Τα αιώνια «απολιθώματα» του ανθρώπινου πολιτισμού στη γη θα είναι τα πλαστικά
Πλαστικό, τσιμέντο, κουτάκια και τόνοι ρούχων θα είναι τα «τεχνοαπολιθώματα» που θα ανακαλύψουν κυρίως οι μελλοντικοί παλαιοντολόγοι
Πλαστικά μπουκάλια, συνθετικά ρούχα και αναρίθμητα κόκκαλα κοτόπουλου: το γρήγορο φαγητό και η γρήγορη μόδα θα είναι η αιώνια γεωλογική σφραγίδα του ανθρώπου, καθώς τα σκουπίδια μας συσσωρεύονται και μετατρέπονται σταδιακά σε απολιθώματα για τους παλαιοντολόγους του μέλλοντος.
«Το πλαστικό θα είναι σίγουρα ένα χαρακτηριστικό τεχνοαπολίθωμα» λέει στον Guardian η Σάρα Γκάμποτ, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Λέστερ.
«Όταν οι μελλοντικοί πολιτισμοί σκάβουν τη Γη θα βρίσκουν πλαστικό. Ένα σήμα πλαστικού που θα καλύπτει όλον τον πλανήτη» προβλέπει η Γκάμποτ, η οποία συνυπογράφει το βιβλίο Discarded για τα λεγόμενα τεχνοαπολιθώματα.
Εκτός από τις συσκευασίες γρήγορου φαγητού που συχνά καταλήγουν στη θάλασσα, τα μεταλλικά κουτάκια αναψυκτικών είναι επίσης πιθανό να διατηρηθούν στο γεωλογικό αρχείο.
«Θα μείνουν για καιρό στα γεωλογικά στρώματα και τελικά θα περιμέναμε να βρούμε μικρούς κήπους από αργιλώδη ορυκτά εκεί όπου κάποτε βρισκόταν το κουτάκι. Θα είναι ένα χαρακτηριστικό νέο είδος απολιθώματος» λέει ο γεωλόγος Ζον Ζαλασιέβιτς, επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Λέστερ και έτερος συγγραφέας του Discarded.
Ο Ζαλασιέβιτς είναι επίσης υποστηρικτής της αναγνώρισης του Ανθρωπόκαινου, μιας νέας προτεινόμενης γεωλογικής εποχής που φέρει τη σφραγίδα του ανθρώπου.
Όπως λέει, η προοπτική της αθανασίας είναι ανοιχτή και για ένα άλλο σημείο των καιρών μας, τα 25 δισεκατομμύρια κοτόπουλα που ζουν σήμερα στη Γη, πιθανότατα το πιο πολυπληθές πτηνό στην ιστορία του πλανήτη.
Οι παλαιοντολόγοι του μέλλοντος ίσως απορήσουν για το πώς ένα σχετικά μικρόσωμο πτηνό της Νοτιονατολικής Ασίας μεγάλωσε κατά πέντε φορές και κατέκτησε τον πλανήτη.
Αν και τα κόκκαλα των σημερινών κοτόπουλων είναι εύθραυστα, δεδομένου ότι τα πτηνά ζουν μόνο για μερικές εβδομάδες, ο μεγάλος αριθμός τους πρακτικά εγγυάται τη διατήρησή τους στο αρχείο των απολιθωμάτων, λένε οι δύο ερευνητές.
Την ίδια μοίρα μπορεί να έχουν τα βουνά παλιών ρούχων που καταλήγουν στα σκουπίδια. Κάποτε, τα υφάσματα φτιάχνονταν από φυσικές ίνες όπως το βαμβάκι, το λινό ή το μετάξυ. Σήμερα, αποτελούνται κυρίως από συνθετικές ίνες που δεν διασπώνται στο περιβάλλον.
Όπως γράφουν οι δύο ερευνητές στο βιβλίο τους, «είναι ήδη σαφές ότι μεγάλο μέρος της σημερινής μόδας θα καταλήξει να είναι, με τη βαθύτερη δυνατή έννοια, πραγματικά διαχρονική».
Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί το τσιμέντο, ένα νέο είδος πετρώματος. Μέχρι σήμερα έχουν παραχθεί 500 δισεκατομμύρια τόνοι και η ετήσια παραγωγή ισοδυναμεί με τέσσερις τόνους για κάθε άνθρωπο στη Γη.
«Το σημαντικότερο μήνυμα είναι ότι οι ποσότητες των πραγμάτων που παράγουμε είναι εξωφρενικές –βγαίνουν εκτός κλίμακας» λέει η Γκάμποτ.
Σήμερα, η συνολική ποσότητα τεχνητών αντικειμένων υπερβαίνει τη μάζα όλων των ζωντανών οργανισμών στον πλανήτη και αναμένεται να τριπλασιαστεί έως το 2040.
«Τα πράγματα αυτά θα διαρκέσουν εκατομμύρια χρόνια» λέει η ερευνήτρια. «Τα χρειαζόσαστε όλα αυτά; Χρειάζεται στ’ αλήθεια να αγοράσετε περισσότερα;».
Πηγή: In.gr
