Φθινοπωρινή Χαλκιδική: Ο Χολομώντας
Μερικές εικόνες που θυμίζουν μέρη εξωτικά!
Λέξεις- Εικόνες: Γιάννης Αικατερινάκης
Ανηφόριζα προς την κορυφή του Χολομώντα, του γνωστού για την ομορφιά και την βιοποικιλότητά του βουνού της Χαλκιδικής. Παρότι δεν ήταν η πρώτη φορά που ανέβαινα στους νότιους πρόποδές του, τα γνωστά «πλάγια του Πολυγύρου», εντυπωσιάστηκα απ’ όσα έβλεπα. Εικόνες μοναδικές που θύμιζαν άλλους τόπους, μέρη εξωτικά!
Κάποια στιγμή μου φάνηκε ότι αντίκριζα ένα ποτάμι χρυσού που ξεχυνόταν προς την πόλη. Θαρρείς και ήταν εκείνο της Αίτνας στην Ιταλία ή το προχθεσινό στη Λα Πάλμα της Ισπανίας! Ίσως έμεινα μ’ αυτή την εντύπωση -φαντασία πείτε την εσείς- γιατί σήμερα ήταν μια μέρα από εκείνες τις λαμπρές, που «χρυσώνουν» ακόμη και τα δύσκολα, αυτά που μας έφερε ο κορονοϊός και όχι μόνο! Παραλληλισμοί εικόνων, όπως αυτοί που προανέφερα, προκύπταν θα μπορούσε να πει κανείς και ως αποτέλεσμα των αναγκαστικών περιορισμών του τελευταίου καιρού…
Όμως όσοι θαυμάζουν την Χαλκιδική, όχι μόνο για τις ακτές της, αλλά και για πολλά άλλα, γνωρίζουν καλά ότι τέτοια φαινόμενα είναι συχνά. Κι αυτό γιατί παράλληλα με το θαυμαστό περιβάλλον και το εξαίσιο κλίμα της, είναι εντυπωσιακές οι γρήγορες εναλλαγές των πολυποίκιλων τοπίων της και αναδεικνύουν και από μια άλλη πλευρά τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα!
Θα μοιραστώ μαζί σας μερικές φωτογραφίες και ίσως συμφωνήσετε με το γνωστό… «σαν τη Χαλκιδική δεν έχει»!
