Τα ΟΧΙ μας είμαστε

Ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου, ενός ΟΧΙ που ιστορικά δεν ειπώθηκε ποτέ (ο Μεταξάς δεν είπε ποτέ τη λέξη ΟΧΙ, αλλά έτσι το έγραψαν οι εφημερίδες, εκείνος είχε πει «Alors, c’est la guerre», που σημαίνει «λοιπόν έχουμε πόλεμο», μετά το τελεσίγραφο των  Ιταλών), σκέφτομαι ότι τα «όχι» μας είναι αυτά που ίσως μας διαμορφώνουν περισσότερα από τα «ναι» μας.

Γι’ αυτό ίσως και οι εφημερίδες τότε το μετέφεραν ως «ΟΧΙ», για να πατήσουν πάνω στη σημασία μιας άρνησης  ανυψώνοντας το φρόνημα του λαού.

Υπάρχουν όμως και κάποια «όχι» που μεταλλάσσονται σε «ναι», με πολλές και ποικίλες αναγνώσεις.

Σκεφτόμουν αυτά τα «όχι» ορισμένων στρατιωτικών (κυρίως της ηγεσίας που πολέμησαν στην Αλβανία, αλλά λίγους μήνες μετά έγιναν Δωσίλογοι και συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς κατακτητές. Τα μάθαμε στο βιβλίο «Οι Δωσίλογοι» του Μενέλαου Χαραλαμπίδη.

Είναι και άλλα «όχι», που μετατρέπονται σε «ναι» όταν βλέπεις πως με το όχι οδηγείσαι σε ένα τοίχο όπου θα διαλύσεις το κεφάλι σου. Στερνή μου γνώση…

Είναι και «όχι» αδιαλλαξίας που ίσως θα έπρεπε να είναι «ναι», αν διέβλεπες την πορεία των πραγμάτων και καταλάβαινες ότι με το «όχι» οι συνέπειες θα είναι πιο οδυνηρές και πιο ακραίες.

Υπάρχουν και «όχι ασφάλειας», που δεν αλλάζουν ποτέ γιατί βολεύουν να υπάρχουν. Θωρακίζεσαι πίσω από ένα όχι και το μετατρέπεις σε άλλοθι ακινησίας.

Είναι και μερικά «όχι» όμως που είναι αδιαπραγμάτευτα και που σε χαρακτηρίζουν.

• Τα όχι σε οτιδήποτε κυριαρχικό που καταπατά τα δικαιώματα του ανθρώπου
• Τα όχι απέναντι σε όσους νομίζουν ότι μπορούν να εξαγοράζουν τα πάντα με το χρήμα
• Τα όχι απέναντι στην  αγένεια και την  καθημερινή επιθετική συμπεριφορά ανθρώπων που θεωρούν πως μπορούν να κάνουν ό,τι τους κατέβει
• Τα όχι απέναντι σε όσους θεωρούν ότι ο δημόσιος χώρος τους ανήκει
• Τα όχι σε όσους συμπεριφέρονται άσχημα στα ζώα επειδή νιώθουν πιο ισχυροί
• Τα όχι σε όσους (ισχυρούς και μη) θεωρούν ότι οι νόμοι ισχύουν μόνο για τους άλλους και όχι γι΄αυτούς
• Τα όχι απέναντι στην αδιαφορία, όταν δίπλα σου χρειάζονται τη βοήθειά σου
• Τα όχι απέναντι στον κατήφορο των social media
• Τα όχι απέναντι στον λόγο μίσους που εκτρέφεται καθημερινά
• Τα όχι σε όσους διαχωρίζουν τους ανθρώπους ανάλογα το φύλο ή τη φυλή
• Τα όχι που πρέπει να σέβεσαι όταν κάποιος σου λέει ότι δεν θέλει κάτι
• Τα όχι στη λαμογιά που μπορεί να σου δώσει από μια θέση εργασίας, ένα δίπλωμα ή μια ευνοϊκή μετάθεση
• Τα όχι στο να κλέβεις το κράτος θεωρώντας ότι αυτό δεν σε αφορά
• Τα όχι σε οποιαδήποτε μόδα ή μοντέλο συμπεριφοράς προσπαθεί να σε ορίσει
• Τα όχι σε όσους σε θέλουν νωχελικό και σου λένε να κοιτάς τη βολή σου και τη δουλειά σου
• Τα όχι στην ευκολία της υποτιθέμενης γνώσης μέσω ΑΙ
• Τα όχι στο να μην  υπολογίζουμε το περιβάλλον και να πετάμε τα σκουπίδια μας όπου θέλουμε
• Τα όχι σε άθλιες συμπεριφορές ανθρώπων που εργάζονται  για το μεροκάματο, σε ηλικιωμένους ή παιδιά
• Τα όχι που πρέπει να ακουστούν δυνατά, για να γίνει κατανοητό ότι δεν είναι όλα δεδομένα. Ότι ακόμη κάποιοι επιλέγουν, έστω κι αν αυτό δεν συνηθίζεται, έστω και λίγο να  αντιστέκονται. Και τα μικρά «όχι» έχουν την δική τους αξία.