Το μακρύ καυτό καλοκαίρι μου

Λέξεις: Γιάννης Κυφωνίδης

Έρχοντας ήδη αρχίσει από τον Απρίλιο τις καλοκαιρινές μου βουτιές, διότι για μένα τότε άρχισε το φετινό καλοκαίρι, χωρίς ποτέ να σταματήσω να κολυμπώ σε όλη τη διάρκεια του χειμώνα είτε στο Κολυμβητήριο Καλαμαριάς είτε στη θάλασσα, αναζητούσα έναν τίτλο που να μου ταιριάζει.

Και τον βρήκα δανειζόμενος ” Το Μακρύ Καυτό Καλοκαίρι” του Αμερικανού σκηνοθέτη Martin Ritt. Της γνωστής κλασικής πια ταινίας του 1958 με τον Paui Newman και τη Joan Woodward που πρωτοείδα πριν από 40 χρόνια στο θερινό κινηματογράφο της Θεσσαλονίκης “Γάνου”, που δεν υπάρχει πια επί της οδού Γαμβέττα.

Όπου τότε, τον Αύγουστο του 1984, μπαίνοντας στην είσοδο του σινεμά διαπιστώνω ότι μπροστά μου ως ιδιοκτήτρια στέκεται η καθηγήτρια μουσικής με το ίδιο με τον κινηματογράφο επώνυμο που είχα στην Α΄ Γυμνασίου στο τότε 2ο Πρότυπο και νυν 2ο Πειραματικό Γυμνάσιο-Λύκειο Θεσσαλονίκης.

Δεν της είχα μιλήσει καθότι ντροπαλός με κόσκινο που λέει ο λόγος τότε. Άλλωστε είχε περάσει κι ένας χρόνος από τότε που την είχα καθηγήτρια και δε με θυμόταν καν. Θυμήθηκα λοιπόν την ταινία που είχα δει τότε στα 14 μου και είπα από μέσα μου “Να ένας τίτλος που μου ταιριάζει, αν έκανα μια ταινία με μένα πρωταγωνιστή”.

Βέβαια την ίδια τη ζωή και τις καθημερινές μου εμπειρίες τις βλέπω έτσι κι αλλιώς σα σενάρια ή σαν κινηματογραφικές σεκάνς. Η προσωπική ταινία πάντως που θα έκανα θα ήταν water movie, καθώς με το νερό έχω μια διαχρονική ερωτική σχέση.

Πισίνες, μπανιέρες, ντουζ, θάλασσες, λίμνες, ποτάμια, κανάλια. Παντού και πάντα, 365 μέρες το χρόνο.

Στην ταινία, ο πρωταγωνιστής Μπεν, φτάνει σε μια μικρή πόλη του Μισισιπή, αλλά η φήμη του πυρομανή πατέρα του προηγείται, και στιγματίζεται άμεσα με την άφιξη του. Με την αποφασιστικότητα του όμως, θα κερδίσει σύντομα την εύνοια του βαθύπλουτου Γουίλ Βάρνερ, ο οποίος θεωρεί το Μπεν το σωστό άντρα για την κόρη του, παρά τις έντονες αντιδράσεις του γιου του.

Καλά με το σενάριο αυτό δεν έχω καμία σχέση καθώς ούτε Μπεν με λένε, ούτε στις όχθες του Μισισιπή ζω, αν κι έχω με τη φαντασία μου κάποιες φορές παρομοιάσει το Θερμαϊκό κόλπο με τον Τάμεση, πάντως όχι Μισισιπή. Κι επίσης δεν έχω έχω γνωρίσει κανέναν βαθύπλουτο που να με θέλει για γαμπρό του.

Ούτε και καμιά πρεμούρα βέβαια έχω να μου συμβεί κάτι τέτοιο χε χε χε!!! Αλλά, Μακρύ Καυτό Καλοκαίρι ζω, που ουσιαστικά άρχισε από τον Απρίλιο.

Προς το παρόν το ζω στη Θεσσαλονίκη και τις παραλίες της, όπως και στη Χαλκιδική. Για τον επίσης ζεστό μήνα Αύγουστο, ελπίζω να εκδράμω προς την παραλία Grenen της Κοπεγχάγης και την παραλία Praia De Torre της Λισαβόνας που για λόγους πέραν της ενσυνείδητης επιθυμίας μου θέλω να επισκεφτώ μπας και μου δώσουν κάνα ρόλο ο Lars Von Trier και ο Pedro Almodovar, καθώς στα προσωπικά μου καθημερινά μανιφέστα το ζητώ αυτό το πράγμα.

Α…και η ταινία να είναι ασπρόμαυρη, καθώς λατρεύω το διαχρονικό κλασικό Black & White.

*Ο Γιάννης Κυφωνίδης είναι ηθοποιός και δημοσιογράφος