Thanksgiving: Η ιστορία, η παράδοση και οι συνήθειες της Ημέρας των Ευχαριστιών

Η Ημέρα των Ευχαριστιών είναι ετήσια εθνική γιορτή στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά και γιορτάζεται η συγκομιδή και άλλες ευλογίες του έτους που τελειώνει. Εκατομμύρια οικογένειες μαζεύονται στα σπίτια τους και οι οικοδεσπότες προετοιμάζουν πλούσια γεύματα, ενώ έχει αποτελέσει συνήθεια να φέρνουν και οι επισκέπτες τα δικά τους εδέσματα, προκειμένου να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους.

Πόσα, όμως, γνωρίζουμε στην πραγματικότητα για την βαθιά ιστορία και παράδοση της Ημέρας των Ευχαριστιών;

Ο πρώτος εορτασμός του Thanksgiving και ο… Αβραάμ Λίνκολν

Οι ευχαριστήριες προσευχές και οι ειδικές τελετές ευχαριστιών είναι κοινές μεταξύ των περισσότερων θρησκειών μετά τη συγκομιδή και σε άλλες εποχές του έτους.  Η ιστορία των διακοπών των Ευχαριστιών στη Βόρεια Αμερική έχει τις ρίζες της στις αγγλικές παραδόσεις που χρονολογούνται από την Προτεσταντική Μεταρρύθμιση. Έχει επίσης πτυχές ενός φεστιβάλ συγκομιδής, παρόλο που η συγκομιδή στη Νέα Αγγλία συμβαίνει πολύ πριν από την ημερομηνία στα τέλη Νοεμβρίου κατά την οποία γιορτάζεται η σύγχρονη γιορτή των Ευχαριστιών.

Αν και υπάρχουν αναφορές στην ύπαρξη γιορτής ευχαριστιών από τον 17ο αιώνα, η Ημέρα των Ευχαριστιών, δεν έγινε επίσημη αργία μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, όταν σε κλήμα εντάσεων, πρωτοστάτησε για την επισημοποίησή της, η η εκδότρια του δημοφιλούς περιοδικού Godey’s Lady’s Book, Sarah Josepha Hale. Εν τέλη, κέρδισε την υποστήριξη του προέδρου Αβραάμ Λίνκολν. Στις 3 Οκτωβρίου 1863, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, ο Λίνκολν κήρυξε και επίσημα την γιορτή των Ευχαριστιών, ως Εθνική Εορτή.

Η αργία ανακηρύχθηκε κάθε χρόνο από κάθε πρόεδρο στη συνέχεια, και η ημερομηνία που επιλέχθηκε, με λίγες εξαιρέσεις, ήταν η τελευταία Πέμπτη του Νοεμβρίου. Ο πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούσβελτ, ωστόσο, προσπάθησε να παρατείνει την περίοδο αγορών των Χριστουγέννων, η οποία γενικά αρχίζει με τις διακοπές των Ευχαριστιών, και να τονώσει την οικονομία μεταφέροντας την ημερομηνία μια εβδομάδα πίσω, στην τρίτη εβδομάδα του Νοεμβρίου. Αλλά δεν συμμορφώθηκαν όλες οι πολιτείες και, μετά από ένα κοινό ψήφισμα του Κογκρέσου το 1941, ο Ρούσβελτ εξέδωσε μια διακήρυξη το 1942 ορίζοντας την τέταρτη Πέμπτη του Νοεμβρίου (η οποία δεν είναι πάντα η τελευταία Πέμπτη) ως Ημέρα των Ευχαριστιών.

Οι “πρωταγωνιστές” του γιορτινού τραπεζιού

Το κύριο τρόφιμο που μονοπωλεί το ενδιαφέρον στο γιορτινό γεύμα, είναι η γαλοπούλα, ψητή και συνήθως γεμιστή. Ενδεικτικά, το 2019 καταναλώθηκαν 40 εκατομμύρια γαλοπούλες, ενώ το 85% των Αμερικανών που συμμετέχουν στο γεύμα, εκτιμάται ότι 276 εκατομμύρια Αμερικανοί θα δειπνήσουν με εορταστικά πουλερικά, ξοδεύοντας 983,3 εκατομμύρια δολάρια σε γαλοπούλες για την Ημέρα των Ευχαριστιών το 2024.

Τα συνοδευτικά που προετοιμάζονται για το γεύμα είναι συνήθως πουρές πατάτας με σάλτσα, γέμιση, γλυκοπατάτες, σάλτσα βακκίνιων, γλυκό καλαμπόκι, διάφορα φθινοπωρινά λαχανικά, σκουός και κολοκυθόπιτα.

Ο αναπόσπαστος ρόλος της θρησκείας

Η παράδοση της ευχαριστίας συνεχίζεται σήμερα με πολλές μορφές, κυρίως με την παρακολούθηση θρησκευτικών υπηρεσιών, καθώς και με την προσευχή κατά τη διάρκεια του γεύματος πριν από το δείπνο των Ευχαριστιών.  Πολλοί οίκοι λατρείας προσφέρουν υπηρεσίες λατρείας και εκδηλώσεις με θέματα την Ημέρα των Ευχαριστιών το Σαββατοκύριακο πριν, την ημέρα ή το Σαββατοκύριακο μετά την Ημέρα των Ευχαριστιών.

Στο σπίτι, είναι μια παράδοση διακοπών σε πολλές οικογένειες να ξεκινούν το δείπνο των Ευχαριστιών λέγοντας χάρη (μια προσευχή πριν ή μετά από ένα γεύμα).  Πριν από την προσευχή, είναι μια κοινή πρακτική στο τραπέζι για «κάθε άτομο να πει έναν συγκεκριμένο λόγο για τον οποίο είναι ευγνώμων στον Θεό εκείνο το έτος». 

Η Τζόι Φίσερ, Βαπτίστρια συγγραφέας, δηλώνει ότι «αυτή η γιορτή παίρνει μια πνευματική έμφαση και περιλαμβάνει την αναγνώριση της πηγής των ευλογιών που απολαμβάνουν όλο το χρόνο, ενός στοργικού Θεού». Στο ίδιο πνεύμα, ο Hesham A. Hassaballa, ένας Αμερικανός μουσουλμάνος λόγιος και γιατρός, έχει γράψει ότι η Ημέρα των Ευχαριστιών «είναι απολύτως συνεπής με τις ισλαμικές αρχές» και ότι «λίγα πράγματα είναι πιο ισλαμικά από το να ευχαριστείς τον Θεό για τις ευλογίες Του». Ομοίως, πολλοί Σιχ Αμερικανοί γιορτάζουν επίσης τις διακοπές «ευχαριστώντας τον Παντοδύναμο».

Η παράδοση των παρελάσεων

Από το 1924, στη Νέα Υόρκη, η παρέλαση της Ημέρας των Ευχαριστιών του Macy πραγματοποιείται ετησίως κάθε Ημέρα των Ευχαριστιών από το Upper West Side του Μανχάταν στο κατάστημα ναυαρχίδα του Macy στην Herald Square και μεταδίδεται τηλεοπτικά σε εθνικό επίπεδο από το NBC. Η παρέλαση περιλαμβάνει άρματα παρέλασης με συγκεκριμένα θέματα, παραστάσεις από μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ, μεγάλα μπαλόνια χαρακτήρων κινουμένων σχεδίων, τηλεοπτικές προσωπικότητες και μπάντες πορείας γυμνασίου. Το άρμα που παραδοσιακά τελειώνει την παρέλαση του Macy είναι το άρμα του Άγιου Βασίλη, η άφιξη του οποίου είναι ένα ανεπίσημο σημάδι της έναρξης της περιόδου αγορών των Χριστουγέννων. Θεωρείται ως η μεγαλύτερη παρέλαση στον κόσμο. 

Η παλαιότερη παρέλαση της Ημέρας των Ευχαριστιών είναι η παρέλαση της Ημέρας των Ευχαριστιών της Φιλαδέλφειας, η οποία ξεκίνησε το 1920. Η παρέλαση της Φιλαδέλφειας συνδέθηκε για πολύ καιρό με τον Gimbels, έναν εξέχοντα αντίπαλο του Macy, μέχρι που το κατάστημα έκλεισε το 1986. 

Το εναλλακτικό γεύμα του “Friendsgiving”

Το γεύμα του Friendsgiving, είναι ακριβώς αυτό που καταλαβαίνει κανείς όταν ακούει τον όρο. Μια παραλλαγή του γεύματος της Ημέρας των Ευχαριστιών, που αντί για μέλη της οικογένειας, γιορτάζει κανείς με φιλικά πρόσωπα.

Ενώ η ιδέα της συγκέντρωσης με φίλους δεν είναι νέα, ο όρος “Friendsgiving” άρχισε να κερδίζει έδαφος στα τέλη της δεκαετίας του 2000. Διαδόθηκε μέσω των κοινωνικών μέσων, της τηλεόρασης, ακόμη και των εμπορικών σημάτων που επενδύουν στην τάση, με καμπάνιες. Η ανεπίσημη ατμόσφαιρα, σε συνδυασμό με την ευελιξία του εορτασμού χωρίς μακροχρόνια οικογενειακή δυναμική, το καθιστά ελκυστικό για όσους αναζητούν πιο χαλαρές διακοπές.