Γιώργος Καρράς: «Πάντα είχα το δικό μου φως, όσο δυνατό ή αμυδρό κι αν ήταν»

Την περίοδο που τον γνωρίσαμε, ήταν η εποχή που το ροκ έφτιαχνε τη δική του κατάσταση στην Ελλάδα. Ο Γιώργος Καρράς έγραψε μερικά από τα πιο αγαπημένα τραγούδια για την μπάντα που αγαπήσαμε όσο λίγες, τις Τρύπες και έζησε μαζί της μερικές από τις σπουδαιότερες στιγμές του.

Όσο μακρινή κι αν μοιάζει εκείνη η εποχή, άλλο τόσο κοντά φαίνεται σε όσους δεν πάψαμε ποτέ να έχουμε στο μυαλό μας τραγούδια όπως το «Τρένο», την «Ταξιδιάρα ψυχή», το «Θλιμμένοι στη γιορτή μας». Ωστόσο ο Καρράς δεν έμεινε σε εκείνη την εποχή και προχώρησε φέρνοντας νωρίτερα ένα ορχηστρικό άλμπουμ, τις «Ασκήσεις Απλότητας» αλλά πρόσφατα κι ένα σπουδαίο άλμπουμ με μελοποιημένη ποίηση του Θεσσαλονικιού ποιητή της Β΄ μεταπολεμικής γενιάς Ανέστη Ευαγγέλου με τον γενικό τίτλο «Τα υλικά της χαράς» και με τραγούδια που έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον τόσο για τα νοήματα τους όσο και για τα υλικά τους.

Για αυτό το καινούργιο άλμπουμ αλλά και την παρουσίαση του στη Θεσσαλονίκη, στο WE την Παρασκευή 7 Μαρτίου, ο Γιώργος Καρράς μιλάει στην Parallaxi και θυμάται τις Τρύπες και την εποχή τους, ενώ αναλύει τα δικά του… «υλικά της χαράς»

Πώς προέκυψε η μελοποίηση της ποίησης του Ανέστη Ευαγγέλου για το νέο σας άλμπουμ και πώς συνδέεστε με αυτήν;

Η ανακάλυψη του Ανέστη Ευαγγέλου και του έργου του έγινε τυχαία. Μέχρι πρόσφατα αγνοούσα την ύπαρξή του. Η μελοποίηση προέκυψε όταν διάβασα κάποια ποιήματά του και αισθάνθηκα να με αγγίζουν. Αφού ξεχώρισα αυτά που μου άρεσαν περισσότερο, αποφάσισα να τα κάνω τραγούδια.

Είχατε στο νου σας αναστολές ή κόκκινες γραμμές σχετικά με την διαχείριση του λόγου του Ευαγγέλου, δηλαδή σκεφτήκατε ποτέ αν πρέπει να είστε πιο λυρικός απέναντι σε έναν ποιητή ή ήταν ο ίδιος ο λόγος που μπορεί να σας οδήγησε;

Πάντα πρέπει να προσεγγίζεις με αγάπη και σεβασμό το έργο κάποιου άλλου. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται να μελοποιήσεις ένα ποίημά του. Ήταν αυτονόητο για μένα το να αντιμετωπίσω τα γραπτά του Ανέστη Ευαγγέλου με πολλή προσοχή, σαν να ήταν εύθραυστα αντικείμενα, για να μην τους δημιουργήσω κάποια ρωγμή. Ο τρόπος που θα αποδοθεί το κάθε ποίημα υπαγορεύεται από το ίδιο το ποίημα. Φτάνει μόνο να αφουγκραστείς προσεκτικά και αφού το κατανοήσεις, να το αποδώσεις σύμφωνα με τη δική σου αισθητική. Αυτό προσπάθησα να κάνω με τα ποιήματα του Ευαγγέλου και σύμφωνα με αυτόν το γνώμονα διαχειρίστηκα το έργο του.

Όταν τέλειωσε η διαδικασία του δίσκου και τον ακούσατε, αλήθεια τι είπατε ή πώς νιώσατε;

Ένιωσα ικανοποίηση για το αποτέλεσμα γιατί ο δίσκος έγινε όπως τον φανταζόμουν. Μπορώ να πω ότι σε κάποια σημεία ξεπέρασε ακόμα και τις προσδοκίες μου.

Ποια είναι τα δικά σας υλικά χαράς;

Τα δικά μου υλικά της χαράς είναι οι μικρές, καθημερινές χαρές της ζωής. Πράγματα που θεωρώ ανεκτίμητα και μπορεί να είναι μια αγκαλιά, μια βόλτα στη θάλασσα, ένα ωραίο τραγούδι, ένα όμορφο ποίημα.

Μεγαλώνοντας και κάνοντας τα πρώτα σας βήματα στη μουσική στη Θεσσαλονίκη, πώς ήταν εκείνη η εποχή στην πόλη;

Την εποχή που έκανα τα πρώτα μου βήματα στη μουσική τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά απ’ ό, τι σήμερα. Δεν υπήρχε ο τεχνολογικός εξοπλισμός που υπάρχει τώρα, η πληροφόρηση ήταν δύσκολη, δεν υπήρχαν σχολές μουσικής για να ασχοληθείς με αυτό που σε ενδιέφερε, σπάνια γίνονταν συναυλίες ενώ δεν βρίσκονταν εύκολα χώροι για να παίξει κάποιο συγκρότημα τη μουσική του.

Κάπου διάβασα πως με αυτό το άλμπουμ, ο Γιώργος Καρράς καταδεικνύει ότι δεν είναι μόνο «ο μπασίστας από τις Τρύπες» αλλά έχει μια αυτόφωτη μουσική οντότητα. Ήταν μία ανάγκη που την είχατε αυτή;

Η μουσική για μένα είναι το μέσο με το οποίο εκφράζομαι. Συνεχίζω και θα συνεχίσω να κάνω αυτό που έκανα πάντα γιατί αυτή η διεργασία μου γλυκαίνει την ψυχή. Από παλιά ακόμα, όταν έπαιζα στις Τρύπες, έφτιαχνα τραγούδια και έκανα το ίδιο που κάνω και τώρα, απλά μέσα σε άλλο πλαίσιο. Ίσως αυτό να μην είναι γνωστό σε όλους αλλά δεν υπήρξα ετερόφωτος, πάντα είχα το δικό μου φως, όσο δυνατό ή αμυδρό κι αν ήταν. Δεν με νοιάζει αν κάποιοι ψάχνουν αποδείξεις γι’ αυτό, εγώ πάντως δεν αισθάνομαι την ανάγκη να αποδείξω τίποτα. Συνεχίζω να κάνω αυτό που με κάνει να αισθάνομαι ωραία. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Όποιος ξέρει την ιστορία μου, μπορεί να το καταλάβει.

Τι έχει αλλάξει λοιπόν από τον Καρρά της περιόδου Τρύπες μέχρι τον Καρρά των «Υλικών Της Χαράς»;

Πολλά έχουν αλλάξει αλλά ο πυρήνας του χαρακτήρα μου νομίζω ότι έχει παραμένει ο ίδιος. Ίσως είμαι πιο επιφυλακτικός σε σχέση με τους ανθρώπους, αλλά δεν έχασα την πίστη μου σε αυτούς.

Έχει αλλάξει και ο κόσμος στο πώς ακούει μουσική βέβαια και νομίζω πως όλα ξεκινούν κι από το πώς δέχεται την καινούρια μουσική. Εμείς κάποτε περιμέναμε το καινούριο, ενώ σήμερα το καινούριο περνάει με ταχύτητα φέρνοντας το επόμενο καινούριο. Τι έχετε να πείτε για αυτή τη νέα εποχή;

Πράγματι, στη σημερινή εποχή έχουν αλλάξει οι ταχύτητες. Μοιάζει με αυτό που συμβαίνει όταν είμαστε σ’ ένα αυτοκίνητο που τρέχει και κοιτάζουμε προς τα έξω· οι εικόνες έρχονται τόσο γρήγορα η μία μετά την άλλη που δυσκολεύεσαι να εστιάσεις σε κάποια συγκεκριμένη. Σήμερα, για παράδειγμα, γίνονται πολύ περισσότερες παραγωγές δίσκων απ’ ό, τι παλιότερα όμως δεν προλαβαίνεις να ενημερωθείς για όλα. Είναι πολύ δύσκολο να παρακολουθήσεις όλη αυτήν τη ροή πληροφοριών.

Τι χώρο έχουν σήμερα για εσάς οι Τρύπες; Τι θέλετε να κρατάτε ζωντανό από εκείνη την εποχή;

Σίγουρα έχουν μεγάλη θέση στην καρδιά μου γιατί μου θυμίζουν την εποχή που ανοίγαμε τα φτερά μας για πρώτη φορά. Τότε που κάναμε τα πρώτα μας βήματα. Αργότερα φυσικά ζήσαμε και περάσαμε υπέροχες μέρες. Από εκείνη την εποχή κρατάω μόνο τις καλές αναμνήσεις, τίποτε άλλο.

Ετοιμάζετε και την παρουσίαση του δίσκου στη Θεσσαλονίκη. Πώς θα είναι αυτή η βραδιά;

H παρουσίαση του δίσκου στη Θεσσαλονίκη θα γίνει στο WE στις 7 Μαρτίου και τη συναυλία θα ανοίξουν δύο νέες και πολύ ενδιαφέρουσες μπάντες από τη Θεσσαλονίκη, οι Kalabrian Syndrome και οι Aflikto. Με την μπάντα μου, όπου κιθάρα παίζει ο Άγγελος Μπουρνάς, τύμπανα ο Γιάννης Βούλγαρης και μπάσο κλαρινέτο/πλήκτρα ο Δημήτρης Κριτσίμης, εκτός από τα τραγούδια του νέου μου δίσκου θα παίξουμε και τραγούδια από παλιότερες δουλειές μου ενώ δεν θα λείψουν και κάποιες μικρές εκπλήξεις που ετοιμάζουμε.

Στα «Υλικά της χαράς» συνεργάζεστε με άλλους μουσικούς της Θεσσαλονίκης. Πώς βλέπετε την κατάσταση της πόλης για τους μουσικούς που επιλέγουν να μείνουν εδώ;

Πάντα ήταν δύσκολο για έναν μουσικό να επιβιώσει στη Θεσσαλονίκη. Νομίζω δεν έχει αλλάξει και πολύ αυτό.

Αν η Θεσσαλονίκη ήταν τραγούδι σας, ποιο θα μπορούσε άραγε να είναι;

Θα διαλέξω το «Είναι Πολλοί», το δεύτερο κομμάτι του καινούριου δίσκου και συμπτωματικά το πρώτο ποίημα του Ανέστη Ευαγγέλου με το οποία ήρθα σε επαφή:

Είναι πολλοί που ουρλιάζουνε τις νύχτες

Κι άψογοι, τη μέρα, περιφέρονται ανάμεσά μας

Είναι πολλοί μ’ ένα αναμμένο σίδερο μες στο μυαλό

Κόκκινο σίδερο κάτω απ’ το δέρμα

Είναι πολλά τ’ αδέρφια μου

Δεν είμαι μόνος

Εν όψει των συναυλιών σας, πώς είναι αυτή η ζωντανή επαφή με το κοινό; Σας ενθουσιάζει;

Η τέχνη είναι επικοινωνία και η επαφή με το κοινό είναι αυτό που ζητάει ο κάθε καλλιτέχνης. Συνεπώς, είναι μεγάλη χαρά να συναντάς τους ανθρώπους με τα τραγούδια σου. Ανυπομονώ λοιπόν να ανταμώσω με τον κόσμο στην επερχόμενη συναυλία στο WE.

Ποιο τραγούδι από τα «Υλικά της χαράς» πιάνετε πιο συχνά τον εαυτό σας να το ακούει;

Το «Δίχως Kαμιά Aυταπάτη».

Πληροφορίες: Γιώργος Καρράς – Τα Υλικά Της Χαράς | Παρουσίαση δίσκου: Παρασκευή 7 Μαρτίου 2025 | Πολυχώρος WE, Θεσσαλονίκη | Μαζί του οι: Άγγελος Μπουρνάς – κιθάρα, Γιάννης Βούλγαρης – τύμπανα, Δημήτρης Κριτσίμης – μπάσο κλαρινέτο, πλήκτρα | Special Guests: Kalabrian Syndrome, Aflikto | Εισιτήρια: https://www.more.com/gr-el/tickets/music/giorgos-karras-live-thessaloniki-we-7/03/25/