(Κονσταντίν Στανισλάβσκι (1863-1938) Σκηνοθέτης, ηθοποιός και θεωρητικός του θεάτρου. Σύμφωνα με τη μέθοδο Στανισλάβσκι, τα βασικότερα ερωτήματα που πρέπει ο κάθε χαρακτήρας να μπορεί να απαντήσει ώστε να θεωρείται ολοκληρωμένος και αληθινός, είναι: Ποιος είμαι, που είμαι, τι κάνω, τι θέλω και το μαγικό Εάν που ορίζει μια φανταστική συνθήκη).
-Ποια είσαι;
Είμαι η Νάντια αλλά και η Κωνσταντίνα. Τα αγαπάω και τα δύο, οπότε σας αφήνω να διαλέξετε εσείς. Είμαι ηθοποιός και εμψυχώνω θεατρικές ομάδες παιδιών και ενηλίκων. Στα 41 μου παραμένω αρκετά αισιόδοξη, αν και τελευταία αυτό κλονίζεται όλο και συχνότερα. Λατρεύω να επικοινωνώ και να μοιράζομαι με τους ανθρώπους γύρω μου. Αυτό με κάνει να ζώ μέσα στην πόλη πιο όμορφα. Και θέλω να πιστεύω ότι τολμώ να ρισκάρω ξεπερνώντας τους φόβους μου.
-Πού είσαι;
Σε ένα θέατρο δηλαδή εκεί που μπορούν να συμβούν τα πάντα… τα πάντα αλλά με ένα δίχτυ ασφαλείας. Αυτός είναι ο χώρος της δουλειάς μου που ο χρόνος σταματά και το παιχνίδι ξεκινά για τους τολμηρούς, τους ήρωες. Φέτος το θεατρικό μου ταξίδι θα κάνει στάσεις σε πολλούς όμορφους χώρους της πόλης μας. Στο κέντρο συναντιόμαστε με τα παιδιά στο Alte Fablon και στο LemonArt Studio, στην Άνω πόλη στο Έτσι κάνουν οι μπαλαρίνες και στο Ωραιόκαστρο στην Ονειροπαγίδα.
-Τί κάνεις;
Θέατρο με παιδιά και μεγάλα παιδιά ή αλλιώς, το όνειρο μου πραγματικότητα. Βουτιές στο ασυνείδητο και με την φαντασία για σωσίβιο μαθαίνουμε να αφηνόμαστε και να εμπιστευόμαστε τόσο τους άλλους όσο και τον εαυτό μας. Η καθαρή σκέψη των παιδιών και αυτή η αξιοθαύμαστη πρώιμη σοφία τους βρίσκει έδαφος να εκφραστεί, πολλές φορές σπάζοντας τους κανόνες μα στο τέλος κάνοντας σαφές ότι όλα είναι δυνατά. Παίζουμε παρέα, ανακαλύπτουμε, μαθαίνουμε με βασικά μας εργαλεία την μίμηση, το χορό, τον λόγο, τη φωνή αλλά και την απουσία της. Αφορμή, ένα παραμύθι, ένα αγαπημένο βιβλίο ή απλά μια κίνηση, ένας ήχος, ο καιρός, ένα κλάμα, ένα γέλιο, η πείνα, η δίψα, η κούραση, το άγχος. Όλα γίνονται αποδεκτά και έτσι ξεκινάει το παιχνίδι. Η σύνδεση, η εκφραση, η εξερεύνηση, η επικοινωνία , η εξέλιξη μας οδηγούν κάθε φορά μικρές ή μεγάλες νίκες.. με απόλυτο σεβασμό στην διαφορετικότητα και στην αυθεντικότητα του καθενός.
-Τί θέλεις;
Θέλω να ζω γαλήνια, να γελάω, να αισθάνομαι, να μοιράζομαι, να παίζω, να χορεύω, να αγγίζω. Δεν θέλω να χάσω την περιέργεια, την εξερεύνηση και την ανακάλυψη. Να συνεχίσω να τα ζω όπως όταν ήμουν παιδί. Κάπως έτσι αφέθηκα κάποτε ..και συναντήθηκα με το θέατρο.. και με τον Δημήτρη μου. Θέλω να είμαι κοντά στη φύση , να την μυρίζω και την ακούω. Θέλω η κοινωνία μας να εξελιχθεί. Θέλω οι τέχνες να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης και της καθημερινότητας μας. Δεν είναι εκεί για να μας δίνουν μόνο ομορφιά αλλά μας δυναμώνουν μας, διευρύνουν τη σκέψη, μας λύνουν τα προβλήματα και μαλακώνουν την ψυχή μας.
-Εάν…θα…
Εάν άλλαζα επάγγελμα θα γινόμουν αγρότισσα ή κηπουρός όπως μου λένε και τα παιδιά μου.
