Τραβώντας ξανά τη μαύρη κουρτίνα

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές της 21ης Μαϊου, μια γνωστή μου οικογένεια, που ζει στη Β. Θεσσαλονίκης, διαπίστωσε έντρομη ότι ο εικοσάχρονος γιος τους δήλωνε γοητευμένος από τον Ηλία Κασσιδιάρη και σκόπευε να ψηφίσει όποιο κόμμα βρίσκεται πιο κοντά του. Ο πανικός ήταν μεγάλος, όπως μεγάλη ήταν και η απόσταση από το σύμπαν του ”άγνωστου” νεαρού που διαμένει στο σπίτι τους.

Ο νεαρός μεγαλωμένος στα χρόνια των αλλεπάλληλων κρίσεων και με μοναδικό καταφύγιο διαφυγής μια οθόνη κινητού, όπου φυσικά κανείς δεν έλεγξε ποτέ τι ακριβώς παρακολουθεί, είναι παιδί μιας γενιάς που η ακραία οπαδική βία αλλά και το μπούλινγκ απέναντι σε αδύναμους μοιάζει ηρωισμός. Εκτόνωση. Λύτρωση από μια κόλαση αβεβαιοτήτων.

Κανένα κόμμα βέβαια δεν φρόντισε στις δυο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις να θίξει τέτοια ζητήματα. Η προτεραιότητα ήταν εκλογικά αφηγήματα που κερδίζουν. Ανάπτυξη, σταθερότητα, δικαιοσύνη. Γενικότητες.

Είναι καιρός εξάλλου που μια υπουργός παιδείας με εμμονή στη θρησκοληψία εξαφάνισε από τα σχολικά προγράμματα κάθε μάθημα που θα μπορούσε να λειτουργήσει αφυπνιστικά, αφού η οικογένεια αδυνατεί να το κάνει. Να εξηγήσει κοινωνιολογικά ζητήματα που αφορούν τις ζωές των ανθρώπων. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε. Που εξηγούν όμως όσα περιγράφουν οι καθηγητές στα σχολεία των δυτικών συνοικιών της Θεσσαλονίκης…

Αυτή η πρωτοφανής αδιαφορία για την ακραία στροφή της κοινωνίας βέβαια υποστηρίχθηκε και υποθάλπτηκε γενναία από το 90% των ελληνικών ΜΜΕ που ο μόνος τους νταλκάς ήταν η νίκη της ΝΔ και μετά βλέπουμε. Με γενναίες δόσεις εθνικισμού και δαιμονοποίησης κάθε διαφορετικής ιδέας επέτειναν τον αποπροσανατολισμό και την ακροδεξιά στροφή.

Αυτό που δεν βρήκαν στην παιδεία, στο δημόσιο λόγο και στα κυρίαρχα αφηγήματα οι άνθρωποι αυτοί τα βρήκαν στον ακραίο λόγο αυτών των κομμάτων: Δαιμονοποίηση του ξένου, προστασία από απειλές, ακύρωση όλου του πολιτικού συστήματος. Ατομικισμός αντί για συλλογικότητα. Μόνος εναντίον όλων για να επιβιώσεις. Αδιαφορία για τη διάλυση του κοινωνικού ιστού.

Αν σε κάποιου τη θέση δεν θα ήθελα να ήμουν σήμερα το πρωί είναι σίγουρα η θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Με τη βαριά ανάσα της νέας ελληνικής ακροδεξιάς πλάι του στη βουλή, αντιλαμβάνεται κάποιος εύκολα πόσο δύσκολο θα είναι πλέον το πολυδιαφημιζόμενο εκσυγχρονιστικό του έργο.

Έχοντας λάβει συνολικά ένα ποσοστό που στο 14% η ακροδεξιά, με new entry κόμμα ένα μόρφωμα που εμφανίστηκε πριν 3 εβδομάδες και είχε την ξεκάθαρη στήριξη του καταδικασμένου Ηλία Κασιδιάρη, που φρόντισε να γεμίσει την Ελλάδα με ένα μπλε χαρτάκι που ξεκαθάριζε ποιος είναι πίσω από αυτό το μόρφωμα και ένα θρησκόληπτο kinder έκπληξη παλαιού τύπου, τα πράγματα δεν θα είναι σίγουρα εύκολα και η ατζέντα θα είναι πια με κατεύθυνση πίσω ολοταχώς.

Με τους νομούς της Β. Ελλάδας και φυσικά την Θεσσαλονίκη να εμφανίζουν ποσοστά εντυπωσιακά χαμηλότερα από το μέσο όρο της Ν.Δ. πανελλαδικά και την ακροδεξιά να έχει ψηφιστεί μέχρι και από έναν στους 4 ψηφοφόρους, κάποιος θα έπρεπε να προβληματιστεί για το τι φταίει. Η εγκατάλειψη φταίει και αν αύριο εμφανιζόταν κάτι πιο ακραίο, πχ ένα αποσχιστικό μόρφωμα, ο δρόμος θα ήταν ήδη στρωμένος σε μια περιοχή που η ανισότητα χτυπά κόκκινο. Που καμία ανάπτυξη δεν φαίνεται στον ορίζοντα, κανένα τουριστικό success story, κανένα μεγάλο έργο δεν ολοκληρώνεται ποτέ και η μετανάστευση μοιάζει μονόδρομος. Όσο μένεις εδώ και δεν έχεις πια τι άλλο να χάσεις στρέφεσαι σε όποιον παίζει με τις ανασφάλειες σου.

Βοηθοί σε αυτό δεν είναι μόνο τα συγγενικά κόμματα είναι και πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ που έχουν υπηρετήσει τέτοιους χώρους στο κοντινό παρελθόν, υπουργοί με βαρβάτο ακροδεξιό παρελθόν αλλά και διάφορα άλλα λουλούδια, όπως πρόσφατα ο Σπήλιος Κρικέτος που διαγράφηκε, με απόψεις κοντινές με των οπαδών των Σπαρτιατών.

Στη βουλή που έρχεται ας ετοιμαστούμε για μια ολοκληρωτική επιστροφή στο χρόνο. Οι αμβλώσεις, το μίσος για τους μετανάστες, τους ΛΟΑΤΚΙ, τους τσιγγάνους, η θρησκοληψία, η συνωμοσιολογία, τα πάρε δώσε με μυστικά κονδύλια των Ρώσων, το μίσος για τον Άλλο ως φταίχτη και απειλή, η λατρεία για τους τείχους και τα pushbacks, η επιστροφή ”αρχών” που ανήκουν στην εποχή των κατηχητικών, είναι το μενού που θα απολαύσουμε.

O Κυριάκος Βελόπουλος μοιάζει πια παιδικός σταθμός μπροστά στις νέες εισχωρήσεις που δεν θα πιστεύουμε στα μάτια μας όταν θα αρχίσουν να αγορεύουν.

Ήδη ο άγνωστος ”αρχηγός” των Σπαρτιατών, που η πολιτική του διαδρομή περιλαμβάνει την  ΝΔ, την Πολιτική Άνοιξη, τον ΛΑ.Ο.Σ, την Ένωση Κεντρώων, τις Ρίζες, εξέφρασε χθες βράδυ τα συναισθήματα του: «Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Ηλία Κασιδιάρη για τη στήριξη του. Ήταν το καύσιμο που μας έδωσε την ώθηση για να φτάσουμε στο σημερινό αποτέλεσμα». Ο ίδιος έχει μιλήσει εναντίον της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, της Συμφωνίας των Πρεσπών, τους πρόσφυγες ως “λαθροεισβολείς που έχουν εποικίσει στην Ελλάδα”, ενώ κάνει λόγο για “εθνολογική αλλοίωση του πληθυσμού”.

Πάνω από ένας στους δέκα Έλληνες που ψήφισαν χθες επέλεξαν ακροδεξιά κόμματα. Ας μας διαβεβαίωσαν ότι έχει αποκλειστεί με κάθε τρόπο η είσοδος του Κασιδιάρη στη βουλή. Φρούδες ελπίδες. Η νομιμοποίηση μιας ακροδεξιάς πολιτικής με διάφορες πρακτικές εδώ και χρόνια άνοιξε το δρόμο για την επιστροφή της Χρυσής Αυγής, με νέο ένδυμα, στη βουλή.

Δεν έφτασαν τα πήγαινε έλα στο Άγιο Όρος, το μασάζ σε νομούς της Β. Ελλάδας που καλλιεργείται η ξενοφοβία εδώ και χρόνια, για να αποτρέψουν την εξέλιξη.

Είναι όμως αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα ξεκομένο από αυτό που συμβαίνει πλέον σε όλη την Ευρώπη; Ένας στους έξι Ευρωπαίους σε πρόσφατες εκλογές σε διάφορες χώρες επέλεξε ακροδεξιά κόμματα. Η προχθεσινή επίδειξη δύναμης του ακροδεξιού τάγματος Βάγκνερ στη Ρωσία είναι μια τέτοια ένδειξη.

Με διάφορες αφορμές (προσφυγικό, πανδημία), εκμεταλλευόμενη την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να απαντήσει με πειστικότητα σε μια σειρά από καίρια ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες, μπροστά σε μια άνοδο νέων απειλών παγκόσμιων οικονομικών τριγμών, την άνοδο των κοινωνικών ανισοτήτων που πλέον γίνονται ακραίες, με τον ακραίο πλούτο και την απληστία του να αδιαφορεί για τη φτωχοποίηση και την εξαφάνιση της μεσαίας τάξης παγκόσμια, με την αδυναμία της αριστεράς να αρθρώσει ένα νέο ουσιαστικό λόγο που να απαντά σε ερωτήματα, το γενικευμένο φόβο για την αλλαγή και το μέλλον, την αδυναμία κατανόησης των μεγάλων μαζών των εξελίξεων, βοηθούμενη από τον τρόπο που τα ΜΜΕ λειτουργούν αποπροσανατολιστικά, η ακροδεξιά είναι πλέον όχι προ των πυλών, αλλά γίνεται η μεγάλη απειλή της Ευρώπης, της συνοχής και της προόδου της.

Ένα μαύρο σύννεφο σήμερα απλώνεται πάνω από τη γηραιά Ήπειρο. Οι ΗΠΑ προηγήθηκαν. Φροντίσαμε να πρωταγωνιστούμε σε αυτό…

ΥΓ. Η πατρίδα μου η Θεσσαλονίκη, μαθημένη σε μια πολυετή εγκατάλειψη επιφύλαξε δυσάρεστες εκπλήξεις δίνοντας ποσοστά στα ακροδεξιά κόμματα που τρομάζουν. Ιδιαίτερα στους δήμους της δυτικής Θεσσαλονίκης…Ας το λάβει υπόψιν του αυτό όλο το πολιτικό σύστημα…

ΥΓ2. Η ασθενική πλέον αντιπολίτευση που κινείται στην κεντροαριστερά οφείλει να θέσει εκείνες τις δικλείδες ασφαλείας που δεν θα επιτρέψουν τη χώρα να βιώσει ξανά όσα έζησε δέκα χρόνια πριν. Το ίδιο και ο τύπος που οφείλει να θυμάται τις ευθύνες του στο ξέπλυμα της Χρυσής Αυγής. 

ΥΓ3. Ο ρόλος της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην επόμενη βουλή μοιραία, λόγω παρελθόντος και δειγμάτων, θα είναι πλησίον του θιάσου που αναφέρουμε εδώ…