Το πάρτι που έχουν στήσει οι πετρελαϊκές εταιρείες μετά την εκλογή του Τραμπ
Ο κόσμος χαζεύει βιντεάκια στα κινητά και λέει «και τι με νοιάζει η Αμερική». Μέχρι τη στιγμή που στην κυριολεξία θα καεί το σπίτι μας - Γράφει ο Σ. Σαφιολέας
Λέξεις: Στράτος Σαφιολέας
Από τα νέα που λίγοι προσέχουν και δεν προσφέρονται και για βιντεάκια, είναι το πάρτι που έχουν στήσει οι πετρελαϊκές εταιρείες μετά την εκλογή του Τραμπ.
Ενώ όλοι προσέχουμε τους κλόουν που έχει προτείνει για μέλη της κυβέρνησης, το στοίχημα των πετρελαϊκών εταιρειών για ακόμα μεγαλύτερη εξόρυξη πετρελαίου τους βγαίνει, ειδικά στην εξόρυξη στην θάλασσα και σε μεγάλο βάθος – στο λεγόμενο off-shore drilling.
Σύμφωνα με τους Financial Times, το 2024 οι επενδύσεις ήταν ήδη 50% πάνω από το 2020, στα 104 δις δολάρια και το 2027 το ποσό θα έχει ανέβει στα 140 δις δολάρια. Αυτό, την ίδια στιγμή που το κόστος στην άντληση του πετρελαίου ανά βαρέλι έχει την τελευταία δεκαετία πέσει στο μισό.
Ένα από τα κοιτάσματα που αναφέρονται στο άρθρο, είναι το Stabroek Block στην Guyana, το οποίο υπολογίζεται στα 11 δις βαρέλια, και το 2027 ο ρυθμός άντλησης θα είναι 1.3 εκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο την ημέρα.
Το πρώτο προφανές ζήτημα είναι οι κίνδυνοι από κάποιο σοβαρό ατύχημα.
Το 2010, το ατύχημα στην πλατφόρμα Deepwater Horizon της BP, άδειαζε στην θάλασσα πετρέλαιο επί τρεις μήνες. Εκατόν τριάντα τέσσερα εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου χύθηκαν στην θάλασσα, και αφάνισαν περίπου 800.000 πουλιά, και σχεδόν εξαφάνισαν ένα είδος φάλαινας στην περιοχή.
Το πιο σημαντικό όμως θέμα είναι η κλιματική αλλαγή.
Είναι προφανές πως οι εταιρείες αυτές δεν επενδύουν αυτά τα μυθικά ποσά, αν δεν υπολογίζουν σε μυθικά έσοδα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στο μέλλον. Όλα αυτά, συνδυάζονται μια χαρά με την δηλωμένη υπόσχεση του Trump να ανατρέψει όλες τις προσπάθειες για μετάβαση σε “πράσινη οικονομία” που θα συμπαρασύρει όλη τη βιομηχανία ενέργειας παγκοσμίως.
Η θερμοκρασία στον πλανήτη ανεβαίνει. Τα κύματα καύσωνα το καλοκαίρι είναι απανωτά. Τα δάση καίγονται. Τα έχουμε ζήσει στην Ελλάδα. Μαζί με την ξηρασία που θα γίνεται χειρότερη θα έχουμε και πιο έντονες μεταναστευτικές πιέσεις. Ενώ η ένα κομμάτι της οικονομικής ολογαρχίας θα πλουτίζει, ένα κομμάτι της πολιτικής εξουσίας θα φροντίζει να μην λαμβάνεται κανένα μέτρο που να την εμποδίζει κάθε ουσιαστικό μέτρο προστασίας μας.
Ο κόσμος χαζεύει βιντεάκια στα κινητά και λέει “και τι με νοιάζει η Αμερική.”
Μέχρι τη στιγμή που στην κυριολεξία θα καεί το σπίτι μας.
*Ο Στράτος Σαφιολέας είναι σύμβουλος στρατηγικής επικοινωνίας και έγραψε τις σκέψεις του στο προσωπικό του προφίλ στο Facebook
