Τα «Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα» ήταν το αθώο Survivor της παιδικής μας ηλικίας
Και ο θάνατος του Έλληνα παρουσιαστή τους μας στοίχισε.
Μετά το παιχνίδι που κάναμε στην παιδική χαρά, σκαλίζοντας τα χώματα, σκαρφαλώνοντας στα μονόζυγα, παίζοντας ψιλοκούμιτο και τσιγαροποτά, το πρόγραμμα είχε μπάνιο να φύγει το μαύρο πέπλο σκόνης από πάνω μας, πατάτες τηγανητές στο πιάτο και «Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα» στην ΕΡΤ. Ήταν το αθώο Survivor της παιδικής μας ηλικίας: αγωνίσματα για διασκέδαση και όχι για προσποιητή επιβίωση.
Εκεί γνωρίσαμε οι γεννημένοι γύρω στη δεκαετία του ’90 τον Κώστα Σγόντζο, τον άνθρωπο που παρουσίαζε με περίσσιο κέφι και χιούμορ το παιχνίδι που ένωνε γλυκά τις διαφορετικές χώρες της Ευρώπης. Και χθες, λυπηθήκαμε βαθιά που έφυγε από τη ζωή ο ραδιοφωνικός παραγωγός και παρουσιαστής που χαράχτηκε στη μνήμη μας ως η φωνή και η κεντρική παρουσία του μεγάλου αυτού τηλεοπτικού πρότζεκτ, από το 1995 έως το 1999.
Πρόσφατα χάζευα ένα επεισόδιο σε επανάληψη στην ΕΡΤ, όχι μόνο με νοσταλγία αλλά και χρησιμοποιώντας ως μέτρο σύγκρισης τόσες παρόμοιου τύπου εκπομπές που είχαμε την ευκαιρία να δούμε στην ιδιωτική και στη δημόσια τηλεόραση δυο δεκαετίες τώρα.
Ο τρόπος που οι παίκτες συνδύαζαν σωματική δύναμη και χιούμορ, το παιχνίδι των παρουσιαστών μεταξύ τους με διάθεση δήθεν ανταγωνισμού ανάμεσα στις πόλεις και τις χώρες, τα πλάνα από το εκάστοτε μέρος που φιλοξενούσε το παιχνίδι, οι ευφάνταστες δοκιμασίες, όλο το σκηνικό έμοιαζε απίστευτα σύγχρονο, μια παραγωγή που άνετα θα μπορούσε να έχει χώρο και στο σήμερα (αρκεί ως τηλεθεατές να δώσουμε βάση επιτέλους στην αξιοπρέπεια και όχι στην ανθρωποφαγία).
Πριν δυο χρόνια, κυκλοφόρησε ως διαδικτυακή φήμη – κυρίως – ότι τα «Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα» θα επιστρέψουν στην τηλεόραση, είδηση που δυστυχώς για όλους εμάς τους λάτρεις του προγράμματος δεν επιβεβαιώθηκε.
Άλλωστε, πώς μπορεί η Ευρώπη της οικονομικής κρίσης να ρίξει λιγάκι ταχύτητες και να ευχαριστηθεί το αγνό και ανόθευτο παιχνίδι, την ουσία του και τον πυρήνα του, πώς να ξαναγίνει και πάλι παιδί όταν μοιάζει να έχει γεράσει πριν την ώρα της;
Attention, λοιπόν!
Δυο λόγια για τα «Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα»
Τα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα (Jeux Sans Frontières – JSF) ήταν ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ραδιοτηλεόρασης (EBU), το οποίο ξεκίνησε το 1965 ως η διεθνής εκδοχή του γαλλικού προγράμματος Intervilles. Η ιδέα ανήκε στον Στρατηγό Σαρλ ντε Γκωλ και είχε ως στόχο τη συμφιλίωση των νέων της μεταπολεμικής Ευρώπης, μέσα από ευρηματικά παιχνίδια στα οποία διαγωνίζονταν δήμοι και κοινότητες από διαφορετικές χώρες.
Μεταξύ 1965 και 1999, 20 χώρες συμμετείχαν συνολικά στις 30 διοργανώσεις των JSF.
Οι παρουσιαστές της Ελλάδας στα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα ήταν οι εξής:
1993 Η Δάφνη Μπόκοτα στην Ουαλία, Πορτογαλία, Ελβετία και Τσεχία. Η Βέρα Στρατάκου στην Ιταλία και την Ουγγαρία. Οι Άντζελα Γκερέκου και Γιώργος Τσιδίμης στην Ελλάδα.
1994 Η Δάφνη Μπόκοτα (στην Ελλάδα με τον Φίλιππο Σοφιανό).
1995 Η Δάφνη Μπόκοτα στην Ιταλία, Πορτογαλία, Μάλτα, Ελλάδα και στο τελικό της Ουγγαρίας. Ο Φίλιππος Σοφιανός στη Τσεχία, Ουγγαρία και στην Ελλάδα.
1996 Η Δάφνη Μπόκοτα από την 1η μέχρι την 5η εκπομπή. Ο Κώστας Σγόντζος από την 6η μέχρι την 9η και μαζί στο τελικό.
1997 Η Δάφνη Μπόκοτα και ο Κώστας Σγόντζος.
1998 & 1999 Ο Κώστας Σγόντζος.
