Το 2015 θα κάνει έρωτα!

Τον λένε τρελό…εκείνος όμως είναι ο γιός του καθενός. Το 2015 θα κάνει έρωτα.

Τον Β. τον λένε τρελό. Εκείνος όμως δεν ξέχασε αυτό που τα παιδιά γνωρίζουν. “Είναι ο γιος του καθενός”.

Στις γιορτές ο καθένας μας κουβαλάει τις αποσκευές του. Άλλες με το ξεσηκωτικό βάρος των παιδιών, άλλες φορτωμένες με την ιστορία των μεγάλων, τα λάθη ξέφτια, τα απωθημένα που τις περισσότερες φορές έτσι που τα στοιβάζουμε να πετάγονται σαν τα κουρελιασμένα ρούχα έξω από τις βαλίτσες. Οι γιορτές της θλίψης και του επαναπροσδιορισμού. Τις γιορτές οφείλουμε να τις κοιτάμε κατάματα. Όρθιοι κι ατρόμητοι. Να κάνουμε ένα ξεσκαρτάρισμα, ειδικά εκεί προς το τέλος του χρόνου. Σα να μηδενίζουμε το κοντέρ. Ακόμη κι αν δεν θα το κάνουμε, μπορούμε να ελπίζουμε πως το 2015 θα είμαστε “κυνηγοί κι ονειρευτές”. Έτσι δεν λένε οι περισσότεροι; Πάρε τις αποφάσεις σου, ξόρκισε το κακό το μάτι, βάλε μπρος για άλλα. Μην επαναλάβεις τα ίδια, μη φορτωθείς τα παλιά βαρίδια.

…Αγάπησέ με βλέμμα μου βοήθησέ με αίμα μου δύσκολο να πεθάνουμε καρδιά μου… λυπάμαι τη ΖΩΗ….

Λυπάμαι τους ανέραστους, γι΄ αυτό τους εύχομαι μεγάλους κι ατέρμονους έρωτες.

Το 2015 επιθυμώ για όλους-ακόμη και για κείνους που δεν το κέρδισαν-να είναι μια χρονιά μεγάλων ερώτων. Ναι, αυτό επιθυμώ. Έρωτες του νου, της ψυχής και του κορμιού. Να ποτιστούν τα σώματα, να μελώσουν οι ζαρωμένες οι ψυχές, να πάψου οι θυμοί. Και το λέω με κάθε σοβαρότητα κι ειλικρίνεια.

Έχω κάτι φίλους στα ζόρια τα πολλά, που τρώνε έρωτα. Τρώνε και ξανατρώνε αχόρταγα, λαίμαργα, δεν του ανήκουν αυτού του κόσμου. Δεν έχουν ηλικία. Κι αντέχουν, γιατί έχουν να επιστρέφουν. Αλώνονται κάθε βράδυ σε κρεβάτια αγαπημένα, κονταροχτυπιούνται, προκαλούν και προκαλούνται, αρπάζουν τη γαμημένη τη ζωή από τα μαλλιά και κάνουν έρωτα. Κι όλο τους το κορμί το φωνάζει. Έχουν υπομονές μεγάλες και μάτια που γυαλίζουν. Λάμπουν σαν τα αστέρια στους εξοχικούς ουρανούς. Πολλά μαζεμένα αστέρια, αδέσποτα και ξέμπαρκα. Σου φωνάζουν να σηκώσεις το κεφάλι να τα κοιτάξεις κατάματα.

Το 2015 σε τούτο τον παλιόκοσμο, σπάστα όλα …για να δεις τον ήλιο ανάστροφα και τ’ άστρα ζαλισμένα να σταματήσεις τη στιγμή με τα φτερά ανοιγμένα.

Το 2015 μάθε να κάνεις έρωτα. Γίνε επιτέλους ιδανικός εραστής και πέταξε από πάνω σου το ανάξιος. Εσύ είσαι ο ήρωας της καθημερινότητάς σου. Βγες από τα ρούχα σου. Μη θαρρείς πως θα αλλάξουν τα πράγματα. Άλλαξε το μέτρο που μετράς μόνος σου, χωρίς δεκανίκια. Πάρε καινούρια ζυγαριά. Γίνε αλαφρύς σαν πούπουλο και μίλα για κείνα που δεν τόλμησες τις προηγούμενες χρονιές.

Τον Β. τον λένε τρελό. Εκείνος όμως δεν ξέχασε αυτό που τα παιδιά γνωρίζουν. “Είναι ο γιος του καθενός”.

“Ανόητοι άνθρωποι. Ανέραστοι άνθρωποι, που καταστρέφετε και καταστρέφεστε. Δυστυχισμένοι και μόνοι. Υποκριτές και ψεύτες”, σου πετάει στα μούτρα, χαϊδεύοντας τα μαύρα του μαλλιά με δάχτυλα γεννημένα να αγκαλιάζουν, να δένονται σαν σφιχτές πλεξούδες της λαμπρής.

Το 2015 θα είναι ίδιο και απαράλλακτο με το 2014. Μη γελιέσαι. Μας κυβερνούν φωνές δίχως ψυχή, κεφάλια δίχως συνείδηση, μα πάνω απ’ όλα κορμιά δίχως χάδια. Στέρφες πηγές χωρίς νερό.

Το 2015 όμως θέλω να μη σε αναγνωρίζω και “…Θα’ρθω κανα βράδυ να σε βρω.. και το μυστικό μου να σου πω… το΄ψαξα πολύ για να το πω σε σένα κι ας με θεωρήσουν παλαβό…

Σηκώθηκε από την καρέκλα του και παραχώρησε τη θέση του στην κυρία με την κοτσίδα στα μαλλιά. Έκανε μια υπόκλιση βαθιά και φώτισε ο τόπος όλος. Ξέχασες να φλερτάρεις. Είμαι σίγουρος ότι ξέμαθες. Μια σφήκα είμαστε. Μια τόση δα μικρή σφήκα με αβέβαιη ζωή και σίγουρο τέλος.

Το 2015 να τα παίξεις όλα για όλα. Γύρνα τον τροχό από την ανάποδη. Φράγκα δεν θα πέσουν. Μυαλό δεν θα βάλουνε οι χαμένοι από καιρό κι οι πέτρες βουνό. Έβγαλε από την τσέπη του κόκκινες καραμέλες και τις ακούμπησε στα πόδια της κυρίας με την κοτσίδα. Ό,τι δεν άντεχες θα το αντέχεις αν κάνεις έρωτα. Από κείνους τους ομιλητικούς, τους θαρραλέους, όμως.

Το 2015 να κάνεις έρωτα. “Θα πιάσεις σπίτι στον παράδεισο, τζάμπα οικόπεδο σε παραλία”

Υ.Γ. Με βοήθησαν ο Σταύρος Σιόλας κι ο Νικόλας Άσιμος με τον ο Άλκη Αλκαίο από ψηλά.