Τα βράδια που γράφονται οι δεύτερες ευκαιρίες

Λέξεις: Μαρία Γουργούρη

Τα απογεύματα τα εσπερινά λύκεια γεμίζουν με ανθρώπους που δεν είναι πια παιδιά, είναι άνθρωποι 40, 50 ίσως ακόμα και 60 χρονών.

Μετά από μια μέρα γεμάτη δουλειά, οικογενειακές και προσωπικές υποχρεώσεις. Ξαναγυρίζουν στα θρανία, στα τετράδια και τα βιβλία τους. Οι «μεγάλοι» μαθητές δεν κυνηγούν μόνο το χαρτί, κυνηγούν και ένα όνειρο που κάποτε έμεινε στη μέση.

Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ο αριθμός των ανθρώπων που αν και είναι 40+ ξαναγυρίζει στα θρανία. Οι λόγοι πολλοί άλλοι γιατί θέλουν να πάρουν πίσω τα χαμένα χρόνια, γιατί όταν έπρεπε να είναι στο λύκειο, η ζωή τα οικονομικά προβλήματα και οι οικογενειακές υποχρεώσεις τους σταμάτησαν. Έπρεπε να πάνε στη δουλειά, σε ότι δουλειά μπορούσαν να κάνουν με τα εφόδια που είχαν.

Άλλοι γιατί η δουλειά τους σταμάτησε πια να υπάρχει, η εξέλιξη της τεχνολογίας, το φθηνό κόστος εισαγωγής των προϊόντων που κάποτε φτιαχνόταν εδώ όπως βιοτεχνίες ρούχων και παπουτσιών. Έτσι πολλοί άνθρωποι έμειναν χωρίς δουλειά. Οπότε η ανάγκη για επανεκπαίδευση αναγκαία.

Άλλοι γιατί χρειάζονται την πιστοποίηση δηλαδή το απολυτήριο λυκείου για τη δουλειά τους. Είναι δηλαδή εμπειρικοί μηχανικοί αυτοκινήτων ή υδραυλικοί άνθρωποι που μαθήτευσαν σε ένα συνεργείο από μικρή ηλικία αλλά δεν έχουν καμία πιστοποίηση.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι κάθε απόγευμα είναι πίσω στα θρανία στα εσπερινά λύκεια, και εκεί για κάποιες ώρες γίνονται πάλι μαθητές αφήνοντας πίσω την οικογένεια ίσως και άλλες υποχρεώσεις. Για εκείνες τις ώρες είναι πάλι μαθητές ακούν τους καθηγητές τους, κάνουν πλάκα μεταξύ τους αλλά πάνω από όλα ονειρεύονται.

Τα όνειρα πολλά η Ελένη εργαζόταν σε βιοτεχνία ρούχων όταν αυτή έκλεισε πήγε να δουλέψει λάντζα σε εστιατόριο. Ονειρεύεται να γίνει βρεφοκόμος να εργαστεί σε παιδικό σταθμό με επιτέλους ανθρώπινο ωράριο.

Ο Πάνος θέλει να πάρει την πιστοποίηση του θερμουδραυλικού στη δουλειά του, να μπορεί να παίρνει καλύτερες δουλειές και συνεπώς καλύτερα χρήματα.

Η Στέλλα έχει μεγαλύτερα όνειρα θέλει να δώσει πανελλήνιες να γίνει οικονομολόγος και μετά ίσως ένα μεταπτυχιακό και μια δουλειά με μέλλον να φύγει επιτέλους από τις τηλεφωνικές πωλήσεις.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι δίπλα μας και είναι οι δικές τους ιστορίες, και είναι και για πολλούς έμπνευση να ξεκινήσουν και να κυνηγήσουν και αυτοί το δικό τους όνειρο που κάποτε το άφησαν στη μέση όποιο και να είναι αυτό.

Η δεύτερη ευκαιρία δεν είναι δεύτερη, είναι απλώς η σωστή στιγμή. Και όσοι τολμούν να τη διεκδικήσουν, μας θυμίζουν ότι ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξεις τη ζωή σου.

*Η Μαρία Γουργούρη είναι τελειόφοιτη στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας