Την μέρα που δάκρυσε ο Μπέργκμαν (από τα γέλια)

Μόλις είδα το video clip της ελληνικής συμμετοχής στην φετινή eurovision, στην αρχή νόμισα ότι ήταν μια ιντερνετική τρολιά, σκέφτηκα, αδύνατον να είναι κάτι σοβαρό, μάλλον κάποιος νεαρός χάκερ το ανέβασε για να γελάσουμε, όταν μετά διαπίστωσα από σχόλια σοβαρών δημοσιογράφων του πολιτιστικού ρεπορτάζ ότι όντως αυτό το τραγούδι –λέμε τώρα- θα είναι η επίσημη συμμετοχή της συγκεκριμένης Ελλάδας, τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή στον συγκεκριμένο μουσικό – επίσης λέμε τώρα – διαγωνισμό με έπιασε μαύρη απελπισία.

Στην αρχή σκέφτηκα τι θα πει άραγε ο Woodkid αν το δει, μετά αναρωτήθηκα αν ο Béla Tarr μοιράζει δικαιώματα των πλάνων του, αν αυτό έχει απομείνει από τη φιλοσοφική ματιά για τον άνθρωπο και το «θείον» στις ταινίες του Ingmar Bergman  κι αν ο Andrei Tarkovsky δίνει μαθήματα μετα θάνατον για ανειδίκευτους μέσω διαδικτύου και στο τέλος αποφάσισα ότι τι άλλο θα μπορούσα να περιμένω από μια χώρα που έχει γραμμένα τα πνευματικά δικαιώματα στα παλαιότερα των υποδημάτων της, και το copy paste θεωρείται πρωτότυπη μορφή τέχνης, γιατί βεβαίως η κακόγουστη αντιγραφή μέσω computer graphics είναι το λιγότερο.

Αυτή που υπερισχύει είναι η ντροπή για το αποτέλεσμα, μια μουσική παρενδυσία χωρίς αισθητική και λόγο ύπαρξης, ένα παραλήρημα πλάνων που παραπέμπουν σε κάτι άλλο από αυτό που οι στίχοι λένε, κι ένας να τρέχει σε σεληνιακό τοπίο για αρχάριους χρήστες comuter games, με ένα μοντάζ που δεν έχει ίχνος συνάφειας με τον ρυθμό της μουσικής και μια μουσική η χαρά του αχταρμά, κάτι που ξεπερνά το κιτς και γίνεται μια ασπρόμαυρη χυδαιότητα. Αν αυτό αντιπροσωπεύει έστω κι έναν –το θέμα του ποντιακού σκέλους είναι υπεράνω οποιουδήποτε καλοπροαίρετου σχολιασμού, οι πόντιοι ποτέ δεν υπήρξαν ηλίθιοι- ακροατή, αν έστω κι ένας θεατής βλέποντας το αποτέλεσμα ένιωσε κάτι παρακαλώ ας μου το πει γιατί αλλιώς ομολογώ ότι χρειάζομαι όχι γιατρό, γιατρούς να με δέσουν.

Αν μετά από 6 χρόνια κρίσης η απόφαση της ΕΡΤ Αθηνών – πολύ συνειδητά τονίζω το Αθηνών, σε αντίθεση με την ΕΡΤ της Θεσσαλονίκης – στα σοβαρά στέλνει αυτό το υλικό στην Ευρώπη ως πολιτιστικό προϊόν,  δικαιώνει όλους τους διώκτες της. Δεν έχω νιώσει μεγαλύτερη ντροπή και παρακαλώ με ταπεινότητα σαν ένδειξη ελαχίστης ευαισθησίας για όλο αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας, να αποσυρθεί άμεσα και η πατρίδα μας σαν ένδειξη πένθους, φέτος κατ εξαίρεση, να μη συμμετέχει στην «Ευρωπαϊκή Γιορτή». Ας τους αφήσουμε να γιορτάσουν μόνοι με τον πολιτισμό που τους αναλογεί. Εμείς ας διαφυλάξουμε τον δικό μας – η ό,τι απέμεινε απ΄αυτόν – σαν κόρη οφθαλμού για τα δύσκολα που μας περιμένουν.

Και το παρακάτω βίντεο είναι αυτό από το οποίο “εμπνεύστηκε” (αντέγραψε να το πούμε;) ο δημιουργός

Οι στίχοι του τραγουδιού:

We are the rise in the rising sun dance with us and have some fun We are the rise in the rising sun join with us for a Utopian Land Πλανήτης Γη 2016 – ότι και αν κάνουν η γένια μας θα τ’ αντέξει την προσφυγιά την έζησα μικρός κοιτάζω πίσω μα προχωράω εμπρός Σκούμε το πρωί – τσατεύω τα παιδία Πέραμ’ άψιμον και αχπάσταμε σην Ουτοπίαν Σα ούτον κόσμον κ’ εύραμε στερέα πάμε χαλάνουμε εκές σ εναν μερέαν (μτφ. Ποντιακών: Σηκώνομαι το πρωί – ανταμώνω τα παιδιά Παίρνουμε φωτιά και ξεκινάμε για την Ουτοπία Σε αυτόν τον κόσμο δεν στεριώσαμε Πάμε εκεί σε άλλη μεριά να κάνουμε χαμό) We are the rise in the rising sun dance with us and have some fun We are the rise in the rising sun join with us for a Utopian Land Xοπ χοπ τεμέτερον χιπ χοπ πέραμε εισιτηρια και πάμε στο αεροπόρτ δυο ώρας αναμένουμε το airbahal βγάλω τα στύπα και ο Κότσον πα έβγαλεν το μπουκάλ χοπ σαλούτ παρακάθα και ποτία πίνουμε βότκας κι η γιάγια μ΄ γαβουρεύει χαψία στ΄αεροπλάνο εσέβαμε με τ΄αχπαστόν αδά νυχτών κι ακεί που πάμε ξημερών (μτφ. Ποντιακών: χοπ χοπ το δικό μας το χιπ-χοπ πήραμε τα εισιτήρια και πάμε στο αεροδρόμιο δύο ώρες περιμένουμε την airbahal βγάζω τουρσιά και ο Κώστας έβγαλε το μπουκάλι χοπ χαιρετάμε παρέα και ποτά πίνουμε βότκα και η γιαγιά μου ψήνει τους γαύρους στο αεροπλάνο μπαίνουμε με τον χορό της νύφης εδώ νυχτώνει και εκεί που πάμε ξημερώνει) We are the rise in the rising sun dance with us and have some fun We are the rise in the rising sun fight with us for a Utopian Land Αδά νυχτών κι ακεί που πάμε ξημερών ξημερών Αδά νυχτών κι ακεί που πάμε ξημερών Κι ακει, κι ακει κια ακει π κι ακεί που πάμε ξημερών (μτφ. Ποντιακών: Εδώ νυχτώνει κι εκει που πάμε ξημερώνει ξημερώνει Εδώ νυχτώνει κι εκει που πάμε ξημερώνει Ξημερώνει Κι εκει, κι εκει, κι εκει Κι εκει που πάμε ξημερώνει)

We are the rise in the rising sun dance with us and have some fun We are the rise in the rising sun join with us for a Utopian Land We are the rise in the rising sun dance with us and have some fun We are the rise in the rising sun join with us for a Utopian Land.