Τροχοί σε ανάποδη τροχιά
Ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβεις εάν ένα αυτοκίνητο είναι καλό η όχι είναι να το οδηγήσεις. Μπορείς να οδηγήσεις καλά ένα καλό αυτοκίνητο ή να οδηγήσεις χάλια ένα καλό αυτοκίνητο, όμως είναι πάρα πολύ δύσκολο να οδηγήσεις καλά ένα αυτοκίνητο που είναι για τα μπρόκολα. Κυκλοφορούν πολλά τέτοια καβουρντιστήρια, και πολλά μοιράζονται αρκετά χαρακτηριστικά […]
Ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβεις εάν ένα αυτοκίνητο είναι καλό η όχι είναι να το οδηγήσεις. Μπορείς να οδηγήσεις καλά ένα καλό αυτοκίνητο ή να οδηγήσεις χάλια ένα καλό αυτοκίνητο, όμως είναι πάρα πολύ δύσκολο να οδηγήσεις καλά ένα αυτοκίνητο που είναι για τα μπρόκολα. Κυκλοφορούν πολλά τέτοια καβουρντιστήρια, και πολλά μοιράζονται αρκετά χαρακτηριστικά με αυτά τα συμπαθητικά ζαρζαβατικά. Όμως ο πωλητής στην αντιπροσωπεία με το χαμόγελο-μπανάνα (την οποία σκοπεύει να σου βάλει κάπου που δεν θα την βλέπει ο ήλιος) θα προσπαθήσει να αποσπάσει την προσοχή σου από την ουσία και να σου αποδείξει ότι πρόκειται περί ενός θαύματος της μηχανολογίας. Θα σου πει πως έχει άπειρες θήκες για μικροαντικείμενα (λες και εσύ σκοπεύεις να παίζεις εκεί μέσα το κυνήγι του θησαυρού), πως καίει 5,1 λίτρα βενζίνης στα 100 χιλιόμετρα (παραλείποντας ότι αυτή είναι και η τελική του), πως είναι ευρύχωρο (άσχετα αν μοιάζει με αναποδογυρισμένη μπανιέρα ορφανοτροφείου και έχει αεροδυναμικό συντελεστή 0,6 την στιγμή που 0,7 έχει ο κύβος και όταν φυσάει στην εθνική θα κινδυνεύεις να καρφωθείς σε καμιά καντίνα). Και φυσικά αν δεν ρωτήσεις δεν πρόκειται να σου αποκαλύψει πως ο κινητήρας χρησιμοποιεί τεχνολογία αναγεννησιακού νερόμυλου, αλλά θα προσπαθήσει να σε πείσει πως στον τομέα των επιδόσεων κερδίζει τον ανταγωνισμό με διαφορά χιλιομέτρου(που του παίρνει 4 ώρες να διανύσει).
« Μα είναι φτηνόοοο», θα σφυρίξει σαν έχιδνα, αλλά δεν θα σου αποκαλύψει πως φτηνό σημαίνει φτηνιάρικο και όχι κατασκευασμένο οικονομικά. Είναι εκπληκτικό τί τεχνάσματα σκαρφίζονται οι αυτοκινητοβιομηχανίες για να ρίξουν το κόστος. Χάρτινα πίσω καπό, πλαστικά φτερά, άβαφος χώρος αποσκευών, σταχτοδοχεία με διάφανο πλαστικό για φωτισμό αλλά χωρίς ντουί και λαμπάκι, πόρτες που όταν τις ακούς να κλείνουν νομίζεις ότι είναι φτιαγμένες από Πτί-Μπέρ, πλαστικά στο εσωτερικό που τρίζουν σαν τα κοκάλα του Μαυρογένη. Λάστιχα που κρατάν μόνο τα προσχήματα και όχι το αυτοκίνητο στο δρόμο, μοχλοί ταχυτήτων που ταλαντεύονται σαν το χέρι του καραγκιόζη κάθε φορά που πατάς το γκάζι, τιμόνια που θρυμματίζονται σαν παξιμάδια μετά από 2 χρόνια ηλιοθεραπείας, ηλεκτρικά παράθυρα που σκούζουν λες και τα ξεπαρθενιάζει ο Γκουζγκούνης κάθε φορά που τα λειτουργείς. Ο κατάλογος είναι ατελείωτος.
Το κρυμμένο χαρτί του πωλητή είναι ο πλούσιος εξοπλισμός, και σου περιγράφει το αυτοκίνητο σαν έναν ελβετικό σουγιά γεμάτο άχρηστα gadgets, που όμως θα μπορούσε είναι κατασκευασμένος στην Ζιμπάμπουε από τυφλούς Κορεάτες τροφίμους τρελοκομείου που λαμβάνουν οδηγίες από έναν προϊστάμενο μπαμπουίνο. Θα σου πει πως ένας ρυθμικός ήχος σε ειδοποιεί να φορέσεις την ζώνη ασφαλείας, ένας άλλος πιο ρυθμικός σε ειδοποιεί πως τελειώνει η βενζίνη, ένας άλλος πως ξέχασες ανοιχτή την πόρτα, ένας άλλος πως ο αερόσακος συνοδηγού είναι απενεργοποιημένος. Δεν υπάρχει όμως κανένας ρυθμικός ήχος που να σε ειδοποιεί πως οδηγώντας το, μοιάζεις εντελώς ηλίθιος. Και στο κάτω κάτω, ποιος θέλει να οδηγεί ακούγοντας ένα μάτσο ρυθμικούς ή απορυθμισμένους ήχους που να τον ειδοποιούν για πράγματα που έτσι κι αλλιώς θα έπρεπε να έχει στο νου του, αλλιώς θα έπρεπε να κάτσει σπίτι του να ποτίζει τις γλάστρες;
Χίλιες δυο ηλεκτρονικές μπούρδες αναλαμβάνουν να κάνουν για σένα πράγματα που σε κάνουν απλό συμμετέχοντα στην οδήγηση, αφού ο κόκορας φορτώνει την ατζέντα του με θέματα όπως το κράτημα στην στροφή, το φρενάρισμα, η διατήρηση σταθερής ταχύτητας, το παρκάρισμα, και άλλα τέτοια ασήμαντα που εσύ ποτέ δεν μαθαίνεις να τα κάνεις καλά, αφού δεν τα κάνεις μόνος σου. Το αυτοκίνητο μετατρέπεται σε playstation και εσύ σε αποβλακωμένο πιτσιρίκι που νομίζει ότι παίζει Gran Turismo. Και αν όλα αυτά δεν σε πείσουν, ο ετοιμόλογος πωλητής θα σου αραδιάσει τους άπειρους τρόπους χρηματοδότησης με τους οποίους μπορείς να αποκτήσεις το αυτοκίνητο των ονείρων του.
Υπάρχουν πολλά αυτοκίνητα που αποτελούν την απάντηση σε μια ερώτηση που κανείς λογικός δεν θα σκεφτόταν ποτέ να κάνει. Συμπεριφέρονται σαν μπρόκολα αλλά θεωρούνται αυτοκίνητα. Και επειδή δεν μπορείς να οδηγήσεις ένα μπρόκολο, ούτε να μαγειρέψεις στον ατμό ένα αυτοκίνητο και να το φας, μην περιορίζεις το καταναλωτικό σου δαιμόνιο στον μανάβη. Επέκτεινέ το και στην αντιπροσωπεία, και όταν αποφασίσεις να αγοράσεις καινούριο αυτοκίνητο έχε στο νου σου πως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται και επικεντρώσου σε αυτά που δεν φαίνονται ή που κάποιος σου τα κρύβει. Για να το κάνει, κάποιο λόγο θα έχει.