Ο ταλαντούχος κύριος Mansta

Tον Μανώλη τον γνωρίζω χρόνια μέσω της συνεργασίας μας στην parallaxi. Η μουσική είναι το ένα του μισό. Όχι δεν είναι από τους τύπους που μιλούν μόνο γι΄αυτήν. Αλλά όταν σου μιλάει είσαι σίγουρος ότι η κουβέντα σας στο πίσω μέρος του μυαλού του έχει ήδη soundtrack. Σχεδόν το ακούς. Το άλλο του χαρακτηριστικό είναι ότι βρίσκεται συνέχεια σε ένα speed. Fast αλλά όχι furious… Θαρρείς και το μυαλό του τρέχει με υπερβολική ταχύτητα, τόσο που με κάνει να πιστεύω ότι η ζωή σε καμιά περίπτωση δεν θα τολμούσε να τον προσπεράσει. Ούτε στις πιο δύσκολες στροφές. Το άλλο του μισό είναι η οικογένειά του (σύζυγος, 2 παιδιά, όλο το πακέτο που κρατάει χρόνια). Αυτή και η μουσική είναι το καύσιμό του φυσικά… Άντε να τον σταματήσεις…

Ο Μανώλης Σταυρουλάκης ή αλλιώς mansta είναι ένας απ’ τους πιο γνωστους dj που γέννησε η πόλη. Ξεκίνησε την καριέρα του στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ενώ το βιολογικό του ρολόι έδειχνε ακόμη ώρα teen. Έπαιζε new wave και house (όταν ακόμη οι κοινοί θνητοί αναρωτιόμασταν τι ήταν αυτό που μας βρήκε) στην παλιά ντισκοτέκ L’Apogee. Ακολούθησαν bars και clubs της Θεσσαλονίκης και φυσικά ραδιόφωνο. Πολύ ραδιόφωνο. Μετά τον δημοτικό σταθμό Καλαμαριάς και τον 88,5 ήρθε το Starfm (τον ακούγαμε επί 11 χρόνια 1 με 3 το μεσημέρι, κάθε μέρα). Και μετά ήρθε το άδοξο τέλος του Starfm. Κι εκείνος αποφάσισε πως καιρός είναι να γίνει ανεξάρτητος. Έστησε το Mansta Radio, σχεδόν ολομόναχος και σήμερα, σχεδόν μια πενταετία μετά, το ιντερνετικό του ραδιόφωνο έχει το στίγμα του επαγγελματισμού που διακατέχει και τον ίδιο. Εκπομπές, dj sets, αποκλειστικά mp3s για τους φανατικούς ακροατές του…. Τον ακούς πια εκεί κάθε απόγευμα 15:00 με 17:00, τον διαβάζεις κάθε μέρα αφού δεν σταματά να blogαρει και φυσικά συνεχίζει να κάνει αυτό που αγαπά πιο πολύ: να παίζει μουσική σαν dj. Πώς τα προλαβαίνει; Ένας Θεός ξέρει… Ίσως έχει καταφέρει να κλωνοποιηθεί και μας το κρύβει. Τα τελευταία χρόνια, σαν να μην του έφταναν όλα τα άλλα, ξεκίνησε και τις παραγωγές remixes. Η τελευταία του είναι μια διασκευή/remix του παλιού κομματιού των 80’s, «A Different Corner» του Τζορτζ Μάικλ. Πριν λίγες μέρες αναρτήθηκε σαν πρόταση στο προσωπικό facebook του Τζορτζ Μάικλ. Το remix έγινε με τη συνεργασία της Nomi Ruiz των Jessica6 και είναι πανέτοιμο για διεθνή καριέρα. Αν με ρωτήσετε τι δώρο θα του έκανα για την επιτυχία του; Ένα “Μανώλη μην τρέχεις”, σαν αυτά τα παλιομοδίτικα “μπαμπά μην τρέχεις” γιατί σχεδόν πάντα όταν μιλάμε με πιάνω να λαχανιάζω.

Aπό πότε ξεκίνησες να φτιάχνεις remixes; Ποια είναι τα αγαπημένα σου;

Έχει περίπου μια πενταετία. Περισσότερο σαν χόμπι και σαν μέσο προώθησης της δουλειάς μου σαν dj. Το πιο αγαπημένο μου νομίζω είναι αυτό για το “Τυχερό Αστέρι” του Κ.Βήτα και του Γιάννη Παλαμίδα γιατί σημαίνει πολλά για μένα και την οικογένειά μου – αξέχαστες οι στιγμές που το τραγουδούσαμε οικογενειακώς στο αυτοκίνητο…

Πες μας όλη την ιστορία με τη Nomi. Ποια ήταν η διαδικασία μέχρι το τελικό αποτέλεσμα;

Είμαστε φίλοι εδώ και 4μιση περίπου χρόνια και ποτέ δεν είχα σκεφτεί να συνεργαστούμε, κυρίως γιατί δεν θεωρώ τον εαυτό μου μουσικό, μιας και ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι θα μπορούσα να το κάνω σαν κύρια δουλειά μου. Είχαμε βρεθεί στο ραδιόφωνο και της έβαλα ν’ακούσει το remix μου για το τραγούδι του George Michael – γιατί έτσι ξεκίνησε το track. Δεν το ήξερε, ενθουσιάστηκε και την επόμενη μέρα μου ζήτησε η ίδια να το ερμηνεύσει. Αμέσως κλείσαμε στούντιο και πήγαμε και πήγαμε για ηχογράφηση. Όλα έγιναν γρήγορα και μέσα σε δημιουργική ένταση γιατί η Νόμι μόλις είχε χωρίσει από μια μεγάλη σχέση και στο αποτέλεσμα νομίζω μπορεί κανείς ν’ακούσει όλη της την συναισθηματική φόρτιση.

Τι ένοιωσες όταν ο Τζορτζ Μάικλ πρότεινε το remix σου; Έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο; Σε τι προσμένεις μετά την επιτυχία του remix σου;

Χαρά, ενθουσιασμό, υπερηφάνεια… δεν ξέρω, συγκινήθηκα. Το εντυπωσιακό είναι ότι δεν έχει ξανακάνει κάτι τέτοιο για τις αμέτρητες διασκευές τραγουδιών του που κυκλοφορούν εκεί έξω. Ήταν η πρώτη φορά (γιατί τον παρακολουθώ χρόνια) και γι’αυτό η κίνησή του είχε ακόμα μεγαλύτερη αξία για μένα. Δεν ξέρω τι μπορεί να περιμένω σήμερα μετά από αυτήν την επιτυχία, κυρίως γιατί η δισκογραφία είναι… σχεδόν ανύπαρκτη. Ένα προσωπικό album, κάποιες παραγωγές, ίσως, για άλλους καλλιτέχνες και βέβαια dj sets.

Ήσουν από τα βασικά μέλη του Star fm όταν «κατέβασε ρολά». Πώς αποφάσισες να μείνεις ανεξάρτητος και εκτός ραδιοφωνικών κυκλωμάτων και να φτιάξεις το δικό σου ιντερνετικό ραδιόφωνο; Μίλησε μας για την αγάπη σου στο ραδιόφωνο και πόσο μεγάλο ρόλο παίζει στη δουλειά σου τώρα;

Το ραδιόφωνο εξακολουθεί να είναι ο έρωτάς μου, από το Δημοτικό Ραδιόφωνο Καλαμαριάς και τα πρώτα χρόνια του 88,5 μέχρι τον Star fm και το Radio DeeJay, ποτέ δεν σταμάτησα να το αγαπώ. Απλά επειδή δούλευα επαγγελματικά, που σημαίνει ότι ζούσα (και) από αυτό, όταν οι ιδιοκτήτες έπαψαν να πληρώνουν και το ραδιόφωνο έγινε ξανά… ερασιτεχνικό, αποφάσισα να κάνω το δικό μου βήμα. Με τη βοήθεια που δίνει σήμερα η τεχνολογία και το ίντερνετ έστησα το manstaradio.gr, ένα ιντερνετικό ραδιόφωνο με επαγγελματικές προδιαγραφές. Σ’αυτό συμμετέχουν περίπου 30 παιδιά, όλοι τους ταλαντούχοι, με εκπομπές και dj sets από την Αθήνα και το Βόλο μέχρι… το Παρίσι. Ο κόσμος το αγκάλιασε γιατί έψαχνε κάτι φρέσκο και εναλλακτικό με αποτέλεσμα να έχουμε κλείσει ήδη τα πρώτα 4 χρόνια μας με parties και παρουσία σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό!

Σκέφτηκες ποτέ να γράψεις δικιά σου μουσική;

Νομίζω αυτό θα πρέπει να είναι το επόμενο βήμα μου. Δυστυχώς δεν έχω πολύ χρόνο και είμαι πολύ “αργός” για τα δεδομένα της δισκογραφίας λόγω του ότι κάνω ταυτόχρονα και πολλά άλλα πράγματα.

Ποια η γνώμη σου για τα social sites; Βοηθούν το χτίσιμο καριέρας και εικόνας;

Βοηθούν φυσικά αλλά όντας μετά από τόσα χρόνια δουλειάς σε αυτά σχεδόν.. εξπέρ θα πρέπει να πω ότι είναι και λίγο γελοία η όλη φάση με την διαδικτυακή εικόνα που δημιουργεί ο καθένας για τον εαυτό του, προσωπικά αλλά και επαγγελματική. Λίγοι άνθρωποι χειρίζονται τα social media έξυπνα αλλά και με “τιμιότητα”.

 Πόσες ώρες δουλειάς απαιτεί ένα remix; Βάλε και το ιντερνετικό ραδιόφωνο. Μένει χρόνος για κάτι άλλο; Αισθάνεσαι ότι έχεις κάνει πολλές θυσίες στην προσωπική σου ζωή που δεν πατσίζουν με ό,τι έχεις λάβει; (και δεν εννοώ μόνο το υλικό κομμάτι).

Μεγάλη κουβέντα. Ραδιόφωνο, τηλεόραση, djing, blogging, δημοσιογραφία, μουσικές παραγωγές, τα έχω κάνει όλα και τελικά δεν έχω αποφασίσει αν οι θυσίες που έχω κάνει για να είμαι 100% αποτελεσματικός σε όλα αυτά και να τα κάνω με την όποια επιτυχία τα έκανα, άξιζαν τελικά. Ίσως σε μιαν άλλη ζωή να επέλεγα μια πιο συντηρητική δουλειά, πενθήμερο και οκτάωρο. Σχεδόν ζηλεύω τους ανθρώπους που είναι ελεύθεροι τα σαββατοκύριακα, που κοιμούνται στις 12 το βράδυ, που έχουν ένα μήνα άδεια το χρόνο, πολυτέλειες που ποτέ δεν είχα.

 Από πού εμπνέεσαι;

Από παντού. Κάθε τι μπορεί να αποτελέσει έμπνευση. Ένα τραγούδι, μια εικόνα, ένα ταξίδι, μια ταινία, μια βόλτα στην πόλη, το παιχνίδι με τους γιους μου, το χαμόγελο της γυναίκας μου, μια έξοδος με φίλους…

 CD ή  βινύλιο;

Βινύλιο δαγκωτό (χε, χε). Όλα επιστρέφουν στο βινύλιο. Το cd ήταν ένα λάθος. Μετάνοιωσα που κάποια στιγμή στα nineties αντικατέστησα κάποια LPs μου με cds.

Τι άλλαξε στο clubbing από την δεκαετία του 90 μέχρι σήμερα στη γενιά της κρίσης;

Πολλά πράγματα. Καταρχήν πλέον υπάρχουν clubs τα οποία είναι ανοιχτά μόνο Παρασκευή-Σάββατο – αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης αλλά και του ότι η χορευτική μουσική βρίσκεται σε τεράστια καμπή. Έπειτα είναι και τα bars τα οποία είναι πολύ περισσότερα και κάποια από αυτά λειτουργούν σαν μικρά clubs – γιατί να πάει κάπου αλλού ο κόσμος όταν μπορέσει να χορέψει εκεί;

Το καλύτερο και το χειρότερο που σου συνέβη όλα αυτά τα χρόνια που ασχολείσαι με τη μουσική;

Το καλύτερο είναι πιθανότατα αυτό που μου συμβαίνει τώρα με την κυκλοφορία του single μου στην νεοϋορκέζικη Park Side Records και το χειρότερο η κακία του επαγγελματικού ανταγωνισμού, η ζήλεια και ο φθόνος – ειδικά σε τοπικό επίπεδο. Δύσκολο να σε αφήσει ανεπηρέαστο η κακία γύρω σου. Ελάχιστοι άνθρωποι χαίρονται με την επιτυχία σου, έστω κι αν αυτή βάζει μουσικά τη Θεσσαλονίκη και την Ελλάδα στο χάρτη.

Πες μας κάποιες συμβουλές στα νέα παιδιά που έχουν όνειρα και προσδοκίες για το μέλλον, παρόμοιες με τις δικές σου;

Θα τους συμβούλευα να το κάνουν μόνο αν το αγαπούν πολύ και είναι αποφασισμένοι να το κυνηγήσουν με πάθος και να επιμείνουν σ’αυτό. Γεμίσαμε αλεξιπτωτιστές στο χώρο, pr-ίστες, μοντέλα, παρουσιαστές, όμορφα κορίτσια, όλοι θέλουν (και νομίζουν ότι μπορούν) να γίνουν djs και μουσικοί παραγωγοί. Δυστυχώς η ματαιοδοξία τους κόβει το δρόμο άλλων, αληθινά ταλαντούχων παιδιών. Βέβαια – για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους – το λάθος είναι των ιδιοκτητών μαγαζιών που τους προσλαμβάνουν. Κάποια στιγμή αυτό το ανέκδοτο ελπίζω να τελειώσει.

 Πού πάει ηχητικά η μουσική προς το 2016; Ποιες είναι οι τάσεις;

Η τάση είναι μία: ανακύκλωση. Είτε πρόκειται για διασκευές είτε για re-edits είτε για samples τραγουδιών. Η σημερινή μουσική βρίσκεται σε τέλμα και είμαι βαθιά απαισιόδοξος για το μέλλον της. Ότι νέο ήταν να γίνει έγινε.

Και το αυθεντικό

BUY IT ON TRAXSOURCE: http://www.traxsource.com/title/538102/a-different-corner-feat-nomi-ruiz BUY IT ON AMAZON: http://www.amazon.com/Different-Corner-feat-Nomi-Ruiz/dp/B0175WXLQ0 BUY IT ON ITUNES: https://itunes.apple.com/us/album/different-corner-feat.-nomi/id1052550815 BUY IT ON JUNO: http://www.junodownload.com/products/mansta-nomi-ruiz-a-different-corner/2925107-02/ www.manstaradio.gr https://facebook.com/manstaofficial https://soundcloud.com/manstaofficial https://mixcloud.com/manstaofficial https://twitter.com/manstaofficial