Το ζήσαμε κι αυτό… Vol.1

Έξω στο δρόμο, μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης, σερφάροντας στο διαδίκτυο, μέσα στα social media, έχοντας απλά ανοιχτά τα αυτιά μας ζούμε μέρα με τη μέρα τα ωραία, τα στραβά και τ΄ανάποδα, τα απίστευτα της καθημερινότητάς μας….

• Κάνω άνοιγμα στήλης με ποιοτική αναφορά. Πρεμιέρα στην εκπομπή «Πρωινό» του Αντέννα, λες και η πρώτη μέρα δουλειάς στην καθημερινή ζωή του μέσου θνητού πλην άσημου ανθρώπου ξεκινάει, αρχές Οκτώβρη. Δε ζούμε, δε δουλεύουμε, δεν επιβιώνουμε τους προηγούμενους μήνες. Σάλος με τις κιτς προσεγγίσεις, την κουλτούρα των 90΄ς, τα βαρετά θέματα, τις φορεμένες ατάκες, τους μη εξελισσόμενους σελέμπριτι. Αυτό που μου προκαλεί εντύπωση είναι τα νούμερα τηλεθέασης των εκπομπών αυτών. Όταν ο δήθεν πετυχημένος διευθυντής προγράμματος που έχει μάλλον ή όχι διατελέσει έρευνα και έχει προσεγγίσει την ψυχολογία του σύγχρονου τηλεθεατή επιμένει να σου προσφέρει ως ψυχαγωγία νεοπλουτίστικες καρικατούρες βρίσκοντας επιβεβαίωση στα υψηλά νούμερα, πιστεύεις ότι θα αλλάξει το τηλεοπτικό προϊόν; Η ελάχιστη δύναμή σου, το τηλεκοντρόλ.
• Σε πάω λίγες μέρες πίσω για να σου υπενθυμίσω τηλεφωνική σύνδεση Υπεύθυνης Επικοινωνίας Ταφικού Μνημείου στην εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου. «-Τατιάνα μου…» «Κυρία Παναγιωταρέα μου..», η οποία δεν παρέλειψε να εξαπολύσει βολές κατά συγκεκριμένης κυβέρνησης και όχι να εστιάσει στα προβλήματα χρηματοδότησης του μνημείου. Κομματικές αντιπαλότητες- Μνημείο: 1-0.
• Σε επαναφέρω και σε τοποθετώ μέσα στο στούντιο του ΣΚΑΙ όπου ο δημοσιογράφος, Κωνσταντίνος Μπογδάνος φιλοξενεί τον κ. Νικολόπουλο. Ο τελευταίος προσφέρει στον πρώτο ένα βιβλίο και ανταλλάσσουν ένθερμη χειραψία. Τα νούμερα να είναι καλά!
• Το ντύσιμο των βουλευτών κατά την είσοδός τους στα έδρανα της Βουλής, σχολιάστηκε με περισσή ειδημοσύνη. Μήπως πρόσεξες ότι το καλύτερο ρεπορτάζ ήταν από τις λεγόμενες ενημερωτικές εκπομπές;
• Για το άρθρο της κ. Ταχιάου ειπώθηκαν πολλά. Υβριστικά και εγκωμιαστικά σχόλια θόλωσαν το τοπίο και τις πραγματικές διαστάσεις αυτού του άρθρου. Πρόκειται για ένα αυτοβιογραφικό κείμενο που σου αναλύσει με κάθε παραληρηματική λεπτομέρεια επονομαζόμενης διαφάνειας τις υποχρεώσεις του βουλευτικού αξιώματος. Να ξεκαθαρίσουμε ότι επιχειρηματολογία δεν αποτελεί οποιαδήποτε προσπάθεια υποτίμησης γυναικείου φύλου, κατάργησης αξιώματος ή παύσης της παρρησίας. Ούτε βέβαια και η υποστήριξη λόγω φιλίας και συμφερόντων ανήκει στη σφαίρα της γόνιμης επιχειρηματολογίας. Στα μάτια μου είναι ένα άκαιρο, άχρωμο άρθρο με σκοπό να γνωστοποιήσει τα προβλήματα του βουλευτικού αξιώματος με μια αποτυχημένη ελιτίστικη προσπάθεια εντυπωσιασμού. Ο τρόπος που επιλέγει να κλείσει το άρθρο της, μας γεννά ερωτήματα. Μα, αλήθεια, γίνεστε βουλευτές για να πλουτίσετε ή για να προσφέρετε στους δόλιους φορολογούμενους ψηφοφόρους;
• Η Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης με απανωτές ανακοινώσεις, μας προτρέπει να δείξουμε ανοχή και υπομονή σε προβλήματα του καναλιού και διακοπές προγράμματος. Εδώ δείξαμε ανοχή ολόκληρες δεκαετίες στην αμφιλεγόμενη ποιότητα του προγράμματός της όσο και στην ανύπαρκτη αλλαγή των προσώπων της, αυτά θα μας ενοχλήσουν τώρα;
• Διαβάσαμε από ανθρώπους της πόλης με βήμα, φωνή και κύρος ότι στηρίζουν απόλυτα τη διεκδίκηση του Περιφερειάρχη Θεσσαλονίκης κ. Τζιτζικώστα για την προεδρία της Ν.Δ, γιατί είναι φίλοι, γιατί τον γνωρίζουν. Την ίδια στιγμή που η πόλη αλλά και ολόκληρη η περιφέρεια μαστίζεται από ανεπίλυτα προβλήματα αυτοί γράφουν ότι….στηρίζουν.
• Συναντήσαμε «πολιτιστικές» φυσιογνωμίες της πόλης που δε δίστασαν να κάνουν φασαρία σε θέατρο της πόλης γιατί οι θέσεις που τους δόθηκαν, όχι πλήρωσαν, δεν ήταν στην πρώτη σειρά. Ξέρετε, ο πολιτισμός είναι παιδεία, όχι εντυπωσιασμός.
• Κλείνω με την είδηση που δεν στοχεύει να συγκινήσει αλλά να αλλάξει. Συνταξιούχος κατευθύνθηκε στην Πλατεία Βικτωρίας και μοίρασε σε 4 πολύτεκνες, πρόσφυγες μητέρες, τη σύνταξή του, 400 ευρώ, επειδή οι γονείς του ήταν πρόσφυγες. Ένας άνθρωπος ανάμεσά μας.