To καλοκαίρι που θα ‘θελα
Πιο πολύ από ποτέ άλλοτε θέλω να έρθει για τα καλά το φετινό καλοκαίρι.
Πιο πολύ από ποτέ άλλοτε θέλω να έρθει για τα καλά το φετινό καλοκαίρι.
Να χαθώ σε μια παραλία ή στο αγαπημένο μου βουνό και να έχω αφαιρέσει την μπαταρία του κινητού μου.
Να μη με εντοπίζει για λίγο καιρό ούτε ο δορυφόρος, οι θεοί και οι άνθρωποι.
Να μην ακούω άλλες πληροφορίες για φιλόδοξους ανθρώπους που νιώθουν έτοιμοι να σώσουν τη χώρα και την πόλη μου.
Να μην διαβάσω χολερικά ποστ πρώην συντρόφων που μαχαιρώνονται, ξερόληδων που στήνουν στον τοίχο κόσμο και κοσμάκη, άχρηστες πληροφορίες που μου καίνε το μυαλό.
Να μυρίσω τη μυρωδιά του ήλιου που ψήνει το δέρμα, να γευτώ την αλμύρα στα κρίταμα που μάζεψα στα βράχια, τη νυχτερινή δροσιά της αυλής στον Κίσσαβο, με τα χιλιάδες αστέρια να κρέμονται στον κάμπο.
Να γελάσω με τους φίλους μου ξανά, να διαβάσω και να ονειρευτώ.
Να αφήσω την χρόνια κόπωση να πέσει στην άμμο. Να ξεμακρύνω σε δάση που δεν έχω περπατήσει, σε θάλασσες άγνωστες.
Λέτε να τα καταφέρω;