Θα τολμήσουν;

Του Γιώργου Τούλα 

Έχουν περάσει πια πολλά χρόνια από την ηρωϊκή εποχή του Κωστάκη Καραμανλή που κέρδισε την εξουσία υποσχόμενος να τσακίσει τη διαπλοκή, τους νταβατζήδες και τα λοιπά αρπακτικά του ελληνικού δημόσιου πλούτου. Με δηλώσεις και νόμους όπως το θρυλικό Νόμο του Βασικού Μετόχου, τη σχολική περίοδο 2004-2005, που έλεγε πάνω κάτω τα εξής: « Το ιδιοκτησιακό καθεστώς, η οικονομική κατάσταση και τα μέσα χρηματοδότησης των μέσων ενημέρωσης πρέπει να γίνονται γνωστά, όπως νόμος ορίζει. Νόμος προβλέπει τα μέτρα και τους περιορισμούς που είναι αναγκαίοι για την πλήρη διασφάλιση της διαφάνειας και της πολυφωνίας στην ενημέρωση. Απαγορεύεται η συγκέντρωση του ελέγχου περισσότερων μέσων ενημέρωσης της αυτής ή άλλης μορφής. Απαγορεύεται ειδικότερα η συγκέντρωση περισσότερων του ενός ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης της αυτής μορφής, όπως νόμος ορίζει. Η ιδιότητα του ιδιοκτήτη, του εταίρου, του βασικού μετόχου ή του διευθυντικού στελέχους επιχείρησης μέσων ενημέρωσης είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του ιδιοκτήτη, του εταίρου, του βασικού μετόχου ή του διευθυντικού στελέχους επιχείρησης που αναλαμβάνει έναντι του Δημοσίου ή νομικού προσώπου του ευρύτερου δημόσιου τομέα την εκτέλεση έργων ή προμηθειών ή την παροχή υπηρεσιών. Η απαγόρευση του προηγούμενου εδαφίου καταλαμβάνει και κάθε είδους παρένθετα πρόσωπα, όπως συζύγους, συγγενείς, οικονομικά εξαρτημένα άτομα ή εταιρείες. Νόμος ορίζει τις ειδικότερες ρυθμίσεις, τις κυρώσεις που μπορεί να φθάνουν μέχρι την ανάκληση της άδειας ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού σταθμού και μέχρι την απαγόρευση σύναψης ή την ακύρωση της σχετικής σύμβασης, καθώς και τους τρόπους ελέγχου και τις εγγυήσεις αποτροπής των καταστρατηγήσεων των προηγούμενων εδαφίων.»

Τα ηρωικά λόγια εκείνης της εποχής ξεχάστηκαν σε βραδινά δείπνα στου Μπαϊρακτάρη, όπως είχαν ξεχαστεί ακριβώς οι γενναίες δηλώσεις προηγούμενων εποχών και έμειναν ακόμα πιο αστείες διαπιστώσεις πως η διαπλοκή και όχι η ανικανότητα και η φαυλότητα έριξε τον Καραμανλή.

Για την Ιστορία να πούμε ότι επί κυβερνήσεως Τζανετάκη είχαν δοθεί μια σειρά προσωρινές άδειες στα κανάλια, που έμειναν προσωρινές και με την κυβέρνηση Ζολώτα που ακολούθησε, και με την επόμενη παρότι εξόρκιζε ο Προκόπης Παύλοπουλος τον Βύρωνα Πολύδωρα: «Έχεις έξη μήνες να δώσεις οριστικές άδειες. Αλλιώς το προσωρινό θα γίνει οριστικό».

Έκτοτε κάθε κυβέρνηση που ερχόταν στα πράγματα υποσχόταν να τσακίσει τη διαπλοκή και να τα βάλει με τα μεγάλα συμφέροντα. Το ίδιο έκανε και η παρούσα.

Η ασφυκτική σχέση media εξουσίας στην Ελλάδα έχει βαθιές ρίζες και πολλαπλά παρακλάδια. Οι εταιρίες ΜΜΕ χρωστούν αμύθητα ποσά σε δάνεια, φόρους, εισφορές κλπ τα οποία όλοι θα υπόσχονται να απαιτήσουν αλλά στο τέλος κωλώνουν. Αν κάνει κάνεις μια αναζήτηση στη Διαύγεια ακόμα και δεκαπέντε μέρες πριν κλείσουν οι τράπεζες υπάρχουν αποφάσεις εκταμίευσης χρημάτων προς ομίλους ΜΜΕ ας πούμε για την προώθηση του ελληνικού τουρισμού! Την ώρα που κατέρρεε το σύμπαν στη χώρα.

Αν ρίξουμε μια ματιά στη λίστα με τις επιχειρήσεις και τις οικογένειες που φοροδιαφεύγουν στην Ελλάδα τεράστια ποσά θα τρομάξουμε. Δεκαοκτώ συνολικά επιχειρηματίες χρωστούν 11 δισεκατομμύρια ευρώ. Να οι δόσεις της χρονιάς των δανειστών. Αν προσθέσει κανείς την περίφημη λίστα Λαγκάρντ με άλλα 918 φυσικά ή νομικά πρόσωπα που έβγαλαν από την Ελλάδα απίστευτα ποσά, μερικές από τις καλύτερες οικογένειες της χώρας και πάλι εδώ, έχεις άλλη μια γενναία δόση για το ΔΝΤ.

Αν υπάρχει μια ευκαιρία για το πολιτικό σύστημα της χώρας να αποκτήσει ξανά την αξιοπιστία του είναι αυτή η τελευταία ευκαιρία. Στο πλαίσιο της ομοψυχίας που επικρατεί αυτή τη στιγμή στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό η ρήξη με ένα άρρωστο κατεστημένο που χαίρει τρομακτικής προστασίας από το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πολιτικού συστήματος θα ήταν μια τονωτική ένεση στις ψυχές όσων θα υποστούν όλα όσα φέρνουν τα νέα μέτρα και μια ελπίδα ότι τα πράγματα στη χώρα θα προχωρήσουν υγιώς από δω και μπρος. Αν δεν τολμήσουν να αγγίξουν πάλι τις ιερές βδέλες του συτήματος και δεν συμβεί το ελληνικό πολιτικό σύστημα θα έχει καταρρεύσει για πάντα και θα αναδυθούν οι δυνάμεις που απευχόμαστε. 

Καμία εποχή δεν είναι ηρωϊκή μέχρι να το αποδείξει με πράξεις. Τι λες;