Woke ατζέντα και αντιΛΟΑΤΚΙ παραλήρημα

Στις ειδήσεις που μονοπωλούν το διαδίκτυο αυτές τις ημέρες βρίσκονται αυτές που σχολιάζουν τις αντιΛΟΑΤΚΙ κινήσεις δυο εκ των ισχυρότερων ανδρών στον κόσμο του Μαρκ Ζούκερμπεργκ και του Ελον Μασκ.

Ο CEO της Meta, εμφανίστηκε στο podcast του αντιΛΟΑΤΚΙ παρουσιαστή Τζο Ρόγκαν προσπαθώντας να υπερασπιστεί την κατάργηση της λογοκρισίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Λίγο ως πολύ υποστήριξε πως οι απαγορεύσεις στο πλαίσιο της ρητορικής μίσους ήταν υπερβολικές και κατέπνιγαν την άποψη της πλειοψηφίας.

Μάλιστα, ανέφερε πως πρέπει να επαναφέρουμε λίγο περισσότερη αρρενωπή – αρσενική ενέργεια σε μέσα όπως το Facebook και για το λόγο αυτό ανακοινώθηκε πως από το messenger θα καταργηθούν όλα τα emoji που έχουν ξεκάθαρη ΛΟΑΤΚΙ απεικόνιση.

Από την άλλη ο Έλον Μάσκ δήλωσε πως είναι αποφασισμένος να καταστρέψει την woke ατζέντα και κουλτούρα βρισκόμενος μάλιστα σε ευθεία αντιπαράθεση με την τρανς κόρη του η οποία όπως ο ίδιος δήλωσε παραπλανήθηκε από τον Κομμουνισμό και έχασε τον εαυτό της κατά την διάρκεια της φυλομετάβασης.

Οι δηλώσεις των δύο αντρών που υποστηρίζουν ευθέως την πολιτική Τράμπ, όπως διαφαίνεται από σχόλια στα social media, από άρθρα αλλά και συζητήσεις σε παρέες, βρήκαν ένθερμούς υποστηρικτές όχι απλά ανάμεσα σε ακροδεξιές, φασιστικές, θρησκευόμενες συντηρητικές ιδεολογίες αλλά και σε ανθρώπους που μέχρι πρότινος υποστήριζαν τις πολιτικές που επέτρεπαν περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες, ειδικά σε ΛΟΑΤΚΙ ανθρώπους.

Λίγο ως πολύ φάνηκαν κάπως μετανιωμένοι όσοι έδειξαν ανοχή στην συμπερίληψη και ανακουφίστηκαν που αυτή θα μετριαστεί. Σαν να είναι κάπως καταπιεσμένοι που δεν μπορούν να εκφράσουν την «αρρενωπότητα» – «κανονικότητα» τους που απειλείται από την λεγόμενη Woke ατζέντα και φωνάζουν «Φτάνει ποια όχι άλλο, έχουν οι ελευθερίες και τα δικαιώματα – των άλλων όχι τα δικά μας- και ένα όριο».

Η λέξη Woke έχει βαθιές πολιτικές ρίζες και ξεκινάει ως ένα κίνημα αφύπνισης για τα φυλετικά δικαιώματα. Όλοι οι υπέρμαχοι των δικαιωμάτων από το 1940 αλλά κυρίως μετά το 1960 ταυτίστηκαν με την έννοια της αφύπνισης και της αλλαγής. Μπορεί σαν όρος να ακούγεται περισσότερο τα τελευταία χρόνια αλλά τον συναντάμε για πρώτη φορά το 1938, σε ένα τραγούδι του Λιντ Μπέλι που μιλούσε για τους μαύρους που είχαν κατηγορηθεί ψευδώς για τον βιασμό λευκών γυναικών στην Αλαμπάμα το 1931 με αποτέλεσμα την διαπόμπευση και τον απαγχονισμό τους. Γίνεται ευρύτερα γνωστός όταν χρησιμοποιείται το 1962, σε ένα άρθρο του Ουίλιαμ Μέλβιν Κέλι, που δημοσιεύθηκε στους New York Times.

Αργότερα επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει την διεκδίκηση όλων των δικαιωμάτων από την ισότητα των φύλων μέχρι τα ΛΟΑΤΚΙ θέματα.

Το woke και η περιβόητη ατζέντα του, ενώ αρχικά δεν αφορούσε τα έμφυλα και ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα ταυτίστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου με αυτά παίρνοντας εξωπραγματικά μεγάλες διαστάσεις όταν αναφέρθηκε σε αυτό ο πρόεδρος της Αμερικής Ντόλαντ Τράμπ χωρίς να εξαιρούνται και Έλληνες πολιτικοί όπως ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ντόρα Μπακογιάννη που μίλησαν για την τυραννία της μειοψηφίας, φτάνοντας μέχρι αρχηγούς παρατάξεων όπως ο Κυριάκος Βελόπουλος, η Αφροδίτη Λατινοπούλου και κόμματα όπως η Νίκη και οι Σπαρτιάτες που εργαλοιοποίησαν τον φόβο περί ύπαρξης μυστικής ατζέντας που θέλει να αλλάξει την κοινωνία και να την μετατρέψει σε ΛΟΑΤΚΙ και άφυλη και κέρδισαν ένα αρκετά αξιοσέβαστο ποσοστό ψήφων που τους επέτρεψε να αναλάβουν θέσεις από τις οποίες θα μπορούν να ρητορεύουν ελεύθερα ενάντια σε κάθε ΛΟΑΤΚΙ ή φεμινιστική πολιτική.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα σήμερα όλο και περισσότεροι να πιστεύουν ότι σε ένα κράτος ισονομίας ένα δικαίωμα που απολαμβάνουν οι ίδιοι αλλά το στερούνται κάποιες μειονότητες, όταν τους παραχωρηθεί θα απειληθεί η δική τους πλειοψηφία. Και ενώ ο κόσμος μαστίζεται από πολέμους, γυναικοκτονίες, δολοφονίες και επιθέσεις σε γκέι και τρανς άτομα, φυλετικές διαμάχες και ακραίες ανισότητες, κάποιοι πιστεύουν ότι η παραχώρηση δικαιωμάτων και η τιμωρία συμπεριφορών βίας και διάκρισης είναι απειλή στις παραδοσιακές τους αξίες.

Ένα ολόκληρο σύστημα από ΜΜΕ και μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναπαράγει δεκάδες βίντεο και άρθρα με ακραίες απόψεις, αναπόδεικτες θεωρίες συνομωσίας και fake news, στρέφοντας τον απλό πολίτη στον φόβο και την ανασφάλεια ωθώντας τον να πιστέψει και να ψηφίζει με συντηρητική λογική με αποτέλεσμα να βλέπουμε στην Βουλή και στο Ευρωκοινοβούλιο από ακραίους φασίστες, influencer του TikTok, μέχρι άτομα που θυμίζουν εκπομπές με ιεραπόστολους σωτήρες στην αμερικάνικη τηλεόραση.

Συνήθως ο κόσμος συγκλονίζεται από συμπεριφορές που απειλούν τις παραδοσιακές του αξίες. Τους αξιακούς κανόνες που κόβονται και ράβονται όπως βολεύουν στον καθένα και αποτελούν το ανάθεμα και το ανάχωμα που μας δίνει την δυνατότητα να ξεσπάμε σε ότι είναι διαφορετικό από εμάς και να γινόμαστε ένα με την πλειοψηφία που μπορεί να μας προσφέρει την ασφάλεια ότι δεν είμαστε τα μαύρα πρόβατα, αλλά ο όχλος.

Αυτό δεν εμπόδισε βέβαια ποτέ τις ομάδες του λεγόμενου περιθωρίου να ορθώσουν ανάστημα να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους, έστω να ζήσουν την ζωή που επιθυμούν και ονειρεύονται είτε αυτό έπρεπε να γίνει με τον εύκολο είτε με τον δύσκολο τρόπο. Και πάντα υπήρχε η ίδια αντίδραση με το ίδιο αφήγημα που δεν έχει αλλάξει έναν αιώνα τώρα, ότι οι νέοι αξιακοί κανόνες, οι νέες συμπεριφορές έρχονται ως απειλή σε κάτι που ονομάζουμε παράδοση την οποία κληρονομούμε από γενιά σε γενιά.

Έτσι, σήμερα που ο κόσμος στρέφεται περισσότερο στα δικαιώματα όλων των ζώντων όντων, την κατάργηση της πατριαρχίας η οποία έχει ως αποτέλεσμα την προβολή περισσότερων θηλυκοτήτων, την κατάργηση των στερεοτύπων του κοινωνικού φύλου και της έκφρασης φύλου, εμφανίζονται οι προασπιστές της παράδοσης.

Όσοι είναι οι δικαιωματιστές, άλλοι τόσοι είναι αυτοί που πιστεύουν ότι μια σκοτεινή δύναμη έρχεται να καταστρέψει την παράδοση η οποία πάει χέρι χέρι με την πατρίδα, την θρησκεία και την οικογένεια. Σήμερα ο βιολογικός ρατσισμός είναι δύσκολο να αντέξει επιχειρημάτων που θα τον κάνουν καθολικά αποδεκτό. Το να ανασκαλεύεις θεωρίες για εβραίους ομοφυλόφιλους και Αφρικανούς ως μη ανθρώπους δεν έχει βάση. Αυτό εξυπηρέτησε τους σκοπούς του όταν έπρεπε.

Σήμερα αυτό που κυριαρχεί είναι η θεωρία ότι το νέο θα καταργήσει το πλειοψηφικό, το εκ της φύσης πορευμένο, το ετερόφυλο και θα κυριαρχήσει το ανώμαλο. Με λίγα λόγια αυτό που θέλουν να μας πουν οι Έλον Μάσκ, οι Βελλόπουλοι, οι Λατινοπούλες και οι Τράμπ αυτού του κόσμου είναι ότι δεν είναι ενάντια στο δικαίωμα της ισότητας των φύλων, των ΛΟΑΤΚΙ, των ΑΜΕΑ και των ζώων, αλλά στις εκφάνσεις του που θα καταστρέψουν την ισορροπία της φύσης και θα αφανίσουν την ανθρωπότητα.

Δεν είναι τυχαίο πως την περίοδο της ψήφισης του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών ακόμα και μορφωμένοι επιστήμονες κοινοποιούσαν το κείμενο που έλεγε ότι αν αφήσεις ένα ζευγάρι ετερόφυλων σε ένα νησί αυτοί θα φτιάξουν σε 100 χρόνια μια πολιτεία, ενώ αν αφήσεις δυο άντρες ομοφυλόφιλους θα έχει αφανιστεί το είδος.

Υπήρξε δηλαδή μια προώθηση όχι της θεωρίας που λέει ότι πρέπει όλοι να απολαμβάνουμε τα ίδια δικαιώματα, αλλά αυτή που έλεγε ότι η ισονομία δεν είναι τίποτα άλλο από έναν ύπουλο τρόπο να αντικατασταθούν οι στρέιτ από μια κοινωνία μόνο με ΛΟΑΤΚΙ άτομα.

Άκουγα από μητέρες πως ο μεγαλύτερος τους φόβος είναι ότι η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στο σχολείο θα είναι στην πραγματικότητα η εξυπηρέτηση μιας ατζέντας που θα αντικαταστήσει τα βιολογικά φύλα με non binary ανθρώπους χωρίς να μπουν στην διαδικασία να αναζητήσουν παραδείγματα άλλων χωρών που στα μαθήματα φύλου και σεξουαλικότητας μιλάνε μεταξύ άλλων για την ισότητα, την βία, τον σεβασμό, την γυναικεία περίοδο, το σώμα, τα όρια, την συναίνεση.

Ακόμα και κάποιοι που φάνηκε να είναι προασπιστές των δικαιωμάτων και ειδικά των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων φαίνεται να ενοχλούνται και να νιώθουν την επιθυμία να βάλουν όρια στην προάσπιση τους.

Έγινε περισσότερο επιτακτικό το «σας υποστηρίζουμε πρέπει και να προκαλείτε; Πρέπει να γεμίσουμε σειρές στην τηλεόραση, ταινίες και βιβλία με ΛΟΑΤΚΙ χαρακτήρες εκεί που κάποτε δεν έβλεπες ούτε έναν;».

Αυτή είναι βέβαια η ουσία της ισότητας και της ορατότητας. Να μην μένει τίποτα κρυφό στο όνομα του καθωσπρεπισμού και της συντηρητικότητας. Το ότι δεν δείχναμε ΛΟΑΤΚΙ και τους κρύβαμε κάτω από το χαλί ή γινόταν ανεκτοί ως καρικατούρες δεν σήμαινε πως δεν υπήρχαν. Εμείς απλά φροντίζαμε να μην τους δίνουμε χώρο ή να μην τους επιτρέπουμε να εκφραστούν περισσότερο ελεύθερα.

Ο non binary Nemo δεν ξεφύτρωσε ως αποτέλεσμα ενός σχεδίου αφανισμού της ομοκανονικότητας. Πριν από αυτόν υπήρχαν δεκάδες όπως o Boy George, Freddie Mercury, David Bowie, Klaus Nomi, Ζέκι Μουρέν και ο δικός μας Γιάννης Φλωρινιώτης που έπαιξαν με τα όρια της έκφρασης του φύλου. Οι ΛΟΑΤΚΙ άνθρωποι υπάρχουν από την γέννηση της ανθρωπότητας. Συναντάμε αναφορές στην ομοφυλοφιλία από την μυθολογία, την ιστορία, την λογοτεχνία την ιατρική μέχρι την ψυχολογία. Ο τρόπος αντιμετώπισης της κοινωνίας είναι που αλλάζει.

Σε έναν κόσμο που οι διακρίσεις και τα εγκλήματα κατά των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ αυξάνονται, σε έναν κόσμο που σε έξι χώρες υπάρχουν αυστηρότερες νομοθεσίες που περιορίζουν την έκφραση και τις σχέσεις, τόσο για την ομοφυλοφιλία, αλλά και για την αμφιφυλοφιλία, ενώ 11 κράτη επιβάλλουν θανατική ποινή τόσο για την ομοφυλοφιλία αλλά και για την αμφιφυλοφιλία, σίγουρα η παραχώρηση δικαιωμάτων, η ελεύθερη έκφραση και η προσπάθεια για συμπερίληψη δεν είναι η αιτία της παρακμής και καταστροφής του πλανήτη.

Το 2025 μας οδηγεί σε έναν κόσμο που παρά την εξέλιξη της τεχνολογίας, την υποτιθέμενη ανάπτυξη και τις υποσχέσεις μας πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.

Γίνεται βίαιος, ακραίος επικίνδυνος αλλά το χειρότερο ολοένα και πιο αδιάφορος. Μπροστά σε αυτά που συμβαίνουν κανείς πλέον δεν αντιδρά, αδιαφορεί και απλά συνεχίζει να σκρολάρει στο κινητό και πηγαίνει παρακάτω.

Διαβάστε: «Η woke ατζέντα του μεσοπολέμου 2025» 12 Queer ιστορίες που απασχόλησαν τις αθηναϊκές εφημερίδες πριν από έναν αιώνα Εκδόσεις Νέοι Καιροί

Πηγή εικόνας: pexels-mccutcheon