Πώς ο Δημήτρης που φοβόταν να εκτεθεί, αποτελεί σήμερα το next best thing της μουσικής

Ο Δημήτρης συστήθηκε στο κοινό, λίγα χρόνια πριν, με δύο αγγλόφωνα τραγούδια για αρχή και αργότερα, με κομμάτια με ελληνικό στίχο, δείχνοντας τις δυνατότητες του τόσο ερμηνευτικά, όσο και συνθετικά καθώς κάποια από εκείνα τα πρώτα του τραγούδια, τα έγραψε ο ίδιος ενώ συνεχίζει να συνθέτει τραγούδια που κάποτε (ευχόμαστε) να ακούσουμε.

O χαρισματικός νέος δημιουργός και ερμηνευτής, λίγο μετά την κυκλοφορία του νέου του single “Σε Προκαλώ” σε μουσική και στίχους του Θέμη Καραμουρατίδη, μιλάει στην Parallaxi για τον καιρό που δυσκολευόταν να εκτεθεί μπροστά στο κοινό, για τις συναισθηματικές δυσκολίες της γενιάς του αλλά και της εποχής, για τον έρωτα και τον… Έλβις Πρίσλεϊ που αποκαλύπτει την αδυναμία που του έχει μέχρι και σήμερα.

Ένα καινούριο τραγούδι με τον Θέμη Καραμουρατίδη. Πώς προέκυψε η συνεργασία;

Τον Θέμη Καραμουρατίδη, τον θαύμαζα από όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με το τραγούδι. Η μουσική του είχε κάτι πολύ ιδιαίτερο, που μου ταίριαζε πολύ. Πάντα αισθανόμουν τα τραγούδια του και δεν υπήρξε καμία φορά που να μην υπήρχε κάτι δικό του σε δικό μου πρόγραμμα. Πριν από ένα χρόνο περίπου, μαζί με την Κατερίνα Πολέμη, τραγουδήσαμε μαζί το τραγούδι των τίτλων της σειράς του Alpha «Τα Νεοκλασικά» σε μουσική του Θέμη και σε στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Έπειτα από αυτό, είπαμε να δοκιμάσουμε και κάτι ακόμα. Έτσι έγινε το «Σε Προκαλώ». Μου το έστειλε και αμέσως ένιωσα την ανάγκη να το τραγουδήσω.

Ο ήρωας σου, θέλει να μείνει, να δώσει μία ακόμα ευκαιρία στη σχέση αλλά αντιλαμβάνομαι πως υπάρχουν εμπόδια μεταξύ των δύο. Έχεις βρεθεί σε ανάλογη θέση;

Η αλήθεια είναι ότι μπορώ να ταυτιστώ και με τον ηρώα αλλά και τον «αντιήρωα». Έχω υπάρξει και στις δυο καταστάσεις και ομολογώ ότι και τα δυο είναι εξίσου επίπονα. Πιστεύω ότι μια σχέση πάντα θα πρέπει να ρέει. Δεν εννοώ φυσικά να μην υπάρχουν προστριβές, γιατί αυτό θα ήταν αδύνατον καθώς μιλάμε για δυο εντελώς ξεχωριστά πρόσωπα με διαφορετικές καταβολές και βιώματα. Όμως είναι σημαντικό να υπάρχουν σε ένα πλαίσιο ροής. Να υπάρχει δηλαδή συμβατότητα.

Είναι για τη γενιά σου ένα μεγάλο πρόβλημα οι σχέσεις των ανθρώπων. Τι αλλαγές πιστεύεις πως υπάρχουν σε σχέση με άλλες γενιές;

Οι σχέσεις των ανθρώπων ανέκαθεν ήταν ένα πολύ δύσκολο κομμάτι. Δεν πιστεύω ότι στα αλήθεια υπήρξε κάποια εποχή «ευκολότερη» σε σχέση με κάποια άλλη. Αυτό που ίσως αλλάζει ανάλογα με τον καιρό είναι ο τρόπος προσέγγισης. Όχι όμως ότι αυτό έχει μικρότερη ή μεγαλύτερη δυσκολία. Κάθε εποχή ακολουθείται από τις κοινωνικές της εξελίξεις και τις δικές της δυσκολίες ή διευκολύνσεις.

Τα τελευταία χρόνια που σε παρακολουθώ, διακρίνω μία συνέπεια και μία «άποψη» σε όσα παρουσιάζεις. Είναι μία στάση που θέλεις να έχεις στη δουλειά σου αλλά και γενικότερα στα πράγματα;

Γενικά μου αρέσει να δοκιμάζομαι σε ό,τι με εκφράζει και ταιριάζει στην αισθητική μου. Δεν θα έλεγα ότι φοβάμαι την αλλαγή, αντίθετα πολλές φορές την κυνηγώ. Φυσικά σε κάποια πράγματα απολαμβάνω και τη σταθερότητα, η όποια όμως πάντα βρίσκεται σε μια φάση κίνησης.

Επειδή γράφεις και τραγούδια, πώς είναι όταν καλείσαι να ερμηνεύσεις κάτι που έγραψε κάποιος άλλος δημιουργός;

Για μένα το σημαντικό είναι να μπορείς να συνδέεσαι ψυχικά με κάθε τραγούδι που καλείσαι να ερμηνεύσεις. Να μπορείς να βρίσκεις κάτι δικό σου μέσα σε αυτό. Δεν είναι λίγες οι φορές που μπορεί ακόμα να έχω γράψει ένα τραγούδι και όμως να μην νιώθω ότι αυτό είναι για μένα. Να το σκέφτομαι με τη φωνή κάποιου αλλού. Όπως επίσης συμβαίνει πολύ συχνά να έχω κολλήσει με ένα τραγούδι και να το ακούω συνέχεια και όμως να μη μου δημιουργείται η ανάγκη να το τραγουδήσω. Είναι πολύ ιδιαίτερη η σχέση μεταξύ του ερμηνευτή και του τραγουδιού που επιλεγεί να ερμηνεύσει. Είναι σχεδόν ερωτική.

Με αγγλικό ή ελληνικό στίχο τελικά νιώθεις πιο άνετα;

Στην εφηβεία μου, όπου και ξεκίνησα να ασχολούμαι με το τραγούδι, τα ακούσματα μου ήταν σχεδόν αποκλειστικά ξένα με ελάχιστες εξαιρέσεις. Οπότε μου ήταν αφενός πολύ πιο εύκολο και οικείο να γραφώ στα αγγλικά. Επίσης, ένιωθα μεγαλύτερη ασφάλεια, με την έννοια ότι γράφοντας στα αγγλικά, δεν θα κρινόμουν τόσο αυστηρά. Φοβόμουν μην εκτεθώ. Φυσικά, μεγαλώνοντας και αφού ξεκίνησα να σπουδάζω μουσική και να διευρύνονται τα ακούσματα μου, κατάλαβα ότι όσο καλά και αν γνωρίζει κανείς μια γλώσσα, ποτέ δεν θα είναι σε θέση να εκφραστεί απόλυτα σε αυτήν, αφού όλος μας ο κόσμος, οι εμπειρίες και τα συναισθήματα μας υπάρχουν και αναπτύσσονται στη γλώσσα με την όποια γεννιόμαστε και μεγαλώνουμε.

Αν έπρεπε να επιλέξεις καλλιτέχνες που νιώθεις μία «συγγένεια» καλλιτεχνική, ποιοι θα μπορούσαν να είναι αυτοί;

Ο μεγάλος μου έρωτας θα είναι για πάντα ο Elvis Presley. Δεν έχει υπάρξει καμία φορά που να ακούσω τη φωνή ή να δω κάποιο βίντεο με αυτόν στη σκηνή και να μην έχω «σκιστεί». Δεν το έχω νιώσει με κανένα άλλο καλλιτέχνη αυτό σε τέτοιο βαθμό.  Θεωρώ ότι έχει υπάρξει σημείο αναφοράς στη σύγχρονη μουσική περφόρμανς.

Πώς νιώθει ένα νέο παιδί για όσα γίνονται γύρω μας και πόσο αυτά θα μπορούσαν να επηρεάζουν τα όνειρα του;

Δυστυχώς οι καιροί που διανύουμε είναι σκοτεινοί και ανήσυχοι. Θεωρώ ότι στα αλήθεια κανείς δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστος από τα γεγονότα που μας περιβάλλουν καταιγιστικά. Και καθώς πιστεύω ότι η ευημερία είναι μια εντελώς συνολική συνθήκη, όταν συνάνθρωποι μας ζουν τον απολυτό εφιάλτη κάθε μέρα και μπροστά στην πόρτα μας, κανείς δεν μπορεί να ευημερεί ακόμα και αν δεν βρίσκεται μέσα στο κέντρο των εξελίξεων. Φυσικά από την άλλη, είναι υποχρέωση μας να ονειρευόμαστε και να ελπίζουμε σε ένα λαμπρότερο μέλλον, αφού μόνο έτσι θα μπορέσει να έρθει. Ας μην ξεχνάμε ότι οι μεγάλες αλλαγές και τα μεγάλα ανθρώπινα επιτεύγματα στην ιστορία, έγιναν κατά τη διάρκεια σκοτεινών περιόδων.

Ο Δημήτρη Κόψης ξεχωρίζει όχι μόνο για τις φωνητικές του ικανότητες αλλά και για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος στην καλλιτεχνική του έκφραση. Στο τραγούδι «σε προκαλώ» ο ερμηνευτής με την ιδιαίτερα ζεστή χροιά , ξεδιπλώνει τις φωνητικές του δυνατότητες και  πετυχαίνει  μια μεστή και ώριμη ερμηνεία  που συνδυάζει τον δυναμισμό και την ευαισθησία  του. Ο Θέμης Καραμουρατίδης, έγραψε και εμπιστεύθηκε το νέο τραγούδι του στον Δημήτρη Κόψη, σε μία δημιουργική συνάντηση που αποτελεί την εισαγωγή για μία ιδιαίτερη, επερχόμενη συνεργασία. Ο σπουδαίος συνθέτης της νεότερης γενιάς,  με μεγάλες επιτυχίες στο ενεργητικό του, εκτός από τη μουσική υπογράφει και τους στίχους και μαζί με τον Άρη Ζέρβα στην ενορχήστρωση δημιουργούν ένα ηχητικό τοπίο που ισορροπεί ανάμεσα στη σύγχρονη μουσική και στο ελαφρό ιταλικό και γαλλικό τραγούδι του  ΄70.

Ο Θέμης Καραμουρατίδης αναφέρει για τη συνεργασία του με τον Δημήτρη Κόψη:

«Ο Δημήτρης είναι ένας ερμηνευτής που με γεμίζει ελπίδα και αισιοδοξία, όχι μόνο επειδή είναι ιδανικός για το “Σε προκαλώ”, αλλά γιατί νιώθω πως είναι ένας καλλιτέχνης από αυτούς που χρειάζεται το ελληνικό τραγούδι περισσότερο από ποτέ πια. Καλλιτέχνες με ήθος, καλλιέργεια και αγάπη.»