Ξέρεις τι είναι τα Χριστούγεννα;

Λέξεις: Αλέξανδρος Σαλαμές

Ποιοι στολισμοί και ποια λαμπιόνια και ποια δωράκια και ζεστές σοκολάτες σε γκλαμουροκαφέ στα κατά τόπους mall;

Είναι ένας Θεός. Ένας δημιουργός. Που αντί να γράψει στα παλιά του τα παπούτσια το δημιούργημά του και να το αφήσει στη μοίρα του, αποφασίζει να φορέσει το ευτελές σώμα του και να γεννηθεί σε ένα βρωμερό και τρισάθλιο στάβλο και να μεγαλώσει σαν άνθρωπος.

Και αφού δείξει ποιος είναι και ευεργετήσει και σώσει ζωές και αφήσει παρακαταθήκη μεγάλη και σπουδαία τελικά να συλληφθεί και να χλευαστεί και να βασανιστεί και να κλειστεί στη πιο σκοτεινή φυλακή για να γνωρίσει το χειρότερο θάνατο.

Και αφού μείνει νεκρός για να ολοκληρώσει την αποστολή του σαν άνθρωπος και αναστηθεί, να γνωρίσει από τους ίδιους του τους μαθητές και πάλι την αμφισβήτηση. Να έχει τον Θωμά που έζησαν στιγμές και στιγμές μαζί να περιμένει αποδείξεις. Και αντί να το στείλει στο διάολο να του τις δίνει.

Η ιστορία του Χριστού είναι μια ιστορία πολεμική αλλά και αγάπης. Η ιστορία που θα έπρεπε να κουβαλάει ο κάθε άνθρωπος μέσα του.

Ο Χριστός γεννήθηκε για να κάψει το παλιό κόσμο, να τον πατήσει και να αφήσει την ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο. Ήθελε οι άνθρωποι να πάψουν να ανασκαλεύουν το παρελθόν και τη καταγωγή τους και τη κοινωνική τους θέση.

Με πόρνες και τοκογλύφους έκανε παρέα και τους μιλούσε επί ίσοις όροις και στη τελική τους έκανε καλύτερους ανθρώπους και έκραζε τους άρχοντες και τους προνομιούχους της εποχής. Και τον ίδιο τον Πόντιο Πιλάτο στα μούτρα του έδωσε να καταλάβει ότι δεν έχει καμία εξουσία πάνω του.

Ο Χριστός γεννήθηκε για να μας δείξει ότι οι αγώνες βρίσκονται εκεί που δεν τολμάμε να πάμε. Όχι εκεί που μάθαμε να κρυβόμαστε.

Καλά Χριστούγεννα αγωνιστικά λοιπόν. Να είναι η υπενθύμιση για μία νέα αρχή αυτή τη φορά και όχι άλλο ένα ευχάριστο διάλλειμα στη προσκυνημένη μας πραγματικότητα.

Αμήν.

(Το τραγούδι που άκουγα γράφοντας τα “Δρόμικα”)