Θεσσαλονίκη: Η φτωχούλα του υγρού στίβου

Λέξεις: Γιάννης Κυφωνίδης

Μπορεί να μην ανήκω στους αθλητές του υγρού στίβου που κάνουν πρωταθλητισμό, ούτε σε αυτούς που κολυμπούσαν στο Εθνικό που παραμένει κλειστό, αλλά είμαι φύσει και θέσει υπέρ των αθλητών, κολυμβητων, λουομένων που δραστηριοποιούνται στο Ποσειδώνιο Κολυμβητήριο που δέχεται απίστευτη πίεση και συνωστισμό αθλητών και αθλούμενων μετά το κλείσιμο του Εθνικού. Άλλωστε ανήκω στους αθλούμενους του υγρού στίβου, ως ερασιτέχνης μαραθωνοκολυμβητής του δημοτικού κολυμβητηρίου Καλαμαριάς που δε δέχεται αυτή την πίεση σε καμία περίπτωση, αν και στην πισίνα του προπονούνται πολλοί εκκολαπτόμενοι πρωταθλητές, ανάμεσα τους και αστέρια της διεθνούς τεχνικής κολύμβησης.

Πόσο ασυγκίνητος να μείνω μπροστά σε αυτή την τραγική κατάσταση. Μπορεί να μη με αφορά άμεσα, αλλα με αφορά έστω έμμεσα ως αθλούμενο και προπονούμενο, ως κάτοικο αυτής της πόλης, ως δημότη, ως πολιτη , ως άνθρωπο. Κι εντέλει μας αφορούν τα πάντα.

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Στέλιος Αγγελούδης, από όσο ξέρω, πρότεινε την τοποθέτηση 25άρας λυόμενης πισίνας στο Ποσειδώνιο Κολυμβητήριο, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα που έχει προκύψει με το κλείσιμο του Εθνικού, μετά το ναυάγιο συνεργασίας μεταξύ του υπουργείου Αθλητισμού και του δήμου Παύλου Μελά για τη χρήση του δημοτικού κολυμβητηρίου τους χειμερινούς μήνες.

Δεν ξέρω ειλικρινά σε περίπτωση που προχωρήσει αυτό πως θα λειτουργήσει. Και τελικά τι κάνει το υπουργείο και ο αρμόδιος υφυπουργός αθλητισμού κ.Βρούτσης; Είναι δυνατόν η επίσημη πολιτεία, που έχει την ευθύνη , να παίρνει θέση και παλι μετά την κινητοποίηση αθλητών προπονητών και γονέων και οχι αυτοβούλως;

Αφού έχει κλείσει το Εθνικό και ακόμη βρίσκεται σε διαδικασία προσφορών κτλ, γιατί δεν υπήρξε μέριμνα για το τι θα συμβεί μετά στην πόλη. Είναι δυνατόν να μην προέβλεψαν το μπάχαλο.

Είναι αυτό αντιμετώπιση της δεύτερης πόλης της χώρας; Είναι αυτό το ευχαριστώ σε όλα αυτά τα ταλέντα της κολύμβησης, ελεύθερης και τεχνικής, του πόλο, των καταδύσεων και της συγχρονισμένης -καλλιτεχνικής, των οποίων οι γονείς ξεραίνουν το σκατό τους , κυριολεκτικά και μεταφορικά για να τα στηρίξουν;

Είναι αυτό το ευχαριστώ στους προπονητές τους που δεν είναι λίγες οι φορές που επινοούν πατέντες για να υπερκεράσουν τις ελλείψεις υποδομών; Και στο κάτω κάτω γιατί να προτείνουν λύσεις οι δήμαρχοι για κολυμβητήρια που ανήκουν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και οχι στους δήμους; Για αυτά τα ζητήματα ο πρωθυπουργός κ.Μητσοτακης όταν ανέβηκε για τη ΔΕΘ ήταν ενήμερος ή δεν έχουν αξία θέματα που άπτονται της καθημερινότητας της πόλης;

Νιώθω πως η Θεσσαλονίκη δεν κατάντησε απλά δούλα ή παρακόρη. Κατάντησε πατσαβούρι μετά λαμπερού περιτυλίγματος για τα μάτια του κόσμου. Κι επιτέλους πρέπει οι συμπολίτες , συνδημότες, συγκάτοικοί μας να πάψουν να θεωρούν μιζέρια και γκρίνια τη διεκδίκηση των αυτονόητων. Και πιστέψτε με δεν ειμαι γκρινιάρης ή μίζερος σε καμία περίπτωση.

Είναι σωστή ιλαροτραγωδία από τη μία να υπερηφανεύεσαι για μετρό και fly over και απο την άλλη να σαπίζουν οι αθλητικές σου υποδομές που εν τέλει είναι και κοινωνικές.

Δε θα ξεχάσω, όταν τον περασμένο Φεβρουάριο στη διάρκεια του 1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Υγρού Στίβου στο Ολυμπιακό Μουσείο Θεσσαλονίκης όπου ήμουν συντονιστής πάνελ, πληροφορήθηκα από τον πρώην πρωταθλητή και νυν προπονητή Ηρακλή Σακαλή ότι οι αθλήτριες και οι αθλητές καταδύσεων της Θεσσαλονίκης έκαναν ένα μεγάλο μέρος της προετοιμασίας τους εκτός καταδυτηρίου, καθώς οι βατήρες -πλατφόρμες καταδύσεων του Εθνικού ήδη σάπιζαν, προτού κλείσει. Κάντε το εικόνα εν έτει 2025, στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα!!!