Το θέμα είναι αν θα καεί;

Άρθρο 1 του Συντάγματος

“Tο πολίτευμα της Eλλάδας είναι Προεδρευόμενη Kοινοβουλευτική Δημοκρατία. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.”

Αθήνα, Τετάρτη, 15 Ιουνίου

10.000 αστυνομικοί αποκλείουν το κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας, υψώνοντας φράχτη μπροστά στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Φράχτη για να προστατέψουν το κτίριο- σύμβολο της δημοκρατίας. Από τους ίδιους τους πολίτες που εξέλεξαν τους εκπροσώπους που καταλαμβάνουν τα έδρανα της Βουλής.

Η ειρηνική μαζική συγκέντρωση διαδήλωση εξελίσσεται παρά αυτή την πρωτοφανή πρόκληση χωρίς παρατράγουδα. Τότε κουκουλοφόροι- “γνωστοί- άγνωστοι” κατά τα τηλεοπτικά δελτία- παρεισφρύουν στο πλήθος και προκαλούν ένταση με ξύλα, πέτρες, μολότοφ κ.α. Η “οργή” τους στρέφεται τόσο ενάντια στους διαδηλωτές όσο και ενάντια στην “καταστολή” της αστυνομίας. Η αστυνομία πιστή στο καθήκον για τη διασφάλιση της τάξης και την προστασία των πολιτών αδειάζει ό,τι χημικό έχει και δεν έχει ενάντια στους διαδηλωτές, αδυνατώντας να αντιμετωπίσει τους τουλάχιστον… 200 κουκουλοφόρους…

Λίγα μέτρα πιο κάτω στον Εθνικό Κήπο μερικοί επίδοξοι κουκουλοφόροι ετοιμάζουν το οπλοστάσιό τους. Τυχαίνει στον ίδιο χώρο να απολαμβάνουν τον καφέ τους και άνδρες των ΜΑΤ.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός και οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί περνούν τη μέρα τους στα τηλέφωνα. (Ευτυχώς τα πακέτα απεριόριστων αστικών κλήσεων φροντίζουν για το χαμηλό κόστος…) Τελικά, κι ενώ τα γραφεία στοιχημάτων και τα τηλεοπτικά πάνελ έχουν επιδοθεί σε ακατάσχετη σεναριολογία και ονοματολογία το μέλλον της χώρας το πολυαναμενόμενο διάγγελμα του ηγέτη ευτυχώς βάζει τα πράγματα στη θέση τους: “Θα προχωρήσω με την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, τα στελέχη και τον ελληνικό λαό…”

Το σύμβολο χωρίς αντίκρισμα…

Τους τελευταίους μήνες και με αφορμή την πολιορκία της Βουλής από τις εβδομαδιαίες διαδηλώσεις και τους προπηλακισμούς βουλευτών σε διάφορες εκδηλώσεις από τους πολίτες ακούγονται και γράφονται αγωνιώδη σχόλια σχετικά με το σύμβολο της δημοκρατίας και το σεβασμό που πρέπει όλοι να επιδεικνύουν απέναντί του… Σύμβολο… Ας ανοίξουμε το λεξικό:

Σύμβολο: αντικείμενο, έμψυχο ον ή αισθητό σημείο που λόγω της μορφής ή της φύσης του συνδέεται συνειρμικά με μια αφηρημένη συνήθως έννοια, π.χ. ιδέα, ιδιότητα, κατάσταση κτλ. και με το οποίο παριστάνουμε αυτή την έννοια: H σημαία είναι το ~ της πατρίδας.

Ένα κτίριο όπως αυτό το όμορφο κτίριο του Κοινοβουλίου επάνω από την πλατεία Συντάγματος έχει μεγάλη συμβολική αξία, όταν υπάρχει ουσία από πίσω του. Όταν δεν υπάρχει πραγματική δημοκρατία σε μία χώρα, τότε αυτό είναι το πρόβλημα και όχι ο σεβασμός απέναντι στο συμβολισμό του κτιρίου και τους λοιπούς συμβολισμούς. Όταν οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι προδίδουν τα συμφέροντα του εκλογικού σώματος και απομονώνται στις καρέκλες τους, αυτό είναι το πρόβλημα και όχι ο ενδεχόμενος προπηλακισμός. Όταν η προπαγάνδα περί αδιεξόδου και συναινετικού μονόδρομου έχει μπει στην ημερήσια διάταξη… Όταν… όταν… όταν…

Αλλά το πολιτικό σύστημα και το δημοσιογραφικό υπηρετικό του προσωπικό βολεύεται με την αναπαραγωγή εντυπώσεων, γιατί η αναζήτηση της ουσίας είναι υπερβολικά δύσκολη και σκληρή για όλους.

Υ.Γ. Επειδή μέσα στην πλημμύρα του twitter υπάρχει και ωραίο- πικρό μεν, αλλά ωραίο- χιούμορ: “… είναι κι αυτός ο κωλόκαιρος που δεν αφήνει τον Κώστα τον Καραμανλή να απολαύσει το μπάνιο του…”