Στάσου πλάι μου…

της Γιώτας Κωνσταντινίδου

Αρχική εικόνα: Σάκης Καρακασίδης

Η Μαρία Ψωμά- Πετρίδου, μας συστήνει την εθελοντική ομάδα της Θεσσαλονίκης, «Διάβασέ μου» και μας συγκινεί με την ανιδιοτελή πράξη των εθελοντριών της ομάδας να φωτίσουν με τις αναγνώσεις τους τις στιγμές των συνανθρώπων μας. «Διαβάζουμε φωναχτά λογοτεχνικά κείμενα σε ιδρύματα, ευπαθείς ομάδες, δημοτικές βιβλιοθήκες, νοσοκομεία, γηροκομεία & οργανισμούς». Οι λέξεις των πιο αγαπημένων βιβλίων με όχημα τις φωνές της ομάδας φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά γίνονται βάλσαμο και χάδι στις δύσκολες στιγμές τους και καταφέρνουν να βελτιώσουν τη στάση τους απέναντι στη ζωή.

“Μόνο μια ιδέα απροσδόκητη, φωτεινή μπορεί να σταματήσει τον ηλίθιο καταρράχτη της ματαιότητας μόνο ένα γέλιο μπορεί να χρωματίσει τη σκούρα πραγματικότητα, μόνο η καλοσύνη μπορεί να σώσει”

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ “ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ”

Το «Διάβασέ μου», είναι παράκληση, είναι έντονη επιθυμία και ευσεβής πόθος;

Το «Διάβασέ μου» είναι η διάθεση των αρχικών εθελοντριών της ομάδας συμπυκνωμένο σε 2 λέξεις.

Ποιες είναι οι ομάδες ατόμων στις μέρες μας που έχουν ανάγκη από κάποιον να τους διαβάσει;

Οι ομάδες είναι πολλές και διαφορετικές. Από τα ΚΑΠΗ μέχρι τα ΑΜΕΑ, από τους άνεργους μέχρι τις Δημοτικές Βιβλιοθήκες. Η μοναξιά είναι παντού.

Τι σημαίνει η ανάγνωση κειμένων για τις ευπαθείς ομάδες; Αποτελεί συντροφιά, επικοινωνία, βάλσαμο;

Η ανάγνωση των κειμένων αποτελεί το έναυσμα για το ταξίδι. Πνευματικό, αναμνήσεων, μοιράσματος συναισθημάτων, εμπειριών, φόβων, σκέψεων, επιθυμιών.  Έτσι δημιουργείται η ατμόσφαιρα μιας ζεστής παρέας που επικοινωνεί, συναναστρέφεται, παρηγορείται, ανταλλάσει απόψεις.

Τα περισσότερα μέλη αν όχι όλα είναι γυναίκες. Είναι τελικά πιο ευαίσθητες ψυχές στην προσφορά;

Πράγματι οι εθελοντές είναι όλες γυναίκες, εκτός από έναν (20χρονο), και όλοι όσοι ενδιαφέρονται πάλι γυναίκες είναι. Θα έλεγα ότι οι γυναίκες είμαστε εξασκημένες στην εθελοντική εργασία, πέρα από την κανονική μας, σαν μητέρες, σύζυγοι, νοικοκυρές. Επιπλέον η θηλυκή φύση είναι πολύπλευρη. Μπορεί και κάνει πολλά ταυτόχρονα.

Ποιο ήταν το έναυσμα για να δημιουργηθεί η εθελοντική αυτή ομάδα;

Η «Διάβασέ μου!» ξεκίνησε από τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης του ΣΑΑΚ (Σύλλογος Αποφοίτων Αμερικανικού Κολλεγίου Ανατόλια) που λειτουργεί εδώ και 8 χρόνια. Πιστεύω ότι ήταν η ανάγκη αυτές τις αναγνωστικές εμπειρίες που συζητάμε και μοιραζόμαστε τόσα χρόνια να τις μεταφέρουμε και σε άλλους ανθρώπους που δεν είχαν την ευκαιρία να γίνουν αναγνώστες ή δεν μπορούν καν να διαβάσουν για διάφορους λόγους.

Οι εθελοντές τι πρέπει να διαθέτουν για να ανταπεξέλθουν στις δράσεις της ομάδας;

Οι εθελοντές πρέπει πρώτα από όλα να είναι οι ίδιοι αναγνώστες λογοτεχνίας, να την αγαπούν και να έχουν αναγνωστικές εμπειρίες. Δεύτερο εξίσου σημαντικό να μπορούν και να θέλουν να διαχειρίζονται ομάδες. Το πρώτο πρέπει να το έχουν, στο δεύτερο εάν έχουν την θέληση εκπαιδεύονται.

Τα κείμενα που επιλέγονται, προσαρμόζονται στις συνθήκες του εκάστοτε κοινού;

Τα κείμενα που διαβάζονται επιλέγονται από τους εθελοντές-αναγνώστες για την συγκεκριμένη ομάδα που διαβάζουν. Υπάρχει ένα αρχείο κειμένων στην «Διάβασέ μου!» στην διάθεσή τους, όπου το κάθε κείμενο έχει από κάτω σχολιασμό και ερωτήσεις αλλά οι αναγνώστες θα πρέπει να μπορούν να επιλέξουν κι από μόνοι τους ανάλογα με τις ανάγκες της ομάδας τους.

Μοιραστείτε μαζί μας μια ιστορία από τις αναγνώσεις που σας συγκίνησε.

Πολλές οι ιστορίες ήδη. Η πρώτη που μου έρχεται είναι από το ψυχιατρείο όπου μια κυρία εκεί ένιωθε πάρα πολύ υποχρεωμένη για όλα όσα της πρόσφεραν, κατά τα λεγόμενά της, οι εθελόντριες. Η συγκεκριμένη ήταν 2 χρόνια μέσα στο ίδρυμα γιατί φοβότανε να βγει. Τελικά τα κατάφερε και πήγε σπίτι της! Η άλλη από την πρώτη συνάντηση στην ΣΧΕΔΙΑ, όπου όταν τελείωσε η ομάδα ένας από τα μέλη δήλωσε: «Τελικά υπάρχει ελπίδα..»

Στην Ελλάδα θα βρούμε ανάλογες δράσεις;

Η «Διάβασέ μου!» είναι η πρώτη που γίνεται συντονισμένα και συστηματικά με αυτή την δομή. Κατά καιρούς έχουν υπάρξει διάφορες μεμονωμένες προσπάθειες από ομάδες που διάβαζαν σε παιδιά που νοσηλεύονται στα νοσοκομεία ή τώρα τελευταία στην Αθήνα υπάρχει μια ομάδα αναγνώσεων που απευθύνεται κυρίως σε τυφλούς.

Υπάρχουν ανάμεσα στους ανθρώπους που συμμετέχουν στις αναγνώσεις και αναλφάβητοι, προφανώς μεγαλύτερης ηλικίας;

Αν υπάρχουν αναλφάβητοι δεν το γνωρίζω γιατί κανένας δεν το έχει δηλώσει. Άλλωστε αυτό καλύπτεται από την φωναχτή ανάγνωση. Εκείνο που σίγουρα υπάρχει είναι ότι οι άνθρωποι δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για τα κείμενα, μας ζητάνε τα βιβλία να τα διαβάσουν στο σπίτι ή αν χάσουν κάποια συνάντηση θέλουν να μάθουν για το κείμενο και να το διαβάσουν έστω και μόνοι τους.

Ποιο είναι το μήνυμα της αναγνωστικής σας ομάδας;

Η ανάγνωση διευρύνει, ενώνει, ανακουφίζει!

Διαβάστε επίσης: Διάβασέ μου!