Σε απόγνωση οι μελισσοκόμοι στην περιοχή της Μακρακώμης
Η νομοθεσία είναι αυστηρή και προβλέπει αυστηρά πρόστιμα και ποινές για τους παραβάτες, αλλά όμως δεν εφαρμόζεται.
Μεγάλες ζημιές έχουν προκληθεί σε μελίσσια στην περιοχή Μάκρης και Αρχανίου στο Δήμο Μακρακώμης εξαιτίας του ραντίσματος των καλλιεργειών με φυτοφάρμακα.
Ασυνείδητοι αγρότες ραντίζουν με φυτοφάρμακα τις δενδρώδεις καλλιέργειες για τη μελίγκρα και για την απεντόμωση χωρίς να λάβουν υπόψη τους τις σχετικές οδηγίες και τη νομοθεσία. Με αποτέλεσμα, τη δηλητηρίαση και το θάνατο των μελισσών και την τραγική εικόνα των σωρών με τις νεκρές μέλισσες στις κυψέλες. Οι δε μελισσοκόμοι είναι σε απόγνωση. «Πας το απόγευμα στα μελίσσια σου και βλέπεις σωρούς τις μέλισσες νεκρές. Και κάπου εκεί σε πιάνει η απόγνωση∙ και θες να τα παρατήσεις», όπως αναφέρει ο Στέφανος Σταμέλλος και το e-ecology.gr.
Δυστυχώς τα φυτοφάρμακα δεν είναι αθώα και οι απειλές για την κοινωνία των μελισσών είναι ορατές. Αυτό έχει ανησυχήσει ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια τη διεθνή κοινότητα και φωνές για τη λήψη πιο αυστηρών μέτρων ακούγονται από παντού. Ο ρόλος των μελισσών στη φύση είναι αναντικατάστατος. Διαβάζουμε ότι περισσότερα από το 80% των φυτών στον πλανήτη είναι εντομόφυλα και η αναπαραγωγή τους εξαρτάται από γονιμοποιητές όπως οι μέλισσες. Και η μέλισσα είναι ο πιο αποτελεσματικός και αποδοτικός γονιμοποιητής.
Η νομοθεσία είναι αυστηρή και προβλέπει αυστηρά πρόστιμα και ποινές για τους παραβάτες, αλλά όμως δεν εφαρμόζεται. Απαιτεί από τους καλλιεργητές να κάνουν προσεκτική χρήση των εντομοκτόνων φυτοφαρμάκων και να εφαρμόζουν πιστά τα οριζόμενα στη συσκευασία του γεωργικού φαρμάκου, όσον αφορά τις μέλισσες. Οι ψεκασμοί πρέπει να διενεργούνται αργά το απόγευμα προς το σούρουπο, όταν οι μέλισσες έχουν σταματήσει να πετάνε και εάν είναι απαραίτητος ο ψεκασμός κατά τη διάρκεια της ημέρας, να γίνεται νωρίς το πρωί ή όταν επικρατεί συννεφιά και δροσερές συνθήκες.
Το πρόβλημα με τις δηλητηριάσεις των μελισσών είναι πολύ παλιό και γνωστό και ο νόμος είναι υπέρ των μελισσών, υπέρ του οικοσυστήματος και της υγείας του καταναλωτή. «Το πρόβλημα παραμένει όμως άλυτο. Τι πρέπει να κάνουμε για να πείσουμε τους αγρότες να εφαρμόσουν τη νομοθεσία; Άντε να τα βάλεις με τον ασυνείδητο αγρότη, που ραντίζει και μας καταστρέφει. Δηλητηριάζει τη μέλισσα ενώ ξέρει ότι είναι ό, τι πιο ωφέλιμο για την επικονίαση και την απόδοση των καλλιεργειών. Φταίμε κι εμείς οι μελισσοκόμοι που δεν πιέζουμε και δεν φωνάζουμε όσο πρέπει, που δεν κινούμαστε οργανωμένα, ακόμα και με τη δικαιοσύνη…» λέει ο ίδιος μελισσοκόμος.
Η μέλισσα δεν χρειάζεται τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος για να επιβιώσει έχει ανάγκη τη μέλισσα. Προστατεύοντας τα μελίσσια, προστατεύουμε τη φύση, προστατεύουμε τη ζωή. Ας ενώσουμε τις φωνές μας με την αγωνία των μελισσοκόμων και ας ελπίσουμε οι αρμόδιες υπηρεσίες να κάνουν το αυτονόητο: Να ενημερώσουν και να ελέγξουν την εφαρμογή της νομοθεσίας.
