Το τέλος του νερού, το τέλος της λογικής

Λέξεις: Γιάννης Μακριδάκης

Η Λέρος κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω λειψυδρίας. Είναι νομίζω το πρώτο νησί αλλά πολύ σύντομα θα ακολουθήσουν κι άλλα.

Εκτός του ότι οι βροχές και τα χιόνια μειώθηκαν, έχουμε αδιανόητη και ανόητη αύξηση της κατανάλωσης νερού αφού επενδύουμε ως χώρα σε ολοένα αυξανόμενο τουριστικό ρεύμα, δίχως να έχουμε ούτε τις υποδομές ούτε τους φυσικούς πόρους σε επάρκεια για να το εξυπηρετούν.

Στη Μυτιλήνη, όπου ήρθα σήμερα μετά από 4 χρόνια, η αλλαγή της πόλης λόγω υπερτουρισμού είναι εμφανής με την πρώτη ματιά.

Στη Χίο τα ίδια, συνεχής αύξηση κλινών μέσω κατασκευής νέων μικρών και μεγάλων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων.

Στον Ροδώνα φέτος έχουμε κήπους μόνο 4 άνθρωποι αλλά η στάθμη των πηγαδιών είναι σε ιστορικό πάτο και πολύ φοβάμαι ότι θα είναι το πρώτο καλοκαίρι που θα μας “προδώσουν”.

Ολοένα νέες γεωτρήσεις απειλούν τον υδροφόρο ορίζοντα και τη ζωή μας με αμετάκλητη καταστροφή και ολοένα νέες αφαλατώσεις ανεβάζουν το ενεργειακό κόστος, περιβαλλοντικό και οικονομικό, σε ύψη δυσθεώρητα, για να υπηρετείται μανιωδώς και βλακωδώς αυτό το αυτοκαταστροφικό σχέδιο της μονοδιάστατης τουριστικής υπερανάπτυξης, της αποκομμένης από την πρωτογενή παραγωγή και την φέρουσα ικανότητα του τόπου.

*Ο Γιάννης Μακριδάκης είναι συγγραφέας