Ταξίδι στο Μεσαίωνα

Λέξεις: Κωνσταντίνος Ράλλης

Όταν ήμουν μικρός, με συγκινούσαν τα ταξίδια στον χρόνο. Πώς θα ήταν να ζήσω σε μια άλλη εποχή, να δω από κοντά σπουδαία γεγονότα, όπως πραγματικά έγιναν, και να μπορώ να γυρίσω πίσω στην ασφάλεια της εποχής μας. Μιας ασφάλειας που μεγαλώνοντας έμαθα ότι, για να είναι εφικτή, άνθρωποι φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, απειλήθηκαν ή έχασαν τη ζωή τους.

Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη του νεότερου, εξαπατώντας τους φιλελεύθερους ψηφοφόρους και πουλώντας φτηνό εθνικισμό, εκμεταλλευόμενη το προσφυγικό και το Μακεδονικό, διαχειρίζεται την εξουσία με έναν τρόπο μοναδικό. Μας ταξιδεύει πλέον στον χρόνο, κάνοντας ένα όνειρό μου πραγματικότητα-όχι όμως όπως το φανταζόμουν. Μας ταξιδεύει πίσω σε σκοτεινά χρόνια αστυνομικής τρομοκρατίας, όταν αστυνομικοί εισβάλουν σε νυχτερινό κέντρο για να κατασχέσουν 3,5 γρ. κοκαΐνης, ενώ την ιδία στιγμή αυτή εισάγεται με «καραβιές» και πωλείται λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα κάτω από τη μύτη τους.

Νέοι πεσμένοι κάτω με τα χέρια ψηλά, σε κέντρο διασκέδασης, να φοβούνται μη φάνε καμία αδέσποτη κλωτσιά, να υβρίζονται χυδαιότατα. Όταν αστυνομικοί εισβάλουν στην ΑΣΟΕ και βάλουν τα κεφάλια δικαίων τε και αδίκων, όταν ανακοινώνεται πως σχεδιάζεται να επανέλθει άρθρο του Π.Κ. που λέει ότι καθυβρίζοντας τα θεία θα προβλέπεται ποινή φυλάκισης δύο ετών, όταν μεγαλοστελέχη αυτής της κυβέρνησης στην «αθώα» νιότη τους κυκλοφορούσαν με τσεκούρια και τρίβουν τα χέρια τους που σύσσωμη η ηγεσία της χρυσής αυγής οδεύει προς τη φυλακή ( γιατί μαντέψτε που θα καταλήξουν οι ψηφοφόροι της ), τότε μπορούμε να πούμε πως ζούμε ή θα ζήσουμε ημέρες σκληρής δεξιάς, τραμπουκισμών και τρομοκρατίας της εξουσίας, με νομιμότητα δημοκρατίας. Και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο. Πίσω λοιπόν στον χρόνο, σε έναν μεσαίωνα τεντιμποϊσμού, δώρο στους φιλελεύθερους ψηφοφόρους της χειρότερης δεξιάς κυβέρνησης των τελευταίων τριάντα ετών.

Το θετικό σε όλα αυτά, ότι μετά την αντίδραση που υπήρξε, φαίνεται να αποσύρεται η τροποποίηση της επαναποινικοποίησης της προσβολής των θείων και ότι το φοιτητικό κίνημα αντέδρασε άμεσα και αυθόρμητα στο ξύλο που έπεσε στην ΑΣΟΕ. Ο πρώην σοσιαλιστής υπουργός και νυν μαέστρος των οργάνων καταστολής (αχ πού ‘σαι νιότη που ‘λεγες πως θα γινόμουν άλλος) θα πρέπει να γνωρίζει πως όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει τυφώνες. Και ο τυφώνας δε ρωτάει, είναι ισοπεδωτικός για όλους όσοι δε διδάσκονται από την ιστορία. Είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν, σαν ένα ταξίδι στο παρελθόν..