Τα Ψεύτικά, τα Λόγια, τα Μεγάλα.. Το Μετρό, Το FlyOver και η Υποθαλάσσια…

Λέξεις: Στάθης Τσιράς

Ξεκίνησε λοιπόν η κατασκευή του FlyOver και κλείσαμε μία εβδομάδα εργασιών. Και κάθε μέρα η είδηση στα τοπικά μέσα είναι πόσο κόκκινη είναι η κυκλοφορία τόσο στον περιφερειακό όσο και στις κεντρικές αρτηρίες της πόλης. Η κατάσταση είναι τραγική ειδικά στα Δυτικά καθώς εκεί έκλεισε το ρεύμα προς τα Ανατολικά. Και αυτό το έργο παίζεται δύο φορές, μία το πρωί και μία νωρίς το απόγευμα. Μια διαδρομή δεκαπέντε χιλιομέτρων, από τον Εύοσμο ως τα Κωνσταντινουπολίτικα εκείνες τις ώρες διαρκεί μία ώρα τουλάχιστον από δεκαπέντε λεπτά που ήταν πριν σε κανονικές συνθήκες.

Και πριν να ξεκινήσουν οι εργασίες ο περιφερειακός μπλόκαρε. Όχι κάθε μέρα όμως, αυτή είναι η μεγάλη αλλαγή. Τώρα πια η νόρμα είναι το μποτιλιάρισμα. Ακόμα και αν δεν έχει γίνει κάποιο τροχαίο, ακόμα και αν δεν έχει βρέξει και ο ήλιος λάμπει. Και αν με την επανεμφάνιση της τροχαίας στη Νέα Εγνατία και στην Βασιλίσσης Όλγας είδαμε κάποια βελτίωση στις μετακινήσεις μας, ας σκεφτούμε ότι δεν έχει ακόμα κλείσει το ρεύμα του περιφερειακού με κατεύθυνση προς τα δυτικά. Σκεφτείτε τι θα γίνει τότε!

Παρά τα φαντεζί 3d βιντεάκια που είδαμε στην παρουσίαση του Υπουργείου πριν από δέκα ημέρες στο Porto Palace είναι φανερό ότι δεν υπάρχει σχέδιο κυκλοφοριακής διαχείρισης των εργασιών. Ή τέλος πάντων ότι το σχέδιο που υπάρχει, εκατό τροχονόμοι και «κίτρινα πλέγματα» στις διασταυρώσεις – κάτι που ανακοινώθηκε αλλά μέχρι στιγμής δεν υλοποιήθηκε, ούτε στο ελάχιστο δεν μπορεί να δώσει λύσεις. Και δεν μιλάμε καν για το τι θα γίνει σε περίπτωση κάποιας μεγάλης καταστροφής, την στιγμή που τα τρία μεγαλύτερα νοσοκομεία της Βόρειας Ελλάδας (Παπαγεωργίου, Παπανικολάου και ΓΣΝ424) μπορεί λόγω των εργασιών να είναι αποκομμένα όχι μόνο από το κέντρο της πόλης αλλά και από όλη την υπόλοιπη χώρα. Αλλά τι να πούμε για τα νοσοκομεία τι στιγμή που ακόμα και τα ιδιωτικά σχολεία στο Πανόραμα έχουν ανησυχήσει;

Πως όμως φτάσαμε ως εδώ;

Από τις αρχές τις δεκαετίας του 2000, διάφοροι φορείς επεξεργάζονταν λύσεις που θα έλυναν το πρόβλημα της διερχόμενης κυκλοφορίας της πόλης προς την Χαλκιδική. Μια ολοκληρωμένη λύση ήταν η ολοκλήρωση της εξωτερικής περιφερειακής, δηλαδή η συνέχιση της από τον Κ4( κόμβο ΤΙΤΑΝ) μέσω Πεύκων, Ασβεστοχωρίου, Χορτιάτη με κατάληξη προς αεροδρόμιο. Λόγω της οικονομικής κρίσης του 2010 αυτή η συνολική λύση κοστολογήθηκε στα 1,5 με 2 δισ. εγκαταλείφθηκε και ουδέποτε ουσιαστικά ήρθε στο τραπέζι αν και έγιναν προσπάθειες να επανασχεδιαστεί με μικρότερο κόστος είτε με λιγότερες λωρίδες είτε με τούνελ κάτω από το Σειχ Σειχ.

Επί κυβέρνησης Σαμαρά ξεκίνησε η όλη ιστορία. Για λίγο σταμάτησε με την απόρριψη των περιβαλλοντικών όρων από το ΣτΕ το 2017 αλλά επανήλθε άμεσα μόλις η Νέα Δημοκρατία επέστρεψε στην κυβέρνηση το 2019. Προφανώς η λύση αυτή υποστηριζόταν και υποστηρίζεται από διάφορα οικονομικό-πολιτικά κέντρα της πόλης, κέντρα μέσα στο ΤΕΕ και στις τοπικές της Νέας Δημοκρατίας. Αυτά τα κέντρα έκαναν την πρόταση της Αναβάθμισης της Εσωτερικής Περιφερειακής με την Υπερυψωμένη Λεωφόρο, αυτό που λέμε εν συντομία FlyOver. Ένα έργο που ενώ στην αρχή θα το κατασκεύαζε η Εγνατία Οδός κατέληξε σε μια κοινοπραξία του Μυτηλιναίου και του Άβακα με χρηματοδότηση της Τράπεζας Πειραιώς. Για Ευρωπαϊκή Χρηματοδότηση ούτε λόγος βέβαια. Ένα τέτοιο έργο δεν μπορεί να προχωρήσει με μια περιβαλλοντική μελέτη που τα κυκλοφοριακά δεδομένα που αφορούν μετρήσεις ηχορύπανσης και μόλυνσης πάρθηκαν στην περίοδο του πιο αυστηρού λοκ ντάουν.

Και αν σας θυμίζει κάτι η απουσία Ευρωπαϊκής Χρηματοδότησης είναι ότι κάπως έτσι ξεκίνησε και η κατασκευή του Μετρό στην Θεσσαλονίκη το 2006 επί κυβέρνησης Καραμανλή αυτή τη φορά. Τότε ο Σουφλιάς έλεγε ότι το έργο θα το χρηματοδοτήσει αποκλειστικά ο Εθνικός Προϋπολογισμός. Είδαμε πόσο καλά πήγε αυτό τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια. Την ίδια χρονιά, τα ίδια κέντρα της πόλης προωθούσαν την λύση της Υποθαλάσσιας. Άλλη μια «μαγική λύση» που κόστισε 85 εκατομμύρια στα δημόσια ταμεία. Άλλη μια λύση που παρουσιαζόταν ως μάνα εξ ουρανού που θα έλυνε το πρόβλημα της κυκλοφορίας μέχρι που όλοι καταλάβαν ότι θα ήταν κυριολεκτικά μια τρύπα στο νερό.

Κάπως έτσι καταλήξαμε στην Υπερυψωμένη Λεωφόρο της οποίας τη σύμβαση η κυβέρνηση έσπευσε να υπογράψει χωρίς καν να διασφαλίσει ότι αυτό το πολύπαθο και μικροσκοπικό μετρό θα λειτουργεί όταν θα άρχιζαν οι εργασίες! Χωρίς να έχει κάνει ουσιαστική διαβούλευση με την τοπική κοινωνία. Οι όποιες συζητήσεις με την τοπική αυτοδιοίκηση άρχισαν να γίνονται μόνο όταν μετά τον Αύγουστο του 2023 ξεκίνησαν να αντιδρούν κάτοικοι στα Κωνσταντινουπολιτκά. Και έγιναν οι συζητήσεις μόνο και μόνο λόγω των εκλογών του Οκτωβρίου. Και μόνο για τις εκλογές πήγε η έναρξη των εργασιών το Νοέμβρη αντί για το Σεπτέμβρη! Η κυβερνητική συμπεριφορά είναι ξεκάθαρα αποικιοκρατική. Μόνο αυτό μπορεί να γίνει μην γκρινιάζετε. Το μόνο πρόβλημα, λένε όλοι αυτοί στην Αθήνα αλλά και εδώ είναι η αρνητική ενέργεια της πόλης, η γκρίνια, η μπαγιατίλα. Ας τα αφήσουμε αυτά στην άκρη, συνεχίζουν, αυτή είναι η λύση. Είναι όμως μια λύση ολόκληρη;

Όταν, και αν, ο FlyOver ολοκληρωθεί τότε θα υπάρχουν κάποια δεδομένα. Δεν θα μπορούν σε αυτόν να μπουν βαρέα οχήματα, τα οποία αναγκαστικά θα μπαίνουν είτε στην εσωτερική περιφερειακή είτε στο κέντρο. Ο νέος δρόμος θα καταλήγει σε έναν ακόμα πιο νέο κόμβο στην περιοχή του Μουσικού Σχολείου της Πυλαίας όπου θα περιμένει (!!) έναν άλλο νέο δρόμο να γίνει για Βασιλικά και Σιθωνία. Μέχρι να γίνει αυτός ο δρόμος, ο FlyOver απλά θα μεταφέρει το μποτιλιάρισμα που γίνεται στο Παπαγεωργίου στην Πυλαία γιατί οι δέκα λωρίδες θα γίνονται έξι πριν μπουν στην Μουδανίων.  Είπαμε όμως, μόνο αυτό μπορεί να γίνει μην γκρινιάζετε! Οι άλλες λύσεις είναι ακριβές. Και ας είναι ολοκληρωμένες, και ας μην έχουν αρνητικό αποτύπωμα στην καθημερινότητα της πόλης και ας μην ξεριζώνουν το Σέιχ Σου.

Γιατί αν είναι φανερό ότι δεν υπάρχει μελέτη αντιμετώπισης των οχλήσεων από την κατασκευή του FlyOver τότε τι μπορεί να γίνει σε περίπτωση μεγάλων καταιγίδων όπως αυτές που χτύπησαν την Θεσσαλία το Σεπτέμβρη φέτος; Ας μην ξεχνάμε ότι το Σέιχ Σου δεν είναι φυσικό δάσος, έγινε για να μην πλημμυρίζει η πόλη. Μπορούμε να προβλέψουμε τις συνέπειες από την απαλλοτρίωση περισσότερων από ογδόντα στρεμμάτων στις πλαγιές που βλέπουν την πόλη; Τι όγκο νερού θα κατεβάσουν τα ρέματα σαν του Σταγειρίτη στα Κωνσταντινουπολίτικα; Μετά από αυτό που έγινε στη Θεσσαλία μπορεί κάποιος να πάρει πάνω του την ευθύνη;

Εννοείται κανείς. Σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει ούτε καν μηχανοδηγός για να πει « Πάμε και όπου βγει» και ας είναι αυτή η λογική. Εδώ όμως στην αποικία της Θεσσαλονίκης μόνο κάποιοι σε κάποια πολιτικά κέντρα πιστεύουν στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Τώρα βγαίνουν ακόμα να υπερασπιστούν το έργο. Είναι όμως η πρώτη εβδομάδα. Πόσο θα αντέξουμε εμείς να τους ακούμε άραγε;