Τα ‘πε ο λαός πριν τα ζήσουμε

• Φτωχό τ’ αρνί, πλατιά η ουρά του • Αφού παινιέται σαν λιοντάρι, γιατί γαβγίζει σαν σκυλί; • Δεν υπάρχουν πιο σκληρά κεφάλια απ’ τ’ αδειανά • Ο περήφανος έφυγε καβάλα και γύρισε πεζός • Όποιος παινιέται μόνος του και δεν τον επαινούνε, ας είναι παραβέβαιος, ότι τον εγελούνε • Το χρήμα κάνει ρήτορα κι η φτώχεια κακομοίρη • Ψηλά μη χτίζεις τη φωλιά, γιατί θα γείρ’ ο κλώνος και θα σου πάρουν τα πουλιά και θα σου μείνει ο πόνος • Οπού του μέλλει να πνιγεί, από πνιγμό πηγαίνει • Αλλού φωτίζει κι αλλού κοστίζει • Εδώ σε θέλω κάβουρα, πώς τα πηδάς τα κάρβουνα • Μαζί με τα ξερά, καίγονται και τα χλωρά • Ο καλός ο κεπετάνιος, στην φουρτούνα φαίνεται • Σαν σου ’ρθει ένα κακό, περίμενε και τ’ άλλο • Όταν τα σκυλιά τρώγονται ο λύκος τρώει τα πρόβατα • Στον ατζαμή λαχαίνει το ζάρι • Η ομόνοια σπίτια χτίζει κι η διχόνοια τα γκρεμίζει. • Οι γύφτοι τα μαλώματα τα έχουνε πανηγύρι. • Πήγα να πω τον πόνο μου και μου ‘πιασαν τον κώλο μου. • Δε φοβάται το βουνό απ’ τα χιόνια • Όποιος σκορπάει τον καιρό, δεν τον ξαναμαζεύει. • Στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό. • Ο λόγος σου με χόρτασε και τα ψωμί σου φά’ το. • Η προσταγή σου φιρμάνι κι ο κώλος σου ντουμάνι • Ψηλά παπά μου τ’ άρχισες και δεν το βγάζεις πέρα. • Κρατεί τα δράμια και χάνει τα καντάρια. • Όταν σου πέφτουνε τα δόντια, θα το φας νερόβραστο. • Πάρε την κάργια οδηγό, να φας σκατό με το κιλό. • Στραβός στραβόν οδήγαγε κι ηύραν κι οι δυο το βράχο. • Τον κώλο βάζει ο μάγειρας, σκατά θα μαγειρέψει. • Όποιος δεν ξέρει να γδάρει, χαλάει και κρέας και τομάρι. • Πίσω να πάει ντρέπεται, μπροστά να πάει φοβάται. • Αν δεν πεινάσουν οι φτωχοί, οι πλούσιοι δε χορταίνουν. • Όποιος στην ξέρα περπατεί και θάλασσα γυρεύει, ο διάβολος οπίσω του κουκιά του μαγειρεύει. • Βάστα τα γινάτια σου να μη σου βγουν τα μάτια σου. • Έκανε η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο. • Στον πόρδο μη θαρρεύεσαι και χέσεις το βρακί σου. • Η τέχνη και η πονηριά τη νικά την αντρειά. • Μην καμαρώνεις στην αρχή προτού ιδείς το τέλος. • Πέντε μήνες έναν κόμπο, ένα μήνα πέντε κόμπους. • Κώλοι υπάρχουν, λεφτά δεν υπάρχουν. • Άσπαστα τ’ αυγά δεν πάνε στο τηγάνι. • Βάρα για να σε φοβούνται ή κλαίγε για να σε λυπούνται. • Ήταν στραβό το κλήμα, το ‘φαγε κι ο γάιδαρος. • Πρώτα μάθε να γροικάς και ύστερα να διατάζεις. • Όποιος λυπάται το καρφί, χάνει και το πέταλο. • Για το καρφί χάνεται το πέταλο, για το πέταλο τ’ άλογο. • Το δάσος από τα ίδια του τα ξύλα καίγεται.Αφού παινιέται σαν λιοντάρι, γιατί γαβγίζει σαν σκυλί; • Δεν υπάρχουν πιο σκληρά κεφάλια απ’ τ’ αδειανά • Ο περήφανος έφυγε καβάλα και γύρισε πεζός • Όποιος παινιέται μόνος του και δεν τον επαινούνε, ας είναι παραβέβαιος, ότι τον εγελούνε • Το χρήμα κάνει ρήτορα κι η φτώχεια κακομοίρη • Ψηλά μη χτίζεις τη φωλιά, γιατί θα γείρ’ ο κλώνος και θα σου πάρουν τα πουλιά και θα σου μείνει ο πόνος • Οπού του μέλλει να πνιγεί, από πνιγμό πηγαίνει • Αλλού φωτίζει κι αλλού κοστίζει • Εδώ σε θέλω κάβουρα, πώς τα πηδάς τα κάρβουνα • Μαζί με τα ξερά, καίγονται και τα χλωρά • Ο καλός ο κεπετάνιος, στην φουρτούνα φαίνεται • Σαν σου ’ρθει ένα κακό, περίμενε και τ’ άλλο • Όταν τα σκυλιά τρώγονται ο λύκος τρώει τα πρόβατα • Στον ατζαμή λαχαίνει το ζάρι • Η ομόνοια σπίτια χτίζει κι η διχόνοια τα γκρεμίζει. • Οι γύφτοι τα μαλώματα τα έχουνε πανηγύρι. • Πήγα να πω τον πόνο μου και μου ‘πιασαν τον κώλο μου. • Δε φοβάται το βουνό απ’ τα χιόνια • Όποιος σκορπάει τον καιρό, δεν τον ξαναμαζεύει. • Στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό. • Ο λόγος σου με χόρτασε και τα ψωμί σου φά’ το. • Η προσταγή σου φιρμάνι κι ο κώλος σου ντουμάνι • Ψηλά παπά μου τ’ άρχισες και δεν το βγάζεις πέρα. • Κρατεί τα δράμια και χάνει τα καντάρια. • Όταν σου πέφτουνε τα δόντια, θα το φας νερόβραστο. • Πάρε την κάργια οδηγό, να φας σκατό με το κιλό. • Στραβός στραβόν οδήγαγε κι ηύραν κι οι δυο το βράχο. • Τον κώλο βάζει ο μάγειρας, σκατά θα μαγειρέψει. • Όποιος δεν ξέρει να γδάρει, χαλάει και κρέας και τομάρι. • Πίσω να πάει ντρέπεται, μπροστά να πάει φοβάται. • Αν δεν πεινάσουν οι φτωχοί, οι πλούσιοι δε χορταίνουν. • Όποιος στην ξέρα περπατεί και θάλασσα γυρεύει, ο διάβολος οπίσω του κουκιά του μαγειρεύει. • Βάστα τα γινάτια σου να μη σου βγουν τα μάτια σου. • Έκανε η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο. • Στον πόρδο μη θαρρεύεσαι και χέσεις το βρακί σου. • Η τέχνη και η πονηριά τη νικά την αντρειά. • Μην καμαρώνεις στην αρχή προτού ιδείς το τέλος. • Πέντε μήνες έναν κόμπο, ένα μήνα πέντε κόμπους. • Κώλοι υπάρχουν, λεφτά δεν υπάρχουν. • Άσπαστα τ’ αυγά δεν πάνε στο τηγάνι. • Βάρα για να σε φοβούνται ή κλαίγε για να σε λυπούνται. • Ήταν στραβό το κλήμα, το ‘φαγε κι ο γάιδαρος. • Πρώτα μάθε να γροικάς και ύστερα να διατάζεις. • Όποιος λυπάται το καρφί, χάνει και το πέταλο. • Για το καρφί χάνεται το πέταλο, για το πέταλο τ’ άλογο. • Το δάσος από τα ίδια του τα ξύλα καίγεται.