Ο γιατρός που έκανε viral βίντεο την καθυστέρηση ασθενοφόρων λόγω FlyOver

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Απόστολος Ανθόπουλος απασχολεί με βίντεο του στα social media μιλώντας για το Εθνικό Σύστημα Ελλάδος, με πιο πρόσφατη πριν τρεις μέρες όταν έθιξε με οργή το θέμα της καθυστέρησης των ασθενοφόρων στη Θεσσαλονίκη λόγω των έργων του Flyover στον περιφερειακό.

Ο νεαρός γιατρός που εργάζεται στα Επείγοντα Περιστατικά του νοσοκομείου Παπαγεωργίου έκανε μία ανάρτηση πριν μερικές μέρες στο TikTok και στο Instagram λέγοντας πως «όταν χρειάζονται 40 λεπτά για να φτάσουμε από την Τούμπα στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου, πώς μπορεί ένα ασθενοφόρο το οποίο επείγεται και δεν υπάρχει καν λωρίδα έκτακτης ανάγκης να φτάσει γρήγορα στο νοσοκομείο. Ας μας απαντήσουν οι αρμόδιοι».

Ένα θέμα που ανέδειξε η Parallaxi πριν μερικές μέρες αποκαλύπτοντας μάλιστα την σωτήρια πρόταση που θα “άνοιγε δρόμο” και τα υπουργεία απέρριψαν.

Λίγους μήνες νωρίτερα βέβαια, ο Απόστολος Ανθόπουλος με άλλο του βίντεο τάραξε πάλι τα νερά μιλώντας για τα κακώς κείμενα του Εθνικού Συστήματος Υγείας και την σκέψη του να αποχωρήσει από αυτό με όσα γίνονται.

«Είναι η αλήθεια ότι το έχω καλά με το επικοινωνιακό αλλά υπάρχει και συγκεκριμένος λόγος. Δηλαδή μιλάω μόνο όταν έχω κάτι να πω. Μιλάω για θέματα που απασχολούν την κοινωνία» αναφέρει ο γιατρός του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου στην Parallaxi, καθώς επικοινωνήσαμε μαζί του για να μιλήσουμε για εκείνα που τον ωθούν να κάνει τα βίντεο στα social media αλλά και να γνωρίσουμε και την άλλη του ιδιότητα, του τραγουδιστή, αυτή, που όπως λέει παρακάτω, τον αποφορτίζει από όσα βιώνει στη δουλειά.

Πώς έφτασε όμως, να μιλούν όλοι γι’ αυτόν μέσα από ένα βίντεο, που στην πραγματικότητα δεν είπε κάτι παραπάνω από την αλήθεια; Ο ίδιος ο Απόστολος Ανθόπουλος εξηγεί:

«Έκανα την ειδικότητά μου στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου και συνεχίζω εκεί ως επικουρικός ειδικός επειγόντων περιστατικών. Άρα το έχω ζήσει το νοσοκομείο αυτό από μέσα, από έξω και ανακατωτά. Ξεκίνησα εκείνη τη μέρα λοιπόν να πάω στη δουλειά, όπως κάθε μέρα και έκανα 40 λεπτά για να φτάσω. Συνήθως κινούμαι με τη μηχανή μου αλλά τώρα λόγω του κρύου κινήθηκα με το αυτοκίνητο και είδα τι συμβαίνει. Χωρίς κάποιο τροχαίο να συναντήσω στον δρόμο, απλά γιατί έχει προκύψει το fly over στην πόλη μου έκανα 40 λεπτά να φτάσω! Εκείνη την ώρα όμως εγώ είχα εφημερία. Ενώ ξεκίνησα πολύ νωρίτερα από το σπίτι μου για να φτάσω στις 8:00 στη δουλειά μου, δεν υπολόγιζα ότι θα κάνω τόση πολλή ώρα και έφτασα 8:10. Μπορεί να μου πεις ότι άργησα 10 λεπτά και δεν έγινε κάτι. Για έναν όμως σαν και εμένα που είμαι τυπικός, με ενόχλησε αυτό. Αγχώθηκα αν θα φτάσω εγκαίρως στη δουλειά μου. Άλλωστε έχω και μία θέση ευθύνης. Φυσικά, είχα ήδη συναδέλφους που ήταν εκεί και η θέση μου μπορείς να πεις ότι δεν ήταν ακάλυπτη. Όμως όπως και να έχει αισθάνεσαι μία πίεση εκείνη την ώρα. Φτάνοντας εκεί, άρχισα να σκέφτομαι τα ασθενοφόρα. Τι γίνεται με τα ασθενοφόρα. Άρχισα να ρωτάω λοιπόν τα πρώτα που φτάσανε, το βίντεο έγινε γύρω στις 8:30. Τους ρώτησα και μου λένε ναι είναι αδύνατον, παραβιάζουμε τους κώνους, βγαίνουμε εκεί που γίνονται τα έργα, σε κάποια σημεία μάλιστα δεν μπορούμε να βγούμε γιατί είναι εκείνα τα πλαστικά που έχουν τοποθετηθεί για την ασφάλεια των εργαζομένων, αν από κάπου θέλουμε να περάσουμε που με το ζόρι χωράνε δύο αυτοκίνητα, δεν υπάρχει η δυνατότητα να κάνουν στην άκρη για να περάσουμε. Και κάθομαι και λέω, εγώ σαν γιατρός δεν μπορώ να σωπάσω, πρέπει να το πω αυτό. Και πρέπει να το ακούσουν όλοι. Έτσι σκέφτηκα να κάνω ένα βίντεο και να ακουστεί. Φυσικά ακούστηκε γιατί όταν υπάρχουν τρεισήμισι εκατομμύρια λογαριασμοί στο tik tok και είδε το βίντεο μισό εκατομμύριο ανθρώπων, προφανώς το είδαν όλοι. Η τουλάχιστον ξέρουν όλοι κάποιον που το είδε. Άρα φαντάζομαι το ακούσανε και οι κυβερνώντες.

Ξέρεις ας μη φτάσουμε στη στιγμή που θα πεθαίνει κόσμος. Γιατί δεν θα είναι ένας, θα είναι πληθυντικός ο αριθμός, θα είναι πολλοί. Σε ένα βαρύ τροχαίο ή ένα έμφραγμα ή ένα εγκεφαλικό, κάθε λεπτό μετράει. Αυτά τα περιστατικά με το που φτάσουν στο νοσοκομείο, δεν περιμένουν δευτερόλεπτο. Πηγαίνουν στην αίθουσα αναζωογόνησης. Κατευθείαν. Πολλές φορές μας καλούν και από τον ασύρματο για να μας πούνε ότι έρχεται ανακοπή κι εμείς είμαστε έτοιμοι και τους περιμένουμε στον δρόμο. Άρα στο νοσοκομείο δεν θα υπάρξει ποτέ καθυστέρηση. Το θέμα είναι στον δρόμο. Εγώ μπορώ να δεχτώ να περιμένω 40 λεπτά για να πάω στη δουλειά μου, αλλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι ένας συνάνθρωπός μας θα πεθάνει γιατί κανείς δεν πρόβλεψε κάπως να περνάνε τα ασθενοφόρα και να φτάνουν εγκαίρως. Οπότε αυτό που αισθάνομαι εγώ είναι μία οργή και ένα γιατί. Δεν πρέπει να είμαστε καλύτεροι; Στην Ελλάδα καταφέρνουμε να τα κάνουμε χάλια όλα και μετά σκεφτόμαστε τι θα έπρεπε να έχουμε κάνει. Μα γιατί δεν προβλέπουμε τίποτα από πριν σε αυτή τη χώρα;

Είναι ακόμα πολλοί οι άνθρωποι που έρχονται στα Έκτακτα ή παρατηρείς μείωση;

26 του περασμένου μήνα, αν θυμάμαι καλά, είχα εφημερία και ήρθαν 1044  περιστατικά στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου. Είναι το νούμερο τρομακτικό γιατί ένα νοσοκομείο όπως ο Αγιος Παύλος ας πούμε, έχει περίπου 200. Ξέρετε ο κόσμος δεν είναι ότι δεν έρχεται, αλλά ότι καθυστερεί να έρθει. Και το πρόβλημα της πρωτοβάθμιας σε σχέση με τα νοσοκομεία διογκώνεται ακόμα περισσότερο τώρα με όλα αυτά που συμβαίνουν στην πόλη. Ο κόσμος δεν ξέρει πού να απευθυνθεί, δεν ξέρει τι είναι ο οικογενειακός γιατρός, δεν ξέρει τι είναι οι ΤΟΜΥ, δεν ξέρει τι είναι η πρωτοβάθμια υγεία, δεν τη διαφημίζουμε, δεν του εξηγούμε τι είναι. Ο κόσμος θέλει ενημέρωση και καθοδήγηση. Δυστυχώς είναι τεράστιος ο όγκος που έρχεται απλώς καθυστερεί. Τώρα πλέον καθυστερούν πολύ να ‘ρθούνε. Αλλά αν είναι να έρθουν θα ‘ρθούνε.

Εκτός από γιατρός, γράφεις και τραγουδάς τα δικά σου κομμάτια, πες μου γι’ αυτό;

Έχω δικά μου τραγούδια που κυκλοφορούν από μία ελληνική εταιρεία κανονικά στο Spotify και άλλες πλατφόρμες. Από τα 50 ας πούμε τραγούδια που έχω, τα 10 ξεχωρίζω. Γιατί όσο περνούσαν τα χρόνια μάθαινα όλο και περισσότερα για την παραγωγή. Ξέρεις, τα κάνω όλα μόνος μου. Οπότε τα τελευταία τραγούδια που έχω βγάλει μπορείς να πεις ότι είναι πιο ποιοτικά από τα παλιότερα. Επίσης ασχολούμαι και με τη φωτογραφία και την κινηματογραφία. Γι’ αυτό και διατηρώ μία καλή ποιότητα στα social media. Είναι μία διαφυγή ή αλλιώς ένας τρόπος έκφρασης, αλλά τα social media για μένα δεν έχουνε σκοπό το να κάνω views και να πάρω likes. Τα social media για μένα έχουν άμεση σχέση με την πολιτική. Αποφάσισα ότι οι ενεργή ενασχόληση με την πολιτική, ακόμα και ως απλός ενεργός πολίτης, είναι πλέον απαραίτητη. Δηλαδή χρειαζόμαστε νέους ανθρώπους πού να έχουν μεράκι να προσφέρουν. Οπότε τα social media είναι ένας τρόπος να περάσω το μήνυμά μου στον κόσμο. Να ακουστώ. Αν ήθελα να κάνω κάτι πιο διασκεδαστικό, θα έκανα τέσσερα βίντεο την εβδομάδα και ενδεχομένως να είχα και πολύ περισσότερο κόσμο να με ακολουθεί και να έκανα και συνεργασίες. Αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός μου.

Ένα βίντεο σου παλιότερα, που απασχόλησε, ήταν όταν είχες εκφράσει την επιθυμία σου να φύγεις από το εθνικό σύστημα υγείας

Αυτό που συμβαίνει με το εθνικό σύστημα υγείας, νομίζω ότι συμβαίνει στην Ελλάδα γενικότερα. Όποιος προσπαθεί πραγματικά να προσφέρει, τον καταπίνει το σύστημα και τον φτύνει. Είναι αυτός που για πολλούς θα θεωρηθεί ο αντιδραστικός. Εγώ πέρασα πρόσφατα από τη θέση του ειδικευόμενου. Έχουμε ένα σύστημα υγείας στο οποίο κάποιοι δίνουν τα πάντα, κάποιοι δεν δίνουν τίποτα, και κάποιοι δίνουν τόσο όσο για να μην τους πουν ότι δεν δουλεύουν. Έχουμε τους ειδικευόμενους οι οποίοι είναι τα παιδιά για όλες τις δουλειές και τους εκμεταλευόμαστε από το πρωί μέχρι τη νύχτα και τους θεωρούμε ρομπότ. Αυτοί οι άνθρωποι είναι εκεί για να εκπαιδευτούν κυρίως. Δεν είναι εκεί για να βγάλουν τη δουλειά και να κάθονται κάποιοι άλλοι εις βάρος τους. Έχουμε κάποιους ανθρώπους και βάζω και εγώ τον εαυτό μου μέσα, που έχουμε τάσεις οργανωτικές. Δεν με νοιάζει απλά να γράψω τα φάρμακα στον ασθενή και να τον κάνω καλά, αλλά να αλλάξω τη διαδικασία την οποία περνάει ο ασθενής, έτσι ώστε να φεύγει με πιο ήρεμη την ψυχούλα του στο σπίτι. Να αφήσω ένα αποτύπωμα πίσω μου. Αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν τους καταπίνουνε. Τους κλωτσάνε την σκάλα να πέσουν κάτω.

 Το έχεις νιώσει εσύ αυτό;

Καθημερινά. Όσο πιο πολύ ακούγομαι, τόσο πιο πολύ με πολεμάνε. Όμως δεν είμαι ευάλωτος. Όσο πιο πολύ ασχολούνται μαζί μου τόσο πιο πολύ μου δείχνουν το σωστό τον δρόμο. Γιατί σημαίνει ότι κάνω θόρυβο. Και δεν βγαίνω μπροστά μόνο για μένα αλλά και για εκείνα τα παιδιά που δεν είχαν τη δύναμη να το αντιμετωπίσουν όλο αυτό. Ειδικά σε κάτι περιστατικά βίας, όπως ας πούμε πρόσφατα που μία ειδικευόμενη την έπιασε συνοδός από το λαιμό και την κόλλησε στον τοίχο, και η αστυνομία απλά άφησε τον δράστη να φύγει. Αδιανόητα πράγματα. Πήρα τηλέφωνο τον πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης και τον ενημέρωσα. Είπα στην ειδικευόμενη ότι αν θέλει να κινηθεί νομικά θα της δείξω τον δρόμο, να μη φοβηθεί να το πει, γιατί αν φοβηθεί να το πει ουσιαστικά το επιτρέπουμε. Που σκέψου ότι όλο αυτό δεν ήταν δική μου δουλειά. Θα μπορούσα να κοιτάω μόνο τη δουλειά τη δική μου, αλλά κάθε φορά που βλέπω έναν ευάλωτο, προσπαθώ να του κρατήσω το χέρι και να τον βοηθήσω. Και εμείς οι ίδιοι στον κλάδο φοβόμαστε, δεν παλεύουμε αρκετά και για αυτό είμαστε στην κατάσταση που είμαστε. Ειδικά στα περιστατικά βίας υπάρχει πολύς φόβος. Αυτή τη στιγμή αν κάποιος έρθει και βγάλει ένα πιστόλι και με πυροβολήσει, δεν θα υπάρξει τίποτα άλλο. Αισθανόμαστε όλοι αναλώσιμοι. Απλώς αγαπάμε πολύ αυτό που κάνουμε.

Τι σου λέει ο κόσμος, είτε στα social media, είτε από κοντά όταν έρχονται στο Νοσοκομείο;

Ο κόσμος όταν βλέπει ανθρώπους να «παλεύουν» στην κοινωνία, το αναγνωρίζει. Δέχομαι εκατοντάδες μηνύματα και στα σχόλια και σε προσωπικά μηνύματα. Ενθαρρυντικά, κυρίως του τύπου «Σε ευχαριστώ που έχεις το σθένος να βγεις να πεις την αλήθεια». Ελάχιστοι είναι αυτοί που κάνουν αρνητικά σχόλια που όμως δεν απευθύνονται σε εμένα αλλά στο γενικότερο κακό πρόσωπο του ΕΣΥ που υπάρχει δυστυχώς, όπως είναι τα φακελάκια και άλλα διάφορα τέτοια που σίγουρα δεν έχουν εκλείψει. Το βίντεο έχει φτάσει το μισό εκατομμύριο προβολές και δεν το περίμενα. Έβλεπα τα νούμερα να πηγαίνουν προς τα πάνω σαν τρελά και έλεγα γιατί, αφού εγώ το μόνο που έκανα ήταν να πω μία αλήθεια. Ο κόσμος μου έχει δώσει νομίζω τεράστια αγάπη. Βλέπει την ειλικρίνεια μου, την αλήθεια μου και την αγωνία που βιώνω μέσα μου ώστε να προσφέρω.