ΕΙΚΟΝΕΣ: Φθινοπωρινά πυροτεχνήματα διασχίζοντας τη Ροδόπη
Σφένδαμοι, οξιές, ερυθρελάτη και μαυροπεύκη, όλα ανακατεμένα σε έναν καμβά από θερμά χρώματα
Εικόνες & λέξεις: Μαρία Μπελίδου
Με αφετηρία και τερματισμό το Δασικό Χωριό του Ερύμανθου, στο Δάσος της Χαϊντούς, στην καρδιά της Ροδόπης, μια παρέα εννέα ανθρώπων ζήσαμε ένα τριήμερο που έμοιαζε βγαλμένο από παραμύθι. Περπατήσαμε περίπου 50 χιλιόμετρα μέσα σε ένα τοπίο ντυμένο με τις πιο θερμές αποχρώσεις του φθινοπώρου, ανάμεσα σε χρυσοκίτρινα μονοπάτια και νεραϊδένιους καταρράκτες.
Οδηγός μας ο εκπληκτικός Ιορδάνης – Xplorotrails Ξάνθης – με υποστήριξη από τον Γιάννη και πέντε υπέροχα σκυλιά που μας συνόδευσαν σχεδόν σε όλη τη διαδρομή. Την πρώτη νύχτα κατασκηνώσαμε στο Γυφτόκαστρο, δίπλα σε μια καλύβα κυνηγών στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Εκεί, για καλή μας τύχη, διασταυρωθήκαμε με μια παρέα δέκα κυνηγών. Γίναμε όλοι ένα – μοιραστήκαμε φαγητό, ιστορίες, γέλια και στιγμές που έμοιαζαν να ανήκουν σε άλλη εποχή.
Τη δεύτερη μέρα περπατήσαμε μέσα σε ένα απίθανο δάσος, περάσαμε από το Μεγάλο Λιβάδι (Ουκού Γιαϊλά) και τη μικρή λιμνούλα, κατηφορίσαμε στον καταρράκτη του Λεπίδα και καταλήξαμε στην Πρασινάδα, ένα μικρό χωριό υλοτόμων. Εκεί μας φιλοξένησαν στο παλιό σχολείο και φάγαμε στο καφενείο του χωριού.
Το τρίτο και τελευταίο πρωινό μας βρήκε στον καταρράκτη της Βαρβάρας. Από εκεί περπατήσαμε ένα μυθικό μονοπάτι δίπλα στο ρέμα της Αγίας Βαρβάρας– τμήμα του περίφημου αγώνα Rodopi Ultra Trail 100 miles – και αφού περάσαμε από τον καταρράκτη του Λειβαδίτη, καταλήξαμε βρεγμένοι ως το κόκαλο, αλλά πανευτυχείς στο Δασικό Χωριό του Ερύμανθου για ένα πεντανόστιμο γεύμα.
Η φύση ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής. Σφένδαμοι, οξιές, ερυθρελάτη και μαυροπεύκη, όλα ανακατεμένα σε έναν καμβά από θερμά χρώματα – σαν φθινοπωρινά πυροτεχνήματα να εκρήγνυνται ανάμεσα στα δέντρα. Τα μονοπάτια στρωμένα με πορτοκαλί φύλλα, οι ήχοι του δάσους να συνοδεύουν τα βήματά μας και καμία επαφή με τον έξω κόσμο. Χωρίς σήμα στο μεγαλύτερο μέρος, για λίγες μέρες αποσυνδεθήκαμε από το ψηφιακό, και συνδεθήκαμε με το ουσιαστικό. Ζήσαμε την αληθινή ζωή – αυτή που κρύβεται στα απλά, στα φυσικά, στα ανθρώπινα.




























