Με τα πρώτα κρύα, ξεκίνησαν οι κοκκινολαίμηδες το κελάηδημα τους
Δεν είναι καθόλου τυχαίο,που ο κοκκινολαίμης είναι γνωστός και ως "Το αηδόνι του χειμώνα"!
Ο κοκκινολαίμης, από τα χαρακτηριστικότερα ωδικά πτηνά της ελληνικής και ευρωπαϊκής ορνιθοπανίδας, αποτελεί κόσμημα για τους κήπους και τα πάρκα σε όλες τις περιοχές κατανομής του. Είναι, από τα πιο κοινά πτηνά σε όλες τις χώρες όπου απαντά και, από τα πλέον αγαπητά, όχι μόνον για τα όμορφα χρώματά του, αλλά κυρίως για το δυνατό και μελωδικό τραγούδι του.
Ο κοκκινολαίμης έχει χαρακτηριστικό κάλεσμα που αποτελείται από πολλά δυνατά τικ, τα οποία ακούγονται με μικρές παύσεις μεταξύ τους, ένας ήχος ιδιαίτερα οικείος στους κήπους των σπιτιών, ιδιαίτερα τον χειμώνα.
Το τραγούδι του, το οποίο αρθρώνεται από χαμηλό πόστο (low perch) είναι πολύ όμορφο, φλουταριστό και με διανθίσματα, που ακούγεται όλες τις εποχές, ιδιαίτερα κατά την αναπαραγωγική περίοδο. Μάλιστα, συχνά τραγουδάει το βράδυ, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να το συγχέουν με το τραγούδι του αηδονιού, αλλά ο μεγάλος τραγουδιστής της φύσης έχει πιο περίπλοκο, έντεχνο κελάηδημα, διανθισμένο με εξαιρετικές παραλλαγές και ιδιαίτερα ενδιάμεσα φωνήματα που λείπουν από τον κοκκινολαίμη.
Το νυκτερινό τραγούδι στην πόλη ακούγεται σε χώρους που είναι θορυβώδεις κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ το βράδυ είναι πιο ήσυχα και, το «μήνυμά» τους μπορεί να μεταδοθεί με μεγαλύτερη σαφήνεια. Τόσο το αρσενικό, όσο και το θηλυκό τραγουδούν κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν κατέχουν ξεχωριστά εδάφη, οπότε το τραγούδι ηχεί πιο «παραπονεμένο» από την καλοκαιρινή εκδοχή.
Είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα ωδικά πτηνά, με την χαρακτηριστική πορτοκαλί περιοχή στο μέτωπο, το εμπρόσθιο τμήμα του λαιμού και το στήθος των ενηλίκων ατόμων. Αυτή η περιοχή διαχωρίζεται με ανοικτόχρωμη γκριζοκυανή περιφέρεια από το υπόλοιπο σώμα. Έχει στρουμπουλό παρουσιαστικό, με κοντό λαιμό και λεπτό, μυτερό ράμφος. Τα ωτικά καλυπτήρια είναι γκρίζα.
Το στέμμα και η άνω επιφάνεια του σώματος, ανάλογα με το υποείδος, ποικίλλουν από καφετί έως ελαιοκαστανά, οι πλευρές (flanks) είναι καφεκίτρινες, ενώ η κοιλιά είναι λευκωπή. Οι σχετικά μακρείς ταρσοί και τα πόδια έχουν καφέ χρώμα, ενώ η ίριδα και το ράμφος είναι μαύρα. Ο οφθαλμός περιβάλλεται από οφθαλμικό δακτύλιο που, ανάλογα με το υποείδος μπορεί να είναι από ανεπαίσθητος έως έντονος.
Τα φύλα είναι παρόμοια, αλλά τα νεαρά άτομα διαφέρουν από τους γονείς διότι φέρουν χαρακτηριστικές καφετί-λευκές κηλίδες (mottled) σε όλο το σώμα και το στήθος, που σταδιακά αντικαθίστανται από την πορτοκαλί περιοχή των ενηλίκων. Μοιάζουν πολύ με τα μικρά του αηδονιού, αλλά έχουν μικρότερη, καφέ και όχι κόκκινη ουρά. Οι άκρες των πηδαλιωδών φτερών της ουράς είναι πολύ μυτερές (πιο αμβλείες στους ενήλικες).
Με πληροφορίες από wikipedia
Δείτε επίσης:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
