρκούν. Επίσης κάνεις δεν πρόκειται να μας πει ποτέ με τι χρήματα θα βγουν, ποιος θα τις χρηματοδοτήσει και πως ακριβώς θα βγάλουν τα έξοδα τους αφού η διαφημιστική αγορά είναι νεκρή.

Οι πελατειακές σχέσεις με τους ξοφλημένους πολιτικούς και τους πιθανούς διαδόχους τους επιστρέφουν σε νέα διάταξη. Όλοι όσοι κάνουμε αυτή τη δουλειά έχουμε ένα σοβαρό λόγο να ντρεπόμαστε κάθε φορά που περιγράφουμε σε κάποιον που μας ρωτά ότι είμαστε δημοσιογράφοι. Και ο λόγος έχει να κάνει με το ότι κάποιος στο άκουσμα της λέξης δημοσιογράφος θα σε εγκαλέσει για όσα μια μεγάλη μερίδα συναδέλφων έχουν στο παρελθόν διαπράξει. Για τις σκοτεινές διάπλοκες με το βρόμικο χρήμα της εξουσίας, για το πως ανέβηκαν και κατέβηκαν πρόσωπα, αρχηγοί κομμάτων που ξεκίνησαν χαμηλά και με τη βοήθεια επιχειρηματιών και συγκροτημάτων ανελίχθηκαν και φυσικά ξεχρέωσαν με διάφορους τρόπους τις υποχρεώσεις τους, δίνοντας δουλειές αβέρτα και μεσολαβώντας σε τράπεζες για θαλασσοδάνεια προς ανθρώπους που μετά αποδείχθηκαν μέγιστοι απατεώνες και φέσωσαν όλη την αγορά, για διευκολύνσεις, για υποθέσεις που θάφτηκαν από εφορίες, παραβλέψεις στην άσκηση καθήκοντος και πολλά άλλα.

Ναι όντως χρειάζονται οι εφημερίδες που έκλεισαν να ξαναβγούν ή να βγουν και άλλες για να μπορέσουν εκδότες τους, με την ανοχή των Ενώσεων Συντακτών  που πάντα νίπτουν τα χείρας του μπροστά στα απίστευτα αίσχη που συμβαίνουν δεκαετίες τώρα και τη μαύρη εργασία των όσων συναδέλφων απέμειναν ενεργοί, να μπορέσουν λοιπόν να παίξουν καινούργια παιχνίδια με τις επερχόμενες εξουσίες. Θα δείτε συνεντεύξεις ανθρώπων το επόμενο διάστημα στα δελτία των οκτώ και τις σελίδες των εφημερίδων, πρόσωπων που βαρύνονται για την ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας, να καθαγιάζονται. Θα δείτε σχολιαστές να μαλακώνουν για να ζεσταθεί πρόσκαιρα η τσέπη των επιχειρηματιών, ‘’δημοσιογράφους’’ -υπαλλήλους να παίζουν το ρόλο του κονφερανσιέ  πλασάροντας με τις ατάκες τα μικρόφωνα και τις σελίδες, σε όσους το κοινό πρέπει να εμπεδώσει και να σταυρώσει  στις εκλογές ώστε να τους μάθει καλά και να τους ψηφίσει. Θα δείτε ένα χρήμα που θα έρθει από το πουθενά, ενώ η αγορά στενάζει να βγαίνει για λίγο από σεντούκια όπου έχει αποσυρθεί προσωρινά, με την ελπίδα όσων το διαθέσουν να το ξαναπάρουν πίσω με το παραπάνω στο κοντινό μέλλον με τίποτε ΕΣΠΑ ή άλλα ενδιαφέροντα προγράμματα επιβράβευσης.

Εξάλλου πως χτίστηκαν ολόκληρα τυπογραφεία πενήντα χιλιόμετρα από τις πόλεις σε ντεμέκ παραμεθόριες περιοχές με κρατικό χρήμα;

*Σήμερα σε μια μέρα  μόνο έμαθα ότι δυο τύποι που έχουν φεσώσει όλη την αγορά των media και μπήκαν στα άρθρα 99, θα είναι υποψήφιοι με νέα κόμματα ως φωστήρες της νέας πολιτικής που ανατέλλει. Για αυτό σας λέω δεν έχει γιατρειά…