Η Θεσσαλονίκη σε πορεία αυτοκαταστροφής

Λέξεις: Παναγιώτης Μιχαλόπουλος

Επέστρεψα στην πόλη μετά από ολιγοήμερες διακοπές που έκανα, εκμεταλλευόμενος τις γέφυρες μεταξύ των αργιών. Βγήκα μια βόλτα στην γειτονιά μου προς αναζήτηση τροφής.

Διαβάζοντας και ακούγοντας τα των κρουσμάτων και μέτρων περίμενα ότι θα έβρισκα μια κατάσταση διαφορετική από αυτή που άφησα.

Τελικά αποδείχτηκε ότι βρίσκομαι στον κόσμο μου.

Μια από τα ίδια. Ο κόσμος όλος έξω στους δρόμους. Αρκετοί δεν φορούσαν μάσκες και άλλοι τις φορούσαν σε πηγούνια ή με εξωμύτιο. Η μάσκα για τους ανθρώπους αυτούς, είναι ο τρόπος για να αποφύγουν την επιβολή προστίμου. Αν διαφύγουν του ελέγχου, κανένα πρόβλημα. «Έλα μωρέ, τη φορούσα και την έβγαλα για λίγο». «Εμένα ειδικά μου κάνει μεγαλύτερο κακό να τη φοράω από το να μη τη φοράω». «Να φτιάξουν πρώτα συγκοινωνίες που είμαστε ο ένας επάνω στον άλλο σαν τις σαρδέλες και μετά…». «Ναι ρε συ την έχω τη μάσκα, αλλά την έχω αφήσει στο αυτοκίνητο». «Με πνίγει». «Φοράω γυαλιά και θαμπώνουν». «Ο Μητσοτάκης την άλλη φορά δε φορούσε μάσκα». «Στις εκκλησίες δεν κολλάει; Μόνο σε μας βρίσκουν και τα κάνουν». «Θέλουν να σας ελέγχουν πρόβατα και εσείς υπακούτε. Μπεεεε».

Καθώς οδηγούσα, είδα στο απέναντι πεζοδρόμιο νεαρή μητέρα να σπρώχνει το καρότσι του παιδιού της. Η μητέρα δεν φορούσε μάσκα. Διασταυρώθηκε με μοτοσικλετιστές της ομάδας ΔΙΑΣ οι οποίοι αδιαφόρησαν. Όταν σταμάτησαν δίπλα μου στο φανάρι διαπίστωσα ότι ούτε αυτοί φορούσαν μάσκες. Η βλακεία στην “εξουσία”.

Διάβασα ότι είχαμε και κάποιους οι οποίοι αποφάσισαν να κάνουν παρέλαση μηχανοκίνητη (δηλαδή κυρίως με παπάκια) για να τιμήσουν την εθνική μας γιορτή γιατί όλοι οι άλλοι δεν θέλαμε. Υπήρχαν και κάποιοι άλλοι που μαζεύτηκαν στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου για τον ίδιο λόγο.

Κάποιοι τρίτοι ήθελαν να κάνουν συγκέντρωση και πορεία κατά των μέτρων αλλά τελικά δεν τους επετράπη.

Προφανώς όλοι αυτοί που επιδεικτικά απαξιούν να λάβουν μέτρα προστασίας του εαυτού και των συνανθρώπων τους, πιστεύουν ότι γνωρίζουν καλύτερα. Είναι κρίμα που δεν μπαίνουν στον κόπο να μας πουν τι πιστεύουν ότι πρέπει να γίνει για να το κάνουμε και εμείς.

Το σίγουρο είναι ότι, όσα μέτρα και να ληφθούν, εάν συστηματικά καταστρατηγούνται, δεν πρόκειται ποτέ να αποδώσουν. Βρισκόμαστε σε ένα σημείο που ή θα φρενάρουμε και η κατάσταση θα ελεγχθεί ή θα μας πάρει η μπάλα και μετά άντε να σταματήσουμε.

Βαρέθηκα χαζοχαρούμενα σχόλια για βόλτες σκύλων, κουρέματα, βαφή ρίζας και μηνύματα για άσκηση. Δεν το χωράει το μυαλό μου ότι κινδυνεύω να αρρωστήσω ή να κλειστώ στο σπίτι μου και να χάσω τη δουλειά μου για χάρη του εξυπνάκια επαναστάτη των δύσοσμων αερίων.

Δυστυχώς, όμως, έτσι θα γίνει. Οι δυνάμεις της αυτοκαταστροφής φαίνεται να είναι ισχυρότερες από αυτές της επιβίωσης. Κρίμα.